ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗιΕΟΡΤΗι ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Καμμία ἄλλη προσωπικότητα, κανένα ἅγιο ἤ μάρτυρα, κανένα Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, ἤ ἀθλητή τῆς πίστεως δέν περιβάλλουν μέ τόσο σεβασμό οἱ χριστιανοί, ὅσο τήν Ὑπεράγια Θεοτόκο. Αὐτή, μετά τόν Θεό, εἶναι ἡ περισσότερο σεβάσμια μορφή γιά τόν χριστιανικό κόσμο. Οἱ Θεομητορικές ἑορτές πλουτίζουν τή λειτουργική μας ζωή ἐνῶ οἱ ὡραιότεροι ὕμνοι εἶναι ἀφιερωμένοι ἀπό τούς Ἐκκλησιαστικούς ὑμνογράφους στήν Παναγία.
Ἡ λειτουργική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας τό πρῶτο δεκαπενθήμερο τοῦ Αὐγούστου ἔχει ξεχωριστή θέση στήν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα. Οἱ Παρακλητικοί κανόνες στήν Παναγία μητέρα τοῦ Κυρίου μας, μέ τόν ἔντονο ποιητικό λυρισμό καί τά ἀνεπανάληπτα βιώματα συνθέτουν τήν πνευματική ἀτμόσφαιρα πού προετοιμάζει τούς πιστούς γιά τή θύμηση τῆς Κοίμησης τῆς Θεοτόκου.
Οἱ πιό ἐκφραστικές ζωγραφικές συνθέσεις παρουσιάζουν τήν Πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν νά δέεται γιά τή σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητας. Ἀλλά καί οἱ πιό βαθυστόχαστες ὁμιλίες τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀναφέρονται στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου πού κυοφόρησε τό Λόγο τοῦ Θεοῦ.
Γενικά ὁλόκληρη ἡ ὀρθόδοξη πνευματικότητα ὅταν ἀναφέρεται στήν Παναγία δέν κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά φανερώνει καί ἑρμηνεύει τό μυστήριο τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Κύριου. Οἱ θεολογικοί λόγοι καί ὕμνοι στήν Κύρια Θεοτόκο σέ τελευταία ἀνάλυση εἶναι δοξολογία στό λόγο τοῦ Θεοῦ, πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά τήν σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητας. Καί ὅταν εἰκονίζεται ἡ Παναγία, ἡ ἐπίσκεψη καί ἡ ἐλπίδα τοῦ κόσμου, πάντοτε κρατᾶ, μέ τή μητρική στοργή της, τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀναφορά στήν Παρθένο Μαρία ὑπενθυμίζει τή χαρά τῆς λύτρωσης τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Χριστό, γιατί Ἐκείνη πιστά ὑπηρέτησε τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας.