
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, εἴδαμε πώς ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός θεράπευσε τόν τυφλό, ὁ ὁποῖος ζητιάνευε ἔξω ἀπό τά τείχη τῆς πόλεως τῆς Ἰεριχοῦς ἀνταποκρινόμενος στήν ἐπίμονη παράκλησή του, παρά τά ἐμπόδια καί τήν ἀντίδραση τοῦ κόσμου.
Καί ὅπως παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ὁ τυφλός ἐλευθερώθηκε διπλά ἀπό τήν τυφλότητά του, δηλαδή ἀπό τή σωματική τύφλωση τῶν ματιῶν του, ἀλλά καί ἐκείνη τήν τύφλωση πού κυριεύει τό νοῦ καί τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου. Ἄν δέν εἶχε θεραπευτεῖ σωματικά δέν θά δόξαζε Χριστό, ὡς Θεό. Ἐπειδή ὅμως δέχτηκε τό θεϊκό θαῦμα τοῦ Κυρίου, γι’ αὐτό καί ἔγινε ἀφορμή νά δοξάζεται ὁ Θεός καί ἀπ' ὅλο τόν κόσμο. Γιά τόν λόγο αὐτό, τήν συγκεκριμένη θεραπεία τοῦ τυφλοῦ ἀνάφέρουν ἐκτός τοῦ εὐαγγελιστή Λουκᾶ καί ὁ Ματθαῖος καί ὁ Μᾶρκος.
Ἡ Ἰεριχώ, ὅπου συνέβη τό θαῦμα, εἶναι μιά πόλη τῆς Γαλιλαίας, γνωστή στό ἄκουσμά μας, διότι κι ἄλλες φορές γνώρισε τήν δύναμη τοῦ Κυρίου, μέ πιό γνωστή τήν μεταστροφή καί ἔμπρακτη μετάνοια τοῦ ἀρχιτελώνη Ζακχαίου, περιστατικό τό ὁποῖο ἕπεται τῆς σημερινῆς διηγήσεως.
Στήν Ἰεριχώ ὅμως, ὁ Κύριος εἶχε θαυματουργήσει και αἰῶνες πρίν τήν ἐνανθρώπησή Του, ὅπου ὡς ἄσαρκος Λόγος ἐνεργοῦσε στήν ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Τότε, τήν ἐποχή ὅπου ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ μετά τήν σαραντάχρονη περιπλάνησή του στήν ἔρημο κόντευε νά φθάσει στή Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, ἡ Ἱεριχώ ἦταν ὀνομαστή γιά τά μεγάλα καί ἀπόρθητα πέτρινα τείχη της. Ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ πορευόταν ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, ἀλλά ἐμποδιζόταν ἀπό τήν ἀπόρθητη πόλη, πού ἦταν τό καύχημα τῶν Χαναναίων. Κανείς δέν ἔβγαινε οὔτε ἔμπαινε στήν Ἰεριχώ, ὅπως σημειώνεται στήν Ἁγία Γραφή καί ἄρα ἦταν ἀδύνατη ἡ συνέχιση τῆς πορείας καί μάλιστα ἐν μέσῳ ἐχθρῶν. Ὁ Κύριος τότε, ὅπως διαβάζουμε στό ἕκτο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ (Στ΄ 1-19), ἔδωσε ὁδηγίες στόν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ γιά τό πώς θά καταληφθεῖ ἡ πόλη, ὥστε ὑπερνικώντας καί αὐτό τό ἐμπόδιο, νά φθάσουν μέ ἀσφάλεια στόν προορισμό τους.
Σύμφωνα λοιπόν μέ τήν διήγηση ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, ὁ στρατός καί ὅλος ὁ λαός γιά ἔξι ἡμέρες θά ἔπρεπε νά κάνουν μιά λιτανεία γύρω ἀπό τά τείχη τῆς Ἰεριχοῦς, ἀκολουθώντας τούς Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι μετέφεραν πάνω στούς ὤμους τους τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης, χωρίς νά μή μιλήσει καθόλου κανείς, οὔτε νά φωνάξει. Ἔτσι ἡ Κιβωτός τοῦ Κυρίου, μαζί μέ τούς ἱερεῖς καί τό στρατό, ἔκανε γιά ἕξι συνεχόμενες ἡμέρες μιά φορά τό γύρο τῆς πόλης κι ἔπειτα ὅλοι ἐπέστρεφαν στόν χῶρο, ὅπου εἶχαν στρατοπεδεύσει γιά νά διανυκτερεύσουν. Τό πρωϊνό τῆς ἕβδομης ἡμέρας ἔκαναν ἑφτά φορές τό γύρο τῆς πόλης μέ τόν ἴδιο τρόπο. Ὅταν ὁλοκληρώθηκε καί ἡ ἕβδομη λιτάνευση τῆς Κιβωτοῦ, οἱ Ἱερεῖς σάλπισαν μέ τίς σάλπιγγες καί ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἔδωσε ἐντολή νά φωνάξουν ὅλοι μέ δυνατή κραυγή, λέγοντάς: «Φωνάξτε τώρα! Ὁ Κύριος σας παρέδωσε τήν πόλη!» Ξαφνικά, μετά τόν ἀλαλλαγμό, τά τείχη τῆς Ἰεριχοῦς ἔπεσαν σάν νά ἦταν φτιαγμένα ἀπό ἄμμο ἤ χαρτί καί ἔτσι οἱ Ἰσραηλίτες κυρίευσαν τήν Ἰεριχώ καί ξεπέρασαν κι αὐτό τό μεγάλο ἐμπόδιο στήν πορεία τους.
Ἑρμηνεύοντας τήν ἱστορική ἀναφορά λαμβάνουμε πολλά διδάγματα γιά τή ζωή μας, στή σύγχρονη ἐποχή, κυρίως ὡς πρός τήν λιτανεία τῆς Κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης. Ὅπως γνωρίζουμε καί ἀπό τήν ἀναφορά τοῦ ἀποστόλου Παύλου στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή του, (ὁ ὁποῖος σημειωτέον ἀναφέρεται καί στήν πτώση τῶν τειχῶν τῆς Ἰεριχοῦς, θεωρώντας την ὡς ἀποτέλεσμα τῆς πίστης πρός τόν Θεό), ἡ Κιβωτός τῆς Διαθήκης, ἦταν ἕνα ξύλινο ἐπιχρυσωμένο κιβώτιο, τό ὁποῖο κάλυπταν προστατευτικά δύο ἀνάγλυφα χερουβείμ καί ἦταν γιά τόν Λαό τοῦ Θεοῦ ὅ,τι πολυτιμώτερο εἶχε, καθώς ἐμπεριεῖχε τίς πλᾶκες τοῦ Νόμου, πού ἔδωσε ὁ Κύριος στόν Μωϋσῆ στό ὄρος Σινᾶ, τήν ράβδο τοῦ Ἀαρών, πού εἶχε βλαστήσει καί τήν χρυσή στάμνα μέ τό μάννα, πού ἔπεφτε μέ τρόπο θαυμαστό κάθε πρωί ἀπό τόν Οὐρανό καί ἀπό τό ὁποῖο τρεφόταν ὅλος ὁ Λαός στήν ἔρημο γιά σαράντα χρόνια.
Μέσα ἀπό τίς ρήσεις τῶν Προφητῶν αὐτή ἡ Κιβωτός προτυπώνει τήν πάνσεπτη μορφή τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία γέννησε τόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, ὡς Διδάσκαλος παρέδωσε τελειοποιημένο τόν νόμο μέσα ἀπό τό Εὐαγγέλιό Του, ὡς Ἀρχιερέας θυσίασε τόν ἑαυτό Του πάνω στό Σταυρό γιά τή σωτηρία μας, προσφέροντας σέ ὅλους μας τήν πνευματική τροφή τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματός Του καί ὡς αἰώνιος Βασιλιᾶς μας μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τήν σκλαβιά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ διαβόλου.
Ἀντιλαμβανόμαστε λοιπόν, πώς αὐτή ἡ Κιβωτός τῆς Διαθήκης δέν προτυπώνει μόνο τήν Παναγία μας, ἀλλά προεικονίζει καί τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν ὁποία συναποτελοῦμε ὅλοι μας ὡς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, μέ Κεφαλή καί Ἀρχηγό τόν Ἴδιο τόν Χριστό καί μέ κέντρο τή θεία Λειτουργία, δηλαδή τήν ἀκρόαση τοῦ λόγου Του καί τήν μετάληψη τῶν ἀχράντων Μυστηρίων.
Πράγματι οἱ πλᾶκες τοῦ Νόμου ἐμπεριέχονται πλέον ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, πού εὑρίσκεται συνεχῶς πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Ἡ χρυσή στάμνα τοῦ μάννα ἀντικαταστάθηκε ἀπό τό ἅγιο Δισκοπότηρο, τό ὁποῖο ἔχει τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Στό ἕκτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰωάννη, ὁ Κύριος ὁμιλεῖ γιά τήν ἐνανθρώπησή Του καί λέει πώς εἶναι ὁ Ἄρτος τῆς Ζωῆς, πού κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό γιά τή σωτηρία μας, ὅπως τοῦτο προτυπώθηκε μέ τό μάννα, πού ἔπεφτε ἀπό τόν οὐρανό. Ἀλλά καί ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρών, πού βλάστησε εἶναι ἡ Ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ τά ἱερά Μυστήρια γιά τή σωτηρία μας, μέσα ἀπό τά χοϊκά χέρια τῶν Ἱερέων.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Καθώς πλησιάζουμε πρός τά Χριστούγεννα, ἄς συνειδητοποιήσουμε αὐτόν τόν πολύτιμο, ἀλλά ἁγνοημένο θησαυρό, πού μᾶς ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος γιά τή σωτηρία μας. Ἄν σταθοῦμε μέ πίστη καί ὑπευθυνότητα στήν κλήση Του, τότε πολλά θά ἀλλάξουν στή ζωή μας, ἀλλά κυρίως θά ζοῦμε τήν αἰωνιότητα μαζί Του. Ἄν τότε ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ ἐπέτυχε τήν κατάληψη τῆς Ἰεριχοῦς, μόνο ἐπειδή ἀκολουθοῦσαν μέ πίστη τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης, πόσο περισσότερα πράγματα μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε στή ζωή μας ἀπό τήν στιγμή, ὅταν ὄχι μόνο ἀκολουθοῦμε μόνο τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά λαμβάνουμε μέσα μας τόν Ἴδιο τόν Χριστό, κοινωνώντας τό Σῶμα Του καί τό Αἷμα Του;
Σκεφθήκαμε πώς εἴμαστε ζωντανά ἀρτοφόρια, πού περιφέρουμε στόν κόσμο τόν Ἄρτο τῆς Ζωῆς καί αὐτομάτως γινόμαστε οἱ ἴδιοι ἀνώτεροι καί ἀπό αὐτήν τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης;
Τοῦτο ἀποτελεῖ τήν μεγαλύτερη παρηγοριά γιά τίς δυσκολίες μας, ἀλλά καί τήν μεγαλύτερη ἐλπίδα γιά τήν νίκη μας ἐπί τοῦ κόσμου καί τήν πολιτογράφησή μας στήν Οὐράνια Βασιλεία. Ἀμήν.

Την Κυριακή 26 Νοεμβρίου εορτάστηκε με επισημότητα η 111η επέτειος Ενώσεως της Σάμου με την Ελλάδα στην Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα στον Ι. Ν. Αγίου Φωτίου όπου ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας τέλεσε την Θ. Λειτουργία και ομίλησε επί της Ευαγγελικής περικοπής τονίζοντας ότι "η αιώνια ζωή είναι η γνώση του αληθινού Θεού και η κοινωνία μαζί Του".
Στη συνέχεια τελέσθηκε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αειμνήστων Σταματίας Οριγέτα - Γρηγορίου Προέδρου του Συλλόγου και Αλέξη Αναστασίου Ταμεία του Συλλόγου που επί σειρά ετών προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στο Σύλλογο αλλά και που εδέχθηκαν τον δίκαιο έπαινο και την άκρα ευαρέσκεια της Τοπικής μας Εκκλησίας.
Ακολούθησε συνάντηση όλων των παρευρισκομένων -παρά την κακοκαιρία- Σαμίων στο Πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού όπου απουσιάζοντος του Προέδρου του Συλλόγου κ. Άρη Ψηλοβίκου Καθηγητού Πανεπιστημίου, η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου κ. Έλσα Κουτελοπούλου προσφώνησε καλωσορίζοντας και ευχαριστώντας τον Σεβασμιώτατο για την παρουσία του και ανεφέρθη στην Ιστορία της Ενσωμάτωσης της Σάμου στο ελεύθερο Ελληνικό κράτος το 1912.
Ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη για την εκλογή του τον νέο Δ.Σ. του Συλλόγου, ανεφέρθη στα Ιστορικά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τον Πολιτικό αρχηγό της Επαναστάσεως Θεμιστοκλή Σοφούλη και τον Μητροπολίτη Σάμου και Ικαρίας Κωνσταντίνο Βοντζαλίδη. Κάλεσε όλους σε ενότητα, αγάπη και συνέχιση της παρουσίας και προσφοράς του αξίου παντός επαίνου Συλλόγου της Θεσσαλονίκης. Ανεφέρθη δε για την μετά των σεισμών καταστάσεως, υποστηλώσεων και μελετών των Ιερών Ναών και Μονών του Νησιού μας, ελπίζοντας με υπομονή, καρτερία, θέληση και ελπίδα να ξεπερασθούν οι πολλές δυσκολίες.

Με λαμπρότητα εόρτασε η Λιβαδειά τα Εισόδια της Θεοτόκου την Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2023. Επίκεντρο του εορτασμού ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός της πόλεως της Λειβαδιάς.
Το εσπέρας της Δευτέρας 20 Νοεμβρίου 2023 τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός πολυαρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Φιλοθέου, συγχοροστατούντων του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Σάμου και Ικαρίας κ. Ευσεβίου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Σκοπέλου κ. Νικοδήμου και του οικείου Ποιμενάρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεωργίου.
Ο Μητροπολίτης Θηβών κ. Γεώργιος καλωσόρισε τους Αγίους Αρχιερείς και ευχήθηκε σε όλους τους πιστούς Χρόνια πολλά και η ευλογία και η αγάπη της Παναγίας να σκεπάζει όλους.
Κατόπιν, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος, αφού ευχαρίστησε για τη φιλοξενία τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θηβών κ. Γεώργιο, κήρυξε το θείο λόγο, αναφέροντας ότι σήμερα τα πλήθη των πιστών καλούνται να πανηγυρίσουν πνευματικώς. Δηλαδή, να μεταμορφώσουμε το βίο μας σύμφωνα με αυτό που ο Θεός θέλει. Τόνισε ότι σήμερα εορτάζουμε το προοίμιο της πρόνοιας του Θεού για τον κόσμο. Η Είσοδος της Παναγίας εις τα Άγια των Αγίων του Ναού των Ιεροσολύμων είναι η προκήρυξη της σωτηρίας των ανθρώπων. Και ανέφερε ότι αφού είμαστε χριστοφόροι καλούμαστε κι εμείς να παραμείνουμε, όπως η Θεοτόκος, ενωμένοι με τον Χριστό και τα σωτήρια μηνύματα της εορτής των Εισοδίων να τα κάνουμε πράξη.
Στον Εσπερινό έψαλε η βυζαντινή χορωδία της Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ναού Λεβαδείας κ. Ηλία Στάθη και ο χορός ψαλτών “Ενήχημα” υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτη κ. Σωτηρίου Κουτσούρη.
Το πρωί της Τρίτης 21 Νοεμβρίου 2023 τελέστηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Ευσεβίου, συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεωργίου, με τη συμμετοχή του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας Πανοσ. Αρχιμ. π. Σωτηρίου Κοσμόπουλου και άλλων κληρικών της Τοπικής κατά Βοιωτίαν Εκκλησίας και άλλων Μητροπόλεων.
Το θείο λόγο κήρυξε ο σεπτός μας Ποιμενάρχης κ. Ευσέβιος, ο οποίος αναφέρθηκε στη θεολογία της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου. Τόνισε ότι η Είσοδος της Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων του Ναού των Ιεροσολύμων προτυπώνεται και προεικονίζεται στην Παλαιά Διαθήκη. Η Παναγία γίνεται ο καθαρός, ο αμίαντος, ο Άγιος Ναός, γίνεται το κατοικητήριο του Θεού. Γίνεται ο καθαρώτατος Ναός του Σωτήρος Χριστού. Ανέφερε ότι η Παναγία είναι η κιβωτός της Καινής Διαθήκης και όπως η κιβωτός της Παλιάς Διαθήκης έσωσε από τον κατακλυσμό, έτσι και η Παναγία μας είναι η κιβωτός που μας προστατεύει και μας σώζει από τον κατακλυσμό της αμαρτίας. Επίσης, ο Σεβασμιώτατος κ. Ευσέβιος ευχαρίστησε το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιο για την ευγενή πρόσκληση και την Αβρααμιαία φιλοξενία και ευχήθηκε σε όλους έτη πολλά, ευλογημένα και Παναγιοσκέπαστα.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο οικείος Ποιμενάρχης κ. Γεώργιος εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τους Αγίους Αρχιερείς, που λάμπρυναν με την παρουσία τους την πανήγυρη του Μητροπολιτικού Ναού, καθώς και όσους συνέβαλαν στην άρτια οργάνωση της πανηγύρεως.
Ακολούθησε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας μας στους δρόμους της Λιβαδειάς. Της Ιεράς Λιτάνευσης προέστη ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, συλλιτανευόντων του οικείου Ποιμενάρχου κ. Γεωργίου και του Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου. Την Ιερά Εικόνα της Θεομήτορος συνόδευσαν στρατιωτικό άγημα, οι μελωδίες της Φιλαρμονικής του Δήμου Λεβαδέων και με τη συμμετοχή των αρχών του τόπου, εκπροσώπων των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και πλήθους κόσμου.
Στην κεντρική πλατεία της πόλεως ομίλησε προς τους πιστούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος, ο οποίος αναφέρθηκε στο μήνυμά "Χαράς" που φέρνει η εορτή των Εισοδίων, τονίζοντας ότι ο χαιρετισμός του Χριστού μετά την Ανάστασή Του είναι το «Χαίρετε». Επίσης, αναφέρθηκε με λόγια σεβασμού στο Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και ευχαρίστησε το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Θηβών κ. Γεώργιο για την ευγενή πρόσκληση της συμμετοχής στον εορτασμό της πόλεως.