Με κατάνυξη και λαμπρότητα εόρτασε η ενορία του Αγίου Θεοδώρου Βαθέος τον προστάτη της. Ο Σεβασμιώτατος εξ αφορμής του θαύματος του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος δια των κολλύβων εις το κήρυγμα του ανεφέρθη εις την έννοια του θαύματος και μεταξύ άλλων τόνισε:
Αντικρίζοντας κάποιος ένα τέτοιο υπερφυσικό γεγονός, αυτό που λέμε θαύμα , αισθάνεται κατάπληξη, η οποία συνοδεύεται από πολλά ερωτηματικά. Πως ; γιατί ; τι προμηνύει ; από πού προέρχεται ;
Τέτοια ερωτήματα τίθενται βέβαια από έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζει τις βασικές συνισταμένες της εκκλησιαστικής ζωής. Για τον πιστό, το θαύμα δεν είναι γεγονός αφύσικο, ξένο από την βιωτή του. Ο Χριστιανός γνωρίζει πως ζει και κινείται μέσα σ’ ένα διαρκές θαύμα. Θαύμα είναι π.χ. η δημιουργία, η ποικιλία και αρμονία του σύμπαντος, θαύμα είναι η ίδια η ζωή η εξελικτική πορεία των ζώων και των φυτών και η μεταβολή της ύλης που μετασχηματίζει στα φυτά το χώμα σε χυμούς, σε φύλλα, σε καρπούς και στα ζώα τις τροφές τους σε σάρκες και αίμα και οστά.
Θαύμα έπειτα, είναι η ενανθρώπιση του Λόγου του Θεού, η ίδρυση της Εκκλησίας μας.
Θαύμα, ο μελισμός του Νυμφίου Χριστού σε κάθε θεία Λειτουργία.
Θαύμα, το μέγα έλεος και η ανοχή του.
Θαύμα, η εν’ ονόματι της Αγίας Τριάδος και του Ιησού θαυματουργία των αγίων της Εκκλησίας μας όλων των εποχών.
Και όμως, μερικές φορές, δεν κατανοούμε τα θαύματα επειδή τα πνευματικά μας μάτια δεν έχουν την πρέπουσα πνευματική υγεία. Δεν έχουμε ενστερνισθεί τα λόγια του Κυρίου: ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν ( Ματθ. 17,20). Έτσι δεν γνωρίζουμε να εκτιμούμε την ευεργεσία και την πρόνοια του Δωρεοδότου Θεού.
Ζώντας, λοιπόν, σε μία παραφύση κατάσταση εκτιμούμε αυτό που φαίνεται, αδυνατώντας (πολλές φορές) να περάσουμε τις πύλες ενός θαύματος.
Θαύμα στην κυριολεξία λέγεται κάθε γεγονός που υπερβαίνει τους φυσικούς νόμους και προκαλεί έκπληξη και θαυμασμό, κάθε τί που ξεπερνά το συνηθισμένο, κάθε τι που είναι μυστηριώδες και δεν ερμηνεύεται από την λογική.
Το θαύμα όμως είναι ο καρπός υγιούς πίστεως. Αρχίζει μεν από εκεί που τελειώνουν οι ανθρώπινες ελπίδες, ταυτίζεται δε πάντοτε με μια υπέρβαση των νόμων της φύσεως ή των δεδομένων της επιστήμης. Σε μια υπέρβαση που παραμένει ακατάληπτη και ανεξήγητη και ανερμήνευτη στα μέτρα και τα όρια της ανθρώπινης σκέψης και του ορθού λόγου.
Κάθε θαύμα έχει χριστολογικό χαρακτήρα, γιατί το γεννά η πίστη στον Σωτήρα Χριστό. Και αντίθετα, το εμποδίζει η λογική, ο εγωισμός και ίσως ο έλεγχος της αμαρτίας. Ξεχνούμε αυτό που είπε ο Κύριος: ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει….(Ιωαν. 14,12 ). Και ἐγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἐν τῇ σκοτίᾳ μὴ μείνῃ (Ιωαν. 12,46).
Το θαύμα είναι ένα υπερφυσικό γεγονός που θραύει τις συμβατικότητες. Βασικός του στόχος είναι να χαράξει στις υπνώττουσες συνειδήσεις των ανθρώπων νέους δρόμους μετανοίας που οδηγούν στην εν Χριστώ ζωή και την Εκκλησία.
Το θαύμα γίνεται για στήριξη της πίστεως, για δοξολογία του Τριαδικού Θεού, για πνευματική αφύπνιση και, τέλος, για επιστροφή στην Εκκλησία των αγίων του Θεού.