Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ εὐφρόσυνος ἡμέρα τῆς ἐπιφανείας τῆς Θεότητος ἔφθασε καί πάλι. Χριστούγεννα.«Ὁ Θεός φανερώθηκε μέ ἀνθρώπινη σάρκα ἐν μέσῳ ἀνθρώπων, ἔγινε ὁρατός ὡς ἄνθρωπος ἀπό τούς Ἀγγέλους, κηρύχθηκε στά ἔθνη, πιστεύθηκε στόν κόσμο ὡς ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου.» (βλ. Α΄ Τιμ. γ΄16).
Αγαπητά μου παιδιά,
Συμπληρώνεται φέτος ένας αιώνας από τότε που οι Σάμιοι διεκδίκησαν δυναμικά και πέτυχαν την ένωση του νησιού μας με το ελεύθερο ελληνικό κράτος, με την Μητέρα Ελλάδα, εκπληρώνοντας τον εθνικό πόθο των αγωνιστών του 1821. Όπως και τα ίδια τα κείμενα της εποχής επισημαίνουν, ο πολιτικός αρχηγός της σαμιακής επανάστασης Θεμιστοκλής Σοφούλης ολοκλήρωσε τότε το έργο του Λογοθέτη Λυκούργου, ολοκληρώνοντας παράλληλα και το έργο που οι πρόγονοί μας είχαν αρχίσει κατά την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821, και είχαν θεμελιώσει με το αίμα και τη θυσία τους.
Αγαπητά μου παιδιά,
Η επέτειος των ενενήντα χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 οπωσδήποτε δεν είναι αφορμή για πανηγυρισμούς, αλλά για περίσκεψη, προσευχή και προβληματισμό. Και τούτο επειδή τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1922 συνέβη μια πραγματική καταστροφή, καθώς μεγάλα, δραστήρια και παραγωγικά κομμάτια του Γένους μας εκδιώχθηκαν από τις προαιώνιες κοιτίδες του, Εκκλησίες με παλαιοχριστιανικές ρίζες, ως και τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ξεθεμελιώθηκαν, και πολλές χιλιάδες πιστών Ελλήνων Ορθοδόξων χριστιανών οδηγήθηκαν στον μαρτυρικό θάνατο, στον εξευτελισμό, στην ταπείνωση και στον εκπατρισμό.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά.
Ὁ μήνας Αὔγουστος εἶναι ὁ κατ' ἐξοχήν Θεομητορικός μήνας. Ὀρθῶς ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς τό Θεομητορικόν Πάσχα, τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, ἀφοῦ τό πρόσωπο τῆς Παναγίας μας τοποθετεῖται στό κέντρο τῆς λατρευτικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί τῆς καρδιᾶς κάθε Χριστιανοῦ.
Τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας μέ ἰδιαίτερη ἔμφαση τό ἱερώτατο πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καθώς σήμερα ἑορτάζουμε τήν Κοίμησή της καί τήν μετ' αὐτήν μετάστασή της στούς Οὐρανούς, ἡ ἐναλλάξ τέλεση τῶν δύο παρακλητικῶν κανόνων αὐτές τίς ἡμέρες ὑπενθυμίζουν σέ ὅλους μας, πώς ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ μεγάλη σύμμαχος τῆς ζωῆς μας, ἡ ὑπέρμαχος στρατηγός στούς εἰρηνικούς πολέμους, πού διεξάγουμε στή ζωή μας, ἐναντίον τῶν παθῶν καί τῆς ἁμαρτίας, ὄχι μόνο γιά νά ζήσουμε, ἀλλά τελευταία καί γιά νά ἐπιβιώσουμε. Ἡ Παναγία μας ἀποτελεῖ γιά τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς κάθε ἐποχῆς τήν καταφυγή, τήν προστασία καί τήν ἀμετάθετη ἐλπίδα του.
Σήμερα: