Συντάχθηκε στις 23 Αυγούστου 2024 .
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ἡ μνήμη τῆς σεπτῆς μορφῆς τοῦ ἀποστόλου Τίτου, πρώτου Ἐπισκόπου Κρήτης ἐπιβάλλει σήμερα νὰ ἀφιερώσουμε σὲ ἐκεῖνον τὸ κήρυγμα, καθὼς ἕνα ἀπὸ τὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι καὶ ἡ Ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς ἐκεῖνον.
Ὁ ἀπόστολος Τῖτος ἦταν Ἕλληνας τὴν καταγωγή. Ἦταν εἰδωλολάτρης ἀρχικῶς καὶ πολὺ μορφωμένος. Κατὰ θεία πρόνοια, ὅταν ἦταν ἔφηβος ἐπισκέφθηκε τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅπου ἔγινε αὐτόπτης μάρτυρας τῶν Παθῶν καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα τὸν συγκλόνισαν καὶ γι’ αὐτὸ ζητοῦσε νὰ μάθει γιὰ τὴ νέα πίστη. Γνωρίστηκε μὲ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους, ἀλλὰ συνδέθηκε μὲ τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος τὸν ἐντυπωσίασε, ὅπως καὶ ὅλους τούς Ἕλληνες ἄλλωστε. Ἀφοῦ κατηχήθηκε ἐπαρκῶς, βαπτίστηκε καὶ προσκολλήθηκε στὸν ἀπόστολο Παῦλο γενόμενος γραμματέας, διερμηνέας του καὶ στενότατος συνεργάτης του στὸ ἀποστολικό του ἔργο.
Γιὰ πρώτη φορὰ ἀναφέρεται στὴν Καινὴ Διαθήκη, ἀκολουθῶντας τὸν Παῦλο καὶ τὸν Βαρνάβα στὴν Ἀποστολικὴ Σύνοδο τῶν Ἱεροσολύμων, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε τὸ 49 μ. Χ. καὶ εἶχε ὡς θέμα τὴν εἰσδοχὴ τῶν ἐθνικῶν (εἰδωλολατρῶν μὴ Ἰουδαίων) στὴν Ἐκκλησία, κατὰ τὴν ὁποία ἐπικράτησε ἡ θέση τοῦ Παύλου, ὅτι δηλαδὴ ἂν ἤθελε κάποιος εἰδωλολάτρης νὰ γίνει Χριστιανός, δὲν χρειαζόταν πρῶτα νὰ περιτμηθεῖ, σύμφωνα μὲ τὸ ἰουδαϊκὸ ἔθιμο, ἀλλὰ ἀρκοῦσε μόνο τὸ βάπτισμα.
Στὴ διάρκεια τῆς Δ΄ ἀποστολικῆς περιοδείας του, ὁ ἀπόστολος Παῦλος τὸν κατέστησε Ἐπίσκοπο Κρήτης, ἐνῶ ἀργότερα ἀπὸ τὴν φυλακὴ τῆς Ῥώμης ἔστειλε μία Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Τῖτο, ἡ ὁποία ὀνομάζεται Ποιμαντική, ὅπως καὶ οἱ δύο ἐπιστολὲς πρὸς τὸν Τιμόθεο, διότι ἀπευθύνονται σέ Ἐπισκόπους. Κάθε Ἐπίσκοπος θεωρεῖται Ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας, σὲ συνέχεια τοῦ Μεγάλου Ποιμένος, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μάλιστα σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ κατὰ τὴν ἀπόλυτη ἔννοια Ποιμένας ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, ὑπεράνω τόπου καὶ χρόνου. Ἀκολούθως οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι εἶναι Ποιμένες ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, χωρὶς τοπικοὺς περιορισμούς, ἀλλὰ σὲ συγκεκριμένο χρόνο. Τέλος οἱ Ἐπίσκοποι εἶναι Ποιμένες, σὲ τῦπο καὶ τόπο Χριστοῦ, ἀλλὰ σὲ καθορισμένο τόπο καὶ γιὰ ὁρισμένο χρόνο.
Σὲ αὐτὴ λοιπόν τὴν ποιμαντικὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Τῖτο, ἡ ὁποία εἶναι σχετικὰ σύντομη καὶ ἐκτείνεται μόνο σὲ τρία κεφάλαια, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δίνει τὶς ἀπαραίτητες ὁδηγίες, ὥστε νὰ ἐπιτευχθεῖ ὁ σκοπὸς τῆς διαποίμανσης τῶν πιστῶν, δηλαδὴ ἡ σωτηρία τους. Παρέχει κυρίως πρακτικὲς συμβουλὲς γιὰ τὸ πὼς νὰ ἀσκήσει τὸ ποιμαντικό του ἔργο στὴν Κρήτη, ὅπου ἡ εἰδωλολατρία εἶχε ἀκόμη ἰσχυρὲς ρίζες στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ παραγγέλλει νὰ χειροτονεῖ καὶ νὰ ἐγκαθιστᾶ Πρεσβυτέρους καὶ Ἐπισκόπους στὸ νησί, ὁρίζοντας τὶς προϋποθέσεις τῶν προσώπων αὐτῶν. Ἐπίσης τὸν συμβουλεύει πὼς θὰ ἀντιμετωπίσει τοὺς ψευδοδιδασκάλους καὶ τοὺς αἱρετικούς, ἐνῶ παράλληλα προτρέπει τοὺς χριστιανοὺς τῆς Κρήτης νὰ πάρουν τὸ λογισμό τους ἀπὸ τὴν πλούσια μυθολογία τῆς εἰδωλολατρίας καὶ νὰ ἀφοσιωθοῦν πλέον στὸ λόγο καί τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται καί βιώνεται μέσα στήν Ἐκκλησία.
Τονίζει ἐπίσης τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο ἔφερε μιὰ νέα ἐποχὴ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα, διότι «Ἐπὲφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὼτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις». Με αὐτή τη φράση ξεκινᾶ τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῶν Θεοφανείων, ὥστε νά ἐνθυμούμαστε τήν ἀναγέννησή μας ἀπό τό Ἅγιο Βάπτισμα καί νὰ κατανοήσουμε, ὅτι ζῶντας τὴν πνευματική ἀλλαγή, πραγματώνουμε τὴ σωτηρία μας.
Γι’ αὐτό σὲ τόνο αὐστηρὸ ἐπισημαίνει καὶ τὰ προσόντα ποῦ πρέπει νὰ κοσμοῦν τόσο τοὺς Κληρικούς, ὅσο καὶ τοὺς πιστοὺς Λαϊκούς, γιὰ νὰ εἶναι ζωντανὰ μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τοῦτο διότι καὶ τότε, ὅπως καὶ σήμερα, οἱ περισσότεροι, μᾶλλον εἴμαστε ἀπείθαρχοι καὶ ἀνυπάκουοι, ἐπιθυμώντας νὰ «κάνουμε τὸ δικό μας θέλημα» κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενο καὶ ἀπαιτώντας ἡ Ἐκκλησία νὰ εὐθυγραμμίζεται μὲ τὴν ἐπιθυμία μας, ἐνῶ πρέπει ἐμεῖς νὰ ταυτιζόμαστε μὲ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὶς πνευματικὲς Τῆς ὁδηγίες, ἂν θέλουμε νά προοδεύσουμε πνευματικῶς!
Ἄς προσέξουμε λοιπόν κάποιες ἀπό τίς ἐνδιαφέρουσες αὐτές ἐπισημάνσεις, οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν ἄμεσα καί σὲ ἐμᾶς: «Παιδί μου Τίτε, δίδασκε τοὺς γέροντες νὰ εἶναι προσεκτικοὶ καὶ ἄγρυπνοι, σεμνοί, φρόνιμοι καὶ συνετοί, ὑγιεῖς καὶ ρωμαλέοι στὴν ὀρθὴ πίστη, στὴν ἀγάπη, στὴν ὑπομονή. ᾿Ἐπίσης τὶς ἡλικιωμένες γυναῖκες νὰ εἶναι στὴν ἐμφάνιση καὶ ἐνδυμασία ἱεροπρεπεῖς,· νὰ μὴ παρασύρονται σὲ διαβολὲς καὶ συκοφαντίες, νὰ μὴν εἶναι ὑποδουλωμένες στὸ κράσί, νὰ διδάσκουν τὰ κὰλὰ καὶ ἀληθινά, γιὰ νὰ νουθετοῦν καὶ σωφρονίζουν τὶς νέες, ὥστε αὐτὲς νὰ ἀγαποῦν τοὺς ἄνδρες τους καὶ τὰ παιδιά τους, νὰ εἶναι ἁγνές, νὰ ἔχουν σωφροσύνη, νὰ φροντίζουν γιὰ τὰ σπίτια τους, ἀγαθές, νὰ ὑποτάσσονται στὸὺς ἄνδρες τους, γιὰ νὰ μὴ βλασφημεῖται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. ᾿Ἐπίσης τοὺς νεώτερους νὰ τοὺς προτρέπεις νὰ εἶναι σώφρονες,... Νὰ μὴ κακολογοῦν κανένα· νὰ εἶναι εἰρηνικοὶ καὶ ἀνεξίκακοι, ἐπιεικεῖς καὶ νὰ δείχνουν σὲ κάθε περίσταση πραότητα πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους...θέλω νὰ πείθεις τὸὺς Χριστιανούς, γιὰ νὰ φρόντίζουν, ὅσοι ἔχουν πιστεύσει στὸν Θεόν, νὰ μὴ μένουν στὴν ἁπλὴ πίστη, ἀλλὰ νὰ πρωτοστατοῦν μὲ ζῆλο σὲ καλὰ ἔργα...καὶ μάλιστα στὶς ἐπείγουσες ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν, γιὰ νὰ μὴ μένουν ἄκαρποι.»
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὁ Ἀπόστολος Τῖτος ἀνάμεσα στά ἄλλα ἀντιμετώπισε μὲ σθένος τὴν εἰδωλολατρία. Ἔχοντας βαθιὰ φιλοσοφικὴ κατάρτιση καὶ λιπαρὴ γνώση τῆς ἀρχαιοελληνικῆς γραμματείας, κατόρθωσε μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νά καταρρίψει τὶς θεωρεῖες γιὰ τὴν δῆθεν σύνδεση τῆς φιλοσοφίας καὶ τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ πολιτισμοῦ μὲ τὴν εἰδωλολατρικὴ θρησκεία. Ἀπέδειξε ὅτι ἡ ἀληθινὴ σοφία προέρχεται ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ πὼς ἡ κατὰ κόσμον σοφία ἔχει σχετικὴ ἀξία, διότι εἶναι προϊὸν τοῦ νοῦ, τοῦ πεπερασμένου ἀνθρώπου. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐκχριστιάνισε τὴν Κρήτη, θέτοντας γερὰ πνευματικὰ θεμέλια τῆς πίστης στον Χριστό.
Στις μέρες μας ἐπιχειρεῖται ἡ ἀναβίωση τῆς εἰδωλολατρίας. Ὄχι μόνο με τό πρόσχημα τῶν πολιτιστικῶν ἐκδηλώσεων ἤ κάποιων ἐνθνικιστικῶν ἐξάρσεων, ἀλλά καί μέσα ἀπό προκαταλήψεις καί πολλές δεισιδαιμονίες. Ἀρκετοί σύγχρονοι Χριστιανοί τοποθετοῦν δίπλα-δίπλα τόν Τίμιο Σταυρό καί τό μπλέ μάτι, τήν ἱερά Εἰκόνα καί τόν Ἁγιασμό, δίπλα στά σκόρδα, τά ρόδια καί τά πέταλα. Ἀκόμη-ἀκόμη, μιᾶς καί πλησιάζει ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Φανουρίου, ἐνῶ δέν ἔχουν ζυμώσει ποτέ πρόσφορο, δέν ἐκκλησιάζονται τακτικά, οὔτε συμμετέχουν στή μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ἐντούτοις με ἰδιαίτερο ζῆλο φτιάχνουν φανουρόπιτες, κάνοντας τήν θρησκευτική τους ἔκφραση, νά μοιάζει εἰδωλολατρική, καθώς ποτέ μέσα στην Ἐκκλησία δέν ἐπινοήθηκαν τέτοιες πρακτικές, κι ἄν κάποτε, κάπου ἐμφανίσθηκαν, καταδικάστηκαν ἀμέσως κι ἀνυπερθέτως.
Ἄς κρατήσουμε ἀποστάσεις ἀσφαλείας ἀπό κάθε εἴδους εἰδωλολατρίας καί θρησκοληψίας καί ἄς ἀκολουθήσωμε τόν ἐγγυημένο δρόμο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, μένοντας ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό. Ἀμήν.
Συντάχθηκε στις 20 Αυγούστου 2024 .
Ακτοπλοϊκά Εισιτήρια για 2 άτομα με δίκλινη καμπίνα από Β.Αιγαίο για Πειραιά μετ’ επιστροφής{Χορηγία: Πρακτορείο Διακογεωργίου - HellenicSeaways}à Λαχνός 482
Ακτοπλοϊκά Εισιτήρια για 2 άτομα σε οποιονδήποτε προορισμό μετ’ επιστροφής με πλοίο της DodekanisosSeaways{Χορηγία: DodekanisosSeaways}à Λαχνός 114
Διαμονή 2 νύχτες στο Ξενοδοχείο Glicorisaà Λαχνός 635
Διαμονή 2 νύχτες στο Ξενοδοχείο Glicorisaà Λαχνός 898
Karcher Πλυστικό Μηχάνημα{Χορηγία: Μαργαρώνης Γ.}à Λαχνός 294
Φριτέζα αέρος Singer{Χορηγία: ElectronetΧατζηαντωνιάδης}à Λαχνός 49
Φριτέζα αέρος Taurus{Χορηγία: WelcomeStores Λυμπέρη}à Λαχνός 992
Επιταγή έκπτωσης 50€ στο RestaurantBleστο Ξενοδοχείο Glicorisa à Λαχνός 762
Γεύμα για 4 άτομα στον μπουφέ του SamianMareHotel Suites & Spa à Λαχνός 457
Γεύμα για 4 άτομα στον μπουφέ του SamianMareHotel Suites & Spa à Λαχνός753
Γεύμα για 2 άτομα στην Ταβέρνα «Ακρογυάλι» στον Κάμπο Μαραθοκάμπουà Λαχνός 1947
Κρασιά 6τμχ{Χορηγία: Ένωση Αμπελουργών Πλατάνου}à Λαχνός 198
Κρασιά 2τμχ{Χορηγία: ΕΟΣΣ}à Λαχνός 439
Κρασιά 2τμχ{Χορηγία: ΕΟΣΣ}à Λαχνός 1928
Κρασιά 2τμχ{Χορηγία: ΕΟΣΣ}à Λαχνός 736
Κρασί και Ούζο{Χορηγία: Ζαρμπάνης}à Λαχνός 1000
Κρασί και Ούζο{Χορηγία: Ζαρμπάνης}à Λαχνός 600
5ltΕξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο {Χορηγία: Ελαιοτριβείο Σ.Κλουκιώτης }à Λαχνός 330
5ltΕξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο {Χορηγία: Ελαιοτριβείο Σ.Κλουκιώτης }à Λαχνός 342
Φωτιστικό Επαναφορτιζόμενο Led{Χορηγία: Χατζηιακώβου Ν.}à Λαχνός 341
Φωτιστικό Επαναφορτιζόμενο Led{Χορηγία: Χατζηιακώβου Ν.}à Λαχνός 879
Τσάντα εργαλειοθήκη {Χορηγία:«Prisma» Ι.Σταύρου}à Λαχνός 982
Σετ περιποίησης προσώπου{Χορηγία: Φαρμακείο Α.Δημητρίου}à Λαχνός 133
Σετ περιποίησης προσώπου{Χορηγία: Φαρμακείο Α.Δημητρίου}à Λαχνός 44
Σετ περιποίησης προσώπου{Χορηγία: Φαρμακείο Α.Φωτίου}à Λαχνός 170
Σετ περιποίησης προσώπου{Χορηγία: Φαρμακείο Κ.Ξενάκης}à Λαχνός 989
Σετ περιποίησης προσώπου{Χορηγία: Φαρμακείο Μ.Κελεσίδου}à Λαχνός 813
Σετ περιποίησης προσώπου{Χορηγία: Φαρμακείο Α.Τσακουμάγκου}à Λαχνός 814
Δωροεπιταγή SuperMarketαξίας 100,00€ {Χορηγία: Σκλαβενίτης}à Λαχνός 947
Δωροεπιταγή SuperMarketαξίας 30€ {Χορηγία: ΑΒ Βασιλόπουλος Αναγνώστου Γ.} à Λαχνός 2062
Δωροεπιταγή SuperMarketαξίας 25€ {Χορηγία: Βαγιανός Market}à Λαχνός 341
Δωροεπιταγή SuperMarketαξίας 25€ {Χορηγία: Βαγιανός Market }à Λαχνός 4465
Δωροεπιταγή κρεατικών αξίας 20€ {Χορηγία: Κρεοπωλείο Μαρκουλής}à Λαχνός 2371
Δωροεπιταγή κρεατικών αξίας 20€ {Χορηγία: Κρεοπωλείο Μαρκουλής}à Λαχνός 2219
Δωροεπιταγή οπτικών αξίας 50€ {Χορηγία: Οπτικά Καπώλης}à Λαχνός 716
Δωροεπιταγή οπτικών αξίας 50€ {Χορηγία: Οπτικά Καββάδας}à Λαχνός 2663
Γεύμα για 4 άτομα στον μπουφέ του SamianMareHotel Suites & Spa à Λαχνός 173
Επιταγή έκπτωσης 50€ στο RestaurantBleστο Ξενοδοχείο Glicorisa à Λαχνός 4148
Επιταγή έκπτωσης 50€ στο RestaurantBleστο Ξενοδοχείο Glicorisa à Λαχνός 3370
Απορρυπαντικά – Χαρτικά είδη{Χορηγία: Μένεγας ΙΚΕ}à Λαχνός 2537
Συντάχθηκε στις 17 Αυγούστου 2024 .
Συντάχθηκε στις 13 Αυγούστου 2024 .
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα κυριαρχεῖ τό θέμα τῆς πρόνοιας τοῦ Θεοῦ γιά τούς ἀνθρώπους. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός σπλαχνίσθηκε τά πλήθη τοῦ λαοῦ, πού συγκεντρώθηκαν στόν ἔρημο ἐκεῖνο τόπο γιά νά τόν ἀκούσουν καί νά λάβουν τήν εὐεργεσία Του. Θεράπευσε τούς ἀσθενεῖς καί ἀφοῡ χόρτασε πρῶτα τήν πνευματική τους πείνα μέ τή θεία διδασκαλία Του, ὕστερα φρόντισε καί γιά τήν πείνα τῆς κοιλίας τους μέ τόν πολλαπλασιαμό τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιά νά μᾶς θυμίζει τίς πολλαπλές εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας καί ἰδίως τήν πρόνοιά Του γιά ἐμᾶς, θέσπισε τήν ἀκολουθία τῆς Ἀρτοκλασίας, πού τελεῖται στούς πανηγυρικούς Ἑσπερινούς, ὥστε πάντα νά ἔχουμε στό μυαλό μας, πώς Ἐκεῖνος, ὅπως τότε καί σήμερα μᾶς τρέφει κατά τό πολύ ἔλεός Του. Γι’ αὐτό καί ἐπισφραγίζεται ἡ ἀκολουθία μέ τόν στίχο ἀπό τό 33ο ψαλμό: «Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον, οὐκ ἐλατωθήσονται παντός ἀγαθοῦ». Δηλαδή οἱ πλούσιοι καί στό παρελθόν πτώχευσαν καί θά πτωχεύσουν, πείνασαν καί θά πεινάσουν, ἐνῶ ἐκείνοι, πού μέ πίστη παρακαλοῦν τόν Κύριο, ζητοῦν τό ἔλεος καί τήν προστασία του καί ἐμπιστεύονται τή ζωή τους σ’ Ἐκεῖνον, δέν θά στερηθοῦν κανενός ἀγαθοῦ καί κυρίως δέν θά τούς λείψει ἡ χάρη τοῦ Κυρίου ἀπό τό σπιτικό τους.
Πολλοί διαβάζοντας τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων, ἴσως καί νά πιστεύουν, πώς ὁ Χριστός ἐπιχειρεῖ νά λύσει τό κοινωνικό πρόβλημα τῶν ἀνθρώπων, καλύπτοντας τίς ἀνάγκες τοῦ βιοπορισμοῦ τους.
Ἰσως καί νά θεωροῦν, πώς αὐτό ἦταν καί τό κύριο ἔργο Του, ἰδίως ἄν λάβουμε ὑπ΄ὄψιν μας τόν τρόπο σκέψης πολλῶν συγχρόνων Χριστιανῶν.
Ἀκοῦμε πολλούς σήμερα νά διαμαρτύρωνται γιά τό τί κάνει ἡ Ἐκκλησία, ἐνώπιον ὄντως τόσων δυσεπίλυτων προβλημάτων! Μιά τέτοια προσέγγιση ὅμως εἶναι ἀνεδαφική κι ἐπιζήμια. Διότι ἀπό τήν μιά μεριά ἀπαλλάσσει ἔμμεσα τούς διαμαρτυρόμενους ἀπό τήν εὐθύνη, παραβλέποντας ἐπιδεικτικά, ὅτι κι ἐκεῖνοι ἀνήκουν στήν Ἐκκλησία, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη ἀποκαλύπτεται ἡ βαθιά τους ἄγνοια γιά τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ σωτηρία καί ὄχι ἁπλῶς ὁ βιοπορισμός τους διά τῆς Ἐκκλησίας.
Σαφῶς καί ὁ Χριστός ἐνδιαφέρεται γιά τήν κάλυψη τῶν ὑλικῶν μας ἀναγκῶν, ὅπως καί τότε. Στή συνέχεια δέ τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ἐκκλησία ἐνδιαφέρεται τό ἴδιο γιά τίς ὑλικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά προβαίνει σέ ἱεράρχηση τῶν ἀναγκῶν καί τῶν ἀπαιτήσεων τῶν ἀνθρώπων. Πρῶτα νά διδάξῃ καί νά μεταδώσει τόν ἄρτο τῆς Ζωῆς καί μετά τόν καθημερινό ἄρτο.
Ἄν καί στίς ἡμέρες μας τό κοινωνικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀπαράμιλλο καί ἡ προσφορά της ἀσυναγώνιστη, ἐντούτοις γνωρίζουμε, ὅτι ἀκόμη κι ἄν ἡ Ἐκκλησία «ψωμίσει» πάντα τά ὑπάρχοντά Της καί τά παραδώσει στίς ἀνάγκες βιοπορισμοῦ τῶν παιδιῶν Της, τοῦτο δέν σώζει τόν ἄνθρωπο, παρά πρόσκαιρα χορταίνει τήν πείνα του καί περιποιεῖται τήν ἀνάγκη του. Σίγουρα πάντως, ὅπως φαίνεται καί ἀπό τήν ἑρμηνεία πού δίνουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων καί τοῦ χορτασμοῦ τῶν ἀνθρώπων, κρύβει πίσω του ἕνα μεγάλο θεολογικό συμβολισμό, πού ἀφορᾶ στήν τροφή πού δέν χορταίνει ἁπλῶς τίς ὑλικές ἀνθρώπινες ἀνάγκες, ἀλλά τήν πείνα καί τή δίψα τῆς αἰωνιότητας.
Τό ἰσχυρό ἔναυσμα αὐτῆς τῆς ἑρμηνείας τό δίδει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος εὐθύς μετά τή διήγηση τοῦ σχετικοῦ θαύματος, παραθέτει στό ἕκτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου Του, τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ γιά τόν ἄρτο τῆς ζωῆς, πού κατεβαίνει ἀπό τόν Οὐρανό. Ο Χριστός ὁμιλεῖ γιά τόν ἐρχομό Του στόν κόσμο, πώς Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Ἄρτος, πού κατεβαίνει ἀπό τόν οὐρανό καί δέν χάνεται, ἀλλά αἰώνια χορταίνει πνευματικῶς τόν ἄνθρωπο: «Αὐτός πού τρώει τή σάρκα μου καί πίνει τό αἷμα μου ἔχει ζωή παντοτινή, κι ἐγώ θά τόν ἀναστήσω τήν ἔσχατη ἡμέρα» (Ἰω. στ 54).
Ἔτσι συνειρμικῶς ἀντιλαμβανόμαστε, ὅτι πίσω ἀπό τόν χορτασμό τῶν ἀνθρώπων μέ τόν πολλαπλασιασμό τῶν πέντε ἄρτων καί τό περίσσευμά τους, ὁ Θεάνθρωπος Κύριό μας διδάσκει ἐμφανῶς τόν πνευματικό χορτασμό τῶν ἀνθρώπων μέ τό Ἄχραντο Σῶμα Του καί τό Τίμιο Αἷμα Του, τόν Ἄρτο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, «τόν πάντοτε ἐσθιόμενον καί μηδέποτε δαπανώμενον, ἀλλά τούς μετέχοντας ἁγιάζοντα».
Νά γιατί λοιπόν ὁ Χριστός μετὰ τὸν πολλαπλασιασμὸ τῶν πέντε ἄρτων ἀποφεύγει τίς ἐνθουσιώδεις ἐκδηλώσεις τοῦ λαοῦ καί ἀναγκάζει τούς μαθητές νά εἰσέλθουν στό πλοῖο καί νά ἀναχωρήσουν (βλ.Ἰω. στ΄15). Δέν ἤθελε νά εἰσέλθουν στόν πειρασμό νά τόν ἀνακηρύξουν ἐπίγειο βασιλιᾶ μαζί μέ τόν ἐνθουσιαμένο ὄχλο, ἐπειδή ἁπλά χόρτασε τήν πείνα τους, ἀπαντώντας στίς ὑλικές τους ἀνάγκες. Εἶναι διαρκής ὁ πειρασμός τοῦ ἀνθρώπου νά προσκυνήσει ὅποιον εὔκολα τόν χορταίνει, ὑποθηκεύοντας τήν ἐλευθερία του, ἀκόμη καί αὐτήν τήν ἀξιοπρέπειά του, κυρίως ὅμως χάνοντας τήν εὐκαιρία τῆς μετάληψης τοῦ οὐρανίου ἄρτου καί οὐσιαστικά χάνοντας τήν σωτηρία του.
Ὁ Χριστός διαφεύγει ἀνάμεσα ἀπό τούς ἀνθρώπους καί πηγαίνει στό ὅρος νά προσευχηθεῖ. Εἶχε ἤδη φανερώσει μέ τρόπο μυστικό τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας Του στόν κόσμο μέσα ἀπό τήν μετάληψη τοῦ Ἄρτου! Ἄλλωστε ἡ ὁρολογία τῆς διηγήσεώς μας «λαβών», «ἀναβλέψας εἰς τόν οὐρανόν», «εὐλόγησε», «καί κλάσας ἔδωκε», παραπέμπει αὐτολεξεί στόν Μυστικό Δεῖπνο (Ματθ. κστ΄ 26-29. Μάρκ. ιδ΄ 22-25. Λουκ. κβ΄ 15-20). Τήν ἴδια αἴσθηση ἔχει ἡ εἰκονογραφική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἤδη ἀπό τήν ἐποχή τῶν κατακομβῶν, καθώς οἱ συμβολικές παραστάσεις τῆς Θείας Εὐχαριστίας, συμπεριλαμβάνουν ἕνα κοφίνι μέ τούς πέντε ἄρτους καί τούς δύο ἰχθύας.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὁ Χριστός δέν ἐκπροσωπεῖ ἁπλῶς μία ὡραία καί ὑψηλή διδασκαλία πού ἐξυψώνει ἠθικά τους ἀνθρώπους. Ἔχει τήν πρόνοια τοῦ Πατέρα καί διά τῆς Ἐκκλησίας τήν λαχτάρα τῆς Μητέρας νά θρέψει ἀκόμη καί ὑλικά τούς ἀνθρώπους, ὅταν ἡ περίσταση τό ἀπαιτεῖ. Ἀλλὰ πάνω ἀπό ὅλα εἶναι τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τό μυστήριο τοῦ Ἄρτου, πού κατεβαίνει ἀπό τόν Οὐρανό καί ἀποτελεῖ τό φάρμακο ἀθανασίας, τόν πλέον πολύτιμο θησαυρό, αὐτήν τήν ἴδια τήν ζωή γιά κάθε ἄνθρωπο, πού κατανοεῖ τήν αἰώνια προοπτική του καί ἀγωνίζεται νά τήν ζήσει μέ τόν Χριστό.
Πρέπει νά μᾶς συνέχουν τά θεϊκά λόγια τοῦ Κυρίου μας, ὅπως μᾶς τά διασώζει ὁ Ἰωάννης στό 6ο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του: «Ἐγώ εἶμαι ὁ ἄρτος ὁ ζωντανός, πού κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό. Ἐάν κάποιος φάει τόν ἄρτο τοῦτο θά ζήσει αἰώνια. Καί ὁ ἄρτος λοιπόν, πού ἐγώ θά δώσω εἶναι ἡ σάρκα μου ὑπέρ τῆς ζωῆς του κόσμου…Ἀλήθεια, ἀλήθεια σᾶς λέω ἐάν δέν φᾶτε την σάρκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί δέν πιεῖτε τό αἷμα του, δέν ἔχετε ζωή μέσα σας. Ἐκεῖνος πού μοῦ τρώει τήν σάρκα καί μοῦ πίνει τό αἷμα ἔχει ζωή αἰώνια κι ἐγώ θά τόν ἀναστήσω τήν ἔσχατη ἡμέρα.» Ἀμήν.
Συντάχθηκε στις 07 Αυγούστου 2024 .
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Καθώς προετοιμαζόμαστε νά ἑορτάσουμε τήν ἀθάνατη Κοίμηση Κοιμήσεως τῆς Παναγίας μας καί τήν μετά ἀπ’ αὐτήν μετάστασή Της στούς Οὐρανούς, ἐπιβάλλεται σήμερα νά ὁμιλήσουμε γιά τό πάντιμο Πρόσωπο τῆς Θεομήτορος καί κυρίως γιά τόν ρόλο Της στή σωτηρία μας.
Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ὑπολογίζουμε πάρα πολύ στήν μεσιτεία τῆς Παναγίας μας. Γιά τόν λόγο αὐτό εορτάζουμε τήν Κοίμηση καί τήν Μετάστασή Της ὡς το «Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ».
Ἡ Παναγία μας ξεχρέωσε τό κοινό ἀνθρώπινο χρέος τοῦ θανάτου, ἀλλά δέν παρέμεινε στόν τάφο γιά πάντα. Τρεῖς ἡμέρες μετά τήν ταφή της, ὅταν οἱ Μαθητές ἦλθαν καί ἄνοιξαν τόν τάφο στή Γεθσημανῆ γιά νά προσκυνήσει ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, βρῆκαν τόν τάφο ἄδειο. Ἔμελλε στόν Θωμᾶ, πού πιστοποίησε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μετά ἀπό ὀκτώ ἡμέρες, νά πιστοποιήσει την ἀνάσταση καί τήν μετάσταση τῆς Παναγίας μας στόν Οὐρανό. Σύμφωνα μάλιστα μέ τήν παράδοση ἔλαβε ἀπό τήν Ἴδια καί τήν τιμία Της Ζώνη, ὡς ἀπόδειξη τῆς ἐν ζωῇ μετά σώματος καί ψυχῆς μεταστάσεώς Της στούς Οὐρανούς.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός δέν ἐπέτρεψε νά γνωρίσει ἡ Μητέρα Του τήν διαφθορά τοῦ θανάτου καί νά ἀποσυντεθεῖ τό πάναγνο σῶμα Της, ἀφοῦ τό σῶμα αὐτό φιλοξένησε τόν Θεάνθρωπο, κυοφορώντας Τον γιά ἐννέα μῆνες. Τήν τρίτη ἡμέρα ὁ Χριστός ἀνέστησε τήν Παναγία καί τήν μετέστησε ζωντανή στόν Οὐρανό μαζί Του. Ἡ Παναγία μας δηλαδή δέν περιμένει τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν στήν Δευτέρα Παρουσία, ὅπως ὅλο τό ἀνθρώπινο Γένος, ἀλλά βρίσκεται μέ τό σῶμα καί τήν ψυχή Της στόν Οὐρανό. Αὐτό τήν καθιστᾶ αὐτομάτως πρέσβειρα καί μεσίτρια τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους. Τό δε ἀνθρώπινο γένος τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καταφεύγει στήν πρεσβεία καί τήν προστασία Της καί ἀπευθύνεται μέ θέρμη καρδίας στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, πού ταυτοχρόνως ὑπάρχει καί Μητέρα ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Ἡ προστασία μας ἀπό τήν Παναγία καί ἡ μεσιτεία Της γιά ἐμᾶς στηρίζεται τόσο στήν Ἁγία Γραφή, ὅσο καί στή δισχιλιετῆ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.
Α) Στήν συνάντησή της μέ τήν Ἐλισάβετ, ἀμέσως μετά τόν Εὐαγγελισμό, ἡ Παναγία μας ἄρχισε νά ὑμνεῖ τόν Κύριο πού ἐπέβλεψε στήν ταπείνωσή Της καί ἐκεῖ σέ κάποιο σημεῖο λέει: «ἀπό τώρα θά μέ μακαρίζουν ὅλες οι γενιές τῶν ἀνθρώπων» . Ὁμιλεῖ προφητικά γιά τόν ἴδιο Της τόν ἑαυτό καί περιγράφει τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά Τήν προσεγγίζουμε ζητώντας τήν προστασία καί τήν μεσολάβησή Της στόν Κύριο γιά τή σωτηρία μας.
Β) Καί τοῦτο ἀμέσως τό βλέπουμε νά γίνεται πραγματικότητα ἤδη ἀπό τόν Γάμο στήν Κανά, ὅπου ὁ Κύριος καί ἡ Παναγία μας ἦταν προσκεκλημένοι. Ὅταν λοιπόν τελείωσε τό κρασί, οἱ οἰκοδεσπότες, ὅπως μᾶς ἀφήνει ὁ Ἰωάννης νά ἐννοήσουμε, ἀπευθύνθηκαν στήν Παναγία καί Ἐκείνη ἀνταποκρινόμενη στήν παράκλησή τους ζήτησε ἀπό τόν Υἱό της καί Θεό μας τήν θαυματουργική Του παρέμβαση καί κατά τήν διήγηση τοῦ Ἰωάννου, ἐκεῖ ὁ Χριστός ἐπετέλεσε τό πρῶτο του θαῦμα.
Γ) Ἀκολούθως στό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰωάννου καί πάλι, διαβάζουμε πώς ὅταν ὁ Ἰησοῦς εἶδε ἀπό τό ὕψος τοῦ Σταυροῦ τήν Μητέρα Του καί τόν Μαθητή ποῦ ἀγαποῦσε, δηλαδή τόν Ἰωάννη, προτοῦ ἐκπνεύσῃ, παρέδωσε τήν μητέρα Του στήν προστασία τοῦ Ἰωάννη καί τόν Ἰωάννη τόν κατέστησε υἱό της Παναγίας. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πώς ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστός στόν πρόσωπο τοῦ Ἰωάννη ἐμπιστεύεται στήν προστασία τῆς Παναγίας μας καί ὅλους ἐμᾶς, πού πιστεύουμε σέ Αὐτόν ὡς Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας. Υἱοθετηθήκαμε ὡς παιδιά τῆς Παναγίας καί ἀπολαμβάνουμε τήν στοργή καί τήν φροντίδα τῆς μεγάλης μας Μητέρας, κάθε φορά πού προστρέχουμε σ’Αὐτήν.
Δ) Στήν καθολική ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου στόν στίχο 16 τοῦ 5ου κεφαλαίου διαβάζουμε: «πολύ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη». Εἶναι πολύ δυνατή δηλαδή ἡ δέηση, ἡ ἱκεσία, ἡ προσευχή ἑνός δικαίου ἀνθρώπου πρός τόν Θεό. Ἡ Ἐκκλησία μας μάλιστα διασκεύασε τόν παρόντα στίχο καί τό ἔβαλε στήν ὑμνολογία, ἐξειδικεύοντας τήν σημασία του γιά τήν Παναγία μας, λέγοντας: «Πολλά γαρ ἰσχύει δεήσις Μητρός πρός εὐμένειαν Δεσπότου». Ἄς σκεφθοῦμε ἐπίσης, πώς ἡ Παναγία μας δέν συμπεριλαμβάνεται ἁπλῶς μεταξύ τῶν δικαίων, ἀλλά εἶναι ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί παρίσταται στά δεξιά τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ «ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη πεποικιλμένη» , ὅπως προφητεύει ὁ βασιλιᾶς Δαβίδ (Ψαλμός ΜΔ, 14)
Πράγματι, μέσα ἀπό τήν πλούσια λατρευτική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀντιλαμβανόμαστε τήν ἀποδεδειγμένη καί ἐγγυημένη προστασία Της, ὅπως ὑμνεῖται καθημερινά στά τροπάρια καί τούς ὕμνους, ἀνάμεσα στούς ὁποίους ξεχωριστή θέση ἔχουν ὁ μικρός καί ὁ μεγάλος Παρακλητικός Κανόνας καί οἱ Χαιρετισμοί τῆς Θεοτόκου. Κοντά σ’αὐτά ἄς προσμετρήσουμε τά ἀναρίθμητα ὀνόματα, μέ τά ὁποῖα ὁ εὐσεβής ὀρθόδοξος Λαός μας ἀποκαλεῖ τήν Παναγία μας καί τά ὁποῖα ἀπηχοῦν στά πάμπολλα θαύματα καί τίς ἐπεμβάσεις Της, ὡς καί στήν ἀκοίμητη πρεσβεία καί μεσιτεία Της πρός τόν Δεσπότη Χριστό, ἀποδεικνύοντας τήν φροντίδα καί τήν ἀγάπη Της γιά ἐμᾶς.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὅταν ἡ Παναγία μας στό Γάμο τῆς Κανά ἐπενέβη γιά νά γίνει τό θαῦμα, ἔθεσε στούς ἀνθρώπους μιά βασική προϋπόθεση, ἡ ὁποία δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγει. Τούς συμβούλευσε νά κάνουν ὅ,τι θά τούς ἔλεγε ὁ Χριστός. Και σ’ ὅλους ἐμᾶς τό ἴδιο λέει μέχρι σήμερα. Ἄν θέλετε νά μεσιτεύσω γιά ἐσᾶς, ἐάν θέλετε νά ἐπιτύχετε μιά θαυμαστή λύση, τότε νά κάνετε πράξη ὅ,τι λέει ὁ Χριστός. Καί ὁ Χριστός ὁμιλεῖ σ’ ἐμᾶς τόσο μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ὅσο καί μέσα ἀπό τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Παναγία μας βοηθεῖ καί συντρέχει τούς ἀνθρώπους, ὅταν κι ἐκεῖνοι ὑπακούουν στόν Χριστό καί βαδίζουν σύμφωνα μέ τά ὅσα ἡ Ἐκκλησία μᾶς διδάσκει.
Ἄν ἔχουμε τήν ἀξίωση νά μᾶς βοηθεῖ ἡ Παναγία καί νά πρεσβεύει γιά ἐμᾶς, πρέπει κι ἐμεῖς νά ζοῦμε κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Νά προσευχόμαστε, νά ἐκκλησιαζόμαστε, νά νηστεύουμε, νά ἐξομολογούμαστε, νά εἴμαστε ἐλεήμονες καί φιλάνθρωποι, νά προσερχώμαστε συχνά γιά νά κοινωνήσουμε τά ἄχραντα Μυστήρια μέ τήν καρδιά μας καθαρή καί κατά τό θέλημα πάντα τοῦ Θεοῦ θά λαμβάνουμε τό δώρημα.
Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς στοργική Μητέρα φρόντισε σέ κάθε Ἀκολουθία νά ἀκοῦμε πολλές φορές τό ὄνομα τῆς Παναγίας καί τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ, ὥστε τό ὄνομά Τους ποτέ νά μή λείπει ἀπό τά χείλη μας καί τήν καρδιά μας: «Τῆς Παναγίας ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῶ παραθώμεθα.» Κάθε φορά πού ἀκοῦμε αὐτήν τήν ἐπίκληση, ἄς κάνουμε με εὐλάβεια τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ και ἄς λέμε «Ὓπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς» κι ἄς εἴμαστε βέβαιοι, πώς ἡ Παναγία βοηθεῖ στή σωτηρία μας καί ὁ Χριστός μᾶς σώζει. Ἀμήν.
