Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἑορτάζουμε καί φέτος τήν ἐπέτειο τῆς ἕνωσης τῆς Σάμου μέ τό ἐλεύθερο ἑλληνικό κράτος. Ἑκατό τέσσερα χρόνια ἐλεύθερου ἑλληνικοῦ βίου, πού διαμόρφωσαν τή ζωή στό νησί μας πάνω σέ νέες βάσεις καί δημιούργησαν ἕνα πλαίσιο γιά τήν συλλογική καί ἀτομική μας ὕπαρξη.
Ἡ ἕνωση τῆς Σάμου μέ τό ἐλεύθερο ἑλληνικό κράτος, τό 1912, ὑπῆρξε βεβαίως ἀποτέλεσμα τόσο τοῦ διακαοῦς πόθου τῶν κατοίκων τοῦ νησιοῦ γιά τήν ἐλευθερία, ὅσο καί τῶν συνθηκῶν πού εἶχαν διαμορφωθεῖ στήν βαλκανική καί τήν εὐρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Τίς συνθῆκες αὐτές, πού ὁδήγησαν στό ξέσπασμα τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων καί στήν ἐνδυνάμωση τῶν ἐθνικῶν κρατῶν στήν περιοχή, παρακολουθοῦσαν ἄγρυπνοι οἱ Σάμιοι, καί τίς χρησιμοποίησαν ἀναλόγως, ὥστε νά κερδίσουν τήν πολυπόθητη ἐλευθερία τοῦ νησιοῦ τους.
Ὡστόσο, στόχοι ὅπως αὐτός τῆς ἑνώσεως, ἰδίως μετά ἀπό τήν φιλοθωμανική λαίλαπα τοῦ καθεστῶτος τοῦ Ἡγεμόνα Ἀνδρέα Κοπάση, δέν μποροῦν νά πραγματωθοῦν, ἄν δέν ὑπάρχει ἀγαστή συνεργασία καί σύμπνοια τοῦ λαοῦ μέ τούς ἡγέτες του. Ἄν, δέν ὑφίσταται ἑνότητα ψυχική καί κοινωνική τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία νά διατρέχει ὁλόκληρο τό κοινωνικό σῶμα, ἀγκαλιάζοντας ὅλες τίς τάξεις, ὅλα τά στρώματα τῆς τοπικῆς κοινωνίας, ἀνεξαιρέτως κοινωνικῶν, μορφωτικῶν ἤ οἰκονομικῶν διαφοροποιήσεων.
Διαβάστε Περισσότερα
Εκτύπωση
Email
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Καμμία ἄλλη προσωπικότητα, κανένα ἅγιο ἤ μάρτυρα, κανένα Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, ἤ ἀθλητή τῆς πίστεως δέν περιβάλλουν μέ τόσο σεβασμό οἱ χριστιανοί, ὅσο τήν Ὑπεράγια Θεοτόκο. Αὐτή, μετά τόν Θεό, εἶναι ἡ περισσότερο σεβάσμια μορφή γιά τόν χριστιανικό κόσμο. Οἱ Θεομητορικές ἑορτές πλουτίζουν τή λειτουργική μας ζωή ἐνῶ οἱ ὡραιότεροι ὕμνοι εἶναι ἀφιερωμένοι ἀπό τούς Ἐκκλησιαστικούς ὑμνογράφους στήν Παναγία.
Ἡ λειτουργική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας τό πρῶτο δεκαπενθήμερο τοῦ Αὐγούστου ἔχει ξεχωριστή θέση στήν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα. Οἱ Παρακλητικοί κανόνες στήν Παναγία μητέρα τοῦ Κυρίου μας, μέ τόν ἔντονο ποιητικό λυρισμό καί τά ἀνεπανάληπτα βιώματα συνθέτουν τήν πνευματική ἀτμόσφαιρα πού προετοιμάζει τούς πιστούς γιά τή θύμηση τῆς Κοίμησης τῆς Θεοτόκου.
Οἱ πιό ἐκφραστικές ζωγραφικές συνθέσεις παρουσιάζουν τήν Πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν νά δέεται γιά τή σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητας. Ἀλλά καί οἱ πιό βαθυστόχαστες ὁμιλίες τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀναφέρονται στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου πού κυοφόρησε τό Λόγο τοῦ Θεοῦ.
Γενικά ὁλόκληρη ἡ ὀρθόδοξη πνευματικότητα ὅταν ἀναφέρεται στήν Παναγία δέν κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά φανερώνει καί ἑρμηνεύει τό μυστήριο τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Κύριου. Οἱ θεολογικοί λόγοι καί ὕμνοι στήν Κύρια Θεοτόκο σέ τελευταία ἀνάλυση εἶναι δοξολογία στό λόγο τοῦ Θεοῦ, πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά τήν σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητας. Καί ὅταν εἰκονίζεται ἡ Παναγία, ἡ ἐπίσκεψη καί ἡ ἐλπίδα τοῦ κόσμου, πάντοτε κρατᾶ, μέ τή μητρική στοργή της, τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀναφορά στήν Παρθένο Μαρία ὑπενθυμίζει τή χαρά τῆς λύτρωσης τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Χριστό, γιατί Ἐκείνη πιστά ὑπηρέτησε τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας.
Διαβάστε Περισσότερα
Εκτύπωση
Email
