Ἐγκύκλιον Μήνυμα Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου, Ἰκαρίας καί Κορσεῶν κ.κ. Εὐσεβίου ἐπί τῇ ἀνατολῇ τοῦ νέου ἔτους 2020

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,

Μέσα σέ αὐτήν τήν ἐξέλιξη τῆς παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας μας, παραλάβαμε ἀπό τούς Πατέρες μας νά ἑορτάζουμε τήν ἀνάμνηση ἱστορικῶν στιγμῶν καί ἐπετείων. Κάθε τέτοια ἐπέτειος ἀποτελεῖ ἀφορμή χαρᾶς καί εὐχαριστίας τοῦ Θεοῦ, γιά τήν εὐλογία καί τήν χάρη Του, τήν ὁποία ἀπολαμβάνουμε στήν κοινωνίᾳ μας μαζί Του, ὅπως ἐκφράζεται μέσα ἀπό τήν ποικίλη δραστηριότητα καί τό πνευματικό ἔργο μας.

Σέ αὐτό τό πνεῦμα γιορτάζουμε ἀκόμη καί τίς προσωπικές μας ἐπετείους, ὡς ἀφορμή χαρᾶς καί δοξολογίας τοῦ Θεοῦ καί ἐκζήτησης τοῦ θείου ἐλέους του.

Σέ αὐτό τό πνεῦμα κινεῖται καί ὁ σημερινός ἑορτασμός τῆς Πρωτοχρονιᾶς.

Πέρα ἀπό τά κοσμικά δεδομένα, ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ ἔτους γίνεται γιά ἐμᾶς πρῶτα ἀπ’ὅλα μιά ἀφορμή δοξολογίας τοῦ Θεοῦ, διότι μᾶς ἐπιτρέπει τήν εἴσοδο σέ ἕνα ἀκόμη νέο ἔτος.

Ἡ σημερινή Πρωτοχρονιά ὅμως μπορεῖ καί πρέπει νά ἀποτελέσει τήν ἀφορμή ἑνός γόνιμου προβληματισμοῦ, στά πλαίσια τῆς αὐτοσυνειδησίας μας ὡς Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων.

Ἡ σημερινή Πρωτοχρονιά μᾶς εἰσάγει στό ἔτος 2020.

2020 χρόνια ἀπό τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ.

1987 χρόνια ἀπό τήν Σταύρωση καί τήν Ἀνάστασή Του.

1950 χρόνια περίπου ἀπό τήν διέλευση τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπό τήν Σάμο καί ἀργότερα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί ἄρα 1950 χρόνια περίπου ἀπό τόν ἐκχριστιανισμό τῶν κατοίκων τῶν ἀκριτικῶν μας Νησιῶν.

Ἔκτοτε μιά λαμπρή ἱστορική διαδρομή φτάνει μέχρι τίς μέρες μας μέσα ἀπό μία ἐκκλησιαστική διαδοχή, ἡ ὁποία σάν πνευματική ἁλυσίδα συνδέει τήν σύγχρονη ἐκκλησιαστική δραστηριότητα μέ τά πρῶτα βήματα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων στήν Σάμο. Ἀνάμεσά τους ὁ ἔνδοξος ἱερομάρτυρας Ἑρμογένης τόν 4^ο αἰῶνα, οἱ Ἐπίσκοποι Λέων τόν 7^ο καί Ἡράκλειος τόν 8^ο, συμμετέσχον στήν Στ΄καί Ζ΄Οἰκουμενική Σύνοδο ἀντιστοίχως, ὁ Δανιήλ Κομνηνός τόν 17^ο αἰῶνα, ἐποχή τῆς λειτουργικῆς ἀναγέννησης τῶν Ἀκριτῶν μας, μέ τό εὐεργετικό πέρασμα τῶν Ἁγιων ἐνδόξων Κολλυβάδων Πατέρων, τοῦ Ἁγίου Μακαρίου, Ἀρχιεπισκόπου Κορίνθου, τοῦ ὁσίου Νήφωνος καί τῶν ἄλλων. Μετέπειτα ὁ Κύριλλος στήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Καί ἀπό τόν καλλίφωνο Ἀθανάσιο τόν Καπουράλη ἀπό τόν Πύργο στήν ἀρχή τοῦ 20^οῦ αἰῶνα, στόν Κωνσταντῖνο τόν Βοντζαλίδη ἀπό τό Καρλόβασι, πρωτεργάτη τῆς Ἑνώσεως τῆς Σάμου μέ τήν Ἑλλάδα καί ἀκολούθως μέ τόν φημισμένο Εἰρηναῖο, τόν δυναμικό Παντελεήμονα, τόν μετέπειτα Θεσσαλονίκης καί ἐν συνεχείᾳ τόν Παντελεήμονα τόν ἁπλό καί ταπεινό.

Ἀπό δέ τοῦ 1995 καί μέχρι σήμερα ἔχουμε τήν μεγάλη εὐλογία νά κρατοῦμε τό πηδάλιο τοῦ νοητοῦ πλοίου τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῶν ἀκριτικῶν μας Νησιῶν, τόν ὁποῖο ὁ Χριστός κυβερνᾶ καί τό ὁδηγεῖ 21 αἰῶνες τώρα στή θάλασσα τοῦ κόσμου.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,

Ἡ εἴσοδός μας στό 2020 εἶναι «ἕνα σημεῖο στήν αἰωνιότητα», ὅπως λέει ὁ Πλάτωνας γιά τόν χρόνο, ἀλλά ἀποτελεῖ γιά ὅλους μας μιά ἀκόμη εὐκαιρία ἐκζήτησης τοῦ θείου ἐλέους, καθώς πορευόμαστε στόν εὐπρόσδεκτο καιρό τῆς σωτηρίας μας.

Γιά τήν Ταπεινότητά μου ὅμως ἡ εἴσοδος στό νέο ἔτος ἀποτελεῖ καί τήν ἐπέτειο συμπληρώσεως 25 ἐτῶν Ἀρχιερατείας καί διαποιμάνσεως τοῦ εὐσεβοῦς ἀκριτικοῦ μας Λαοῦ. Τό ἀργυροῦν τοῦτο ἱωβηλαῖον, ὅπως τό ὀνομάζει ἡ ἐκκλησιαστική μας γλῶσσα, ἀποτελεῖ γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία μιά ἱστορική περίοδο καί γιά τόν Ἐπίσκοπό σας ἕνα σημεῖο ἀναφορᾶς στόν χρόνο τῆς ἐπίγειας βιοτῆς του.

25 ἔτη διακονίας τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του.

25 ἔτη γιά τήν φροντίδα τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ κάθε ἀνθρώπου δηλαδή, πού ζεῖ, ἐργάζεται καί φυλάσσει τόν παράδεισο, ὅπως εἰκονίζεται στήν ἐπί γῆς στρατευομένη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στα ἀκριτικά μας Νησιά, τῆς Σάμου, τῆς Ἰκαρίας καί τῶν Φούρνων.

Μαζί μέ τίς πατρικές μου εὐχές καί τήν ἐγκάρδια εὐλογία μου για τό νέο ἔτος, πού ἀνέτειλε σήμερα καί ἐξ ἀφορμῆς τῆς συμπληρώσεως ἤδη 25 ἐτῶν τῆς ποιμαντικῆς μου μερίμνης, παρακαλῶ ὅλους νά εὔχεσθε γιά τήν ἀπρόσκοπτη συνέχιση τῆς ποιμαντορίας, πού μοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστός, μέχρις ὅτου εἶναι τό θέλημά Του.

Νά εὔχεσθε ἐπίσης γιά τήν Πατρίδα καί τά Νησιά μας, πού δοκιμάζονται ἀπό πολλά, μεγάλα καί δυσεπίλυτα προβλήματα, ὅπως τα ἐθνικά μας θέματα, τό μεταναστευτικό, ἡ φτώχεια, ἡ ἀνεργία καί ἄλλα.

Κυρίως ὅμως νά εὔχεσθε καί νά ἐργάζεσθε γιά τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί σωτηρία μας.

Καλή κι εὐλογημένη Χρονιά. Αἴσιο καί εἰρηνικό τό νέον ἔτος.

Μέ πολλές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ

Ὁ Ἐπίσκοπός Σας

†Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

Εκτύπωση Email

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

«Ου φέρει το μυστήριον έρευναν»

Αγαπητά μου παιδιά,

Αν ο αρχικός άνθρωπος πλάστηκε «κατ’ εικόνα» Θεού, ο γεννηθείς μέσα στο Σπήλαιο είναι ο ίδιος ο Θεός μέσα στον άνθρωπο.

Ο άνθρωπος δεν έχει αξία για τι απλώς γεννιέται βιολογικά, αλλά γιατί με το μυστήριο της Θεογενεσίας (το άγιο Βάπτισμα) γίνεται μέλος του αναστημένου Σώματος του Χριστού, γιατί όλη η φύση του προσελήφθη, από το Δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.

Γι αυτό οι άγιοι Πατέρες και γενικά οι άγιοι δεν ενδιαφέρονται τόσο για την σωματική και βιολογική κατασκευή και προέλευση του ανθρώπου, αλλά εκπλήσσονται μπροστά στο μεγάλο θαύμα, το ότι με την ενανθρώπηση του Χριστού έγινε μέλος του Σώματός Του.

Ο Χριστός έγινε άνθρωπος όχι για να διδάξει μερικές ξεχασμένες αλήθειες, ούτε για να ευεργετήσει απλώς τον άνθρωπο, αλλά για να τον ενώσει με τον Θεό, δηλαδή να ενώσει στο Πρόσωπό Του υποστατικά την ανθρώπινη φύση και την θεία φύση (δια του Προσώπου Του να ενώσει τους ανθρώπους με όλη την Αγία Τριάδα). Επομένως η Ενανθρώπηση του Χριστού δεν αποβλέπει σε μια αφηρημένη λύτρωση, σε μια βελτίωση της ηθικής ζωής του ανθρώπου, αλλά είναι μυστήριο «ευρύτερον της λυτρωτικής ευσπλαχνίας». Ένωσε τον Θεό με τον άνθρωπο.

Τα Χριστούγεννα η ανθρώπινη φύση ανακαινίζεται καθώς ένα καινούργιο ρεύμα ζωής περνάει μέσα στο σώμα της φθοράς.

Η Ενανθρώπηση του Χριστού χαρακτηρίζεταισαν «σεισμός γης» (Γρηγόριος ο Θεολόγος) και βιώνεται σαν συνέχεια και νέα φάση της δημιουργίας, σαν νέα δημιουργία, σαν ανακαίνιση και θέωση όλης της κτίσεως, σαν ζωοποίηση και κατά Χριστόν θεοποίηση του ανθρώπου. Ο Υιός του Θεού έγινε Υιός ανθρώπου, για να μεταβάλλει τους υιούς του Αδάμ, των ανθρώπων, σε υιούς του Θεού, για να κάνει τον άνθρωπο «Θεό, όσο το μπορετό στην ανθρώπινη δύναμη» (ιερός Χρυσόστομος), για να γίνει πραγματικότητα «ο ανακαινισμός της φύσεώς μας, στην υπόσταση και με την υπόσταση του Χριστού» (Ισαάκ ο Σύρος).

«Η αγάπη του Θεού τον ουρανό συνένωσε με τη γη· η αγάπη του Θεού τον άνθρωπο κάθισε στο βασιλικό θρόνο· η αγάπη του Θεού έκανε δούλο τον Δεσπότη· η αγάπη του Θεού έφθασε στο σημείο να προσφερθεί υπέρ των δούλων ο Αγαπητός, υπέρ των μισούντων ο Υιός, υπέρ των ανθρώπων ο Θεός, υπέρ των ικετών ο Ελεύθερος» (ιερός Χρυσόστομος).

Ο Θεός με τη σάρκωσή Του δεν παραβιάζει την ελευθερία του ανθρώπου, αλλά ανακαινίζει την ανθρώπινη φύση του για να μπορεί ο άνθρωπος δια της χάριτος του Αγίου Πνεύματος να αποκτήσει την αρχική του ακεραιότητα.

Αγαπητά μου παιδιά, όλη η εν Χριστώ ζωή, η πνευματική ζωή, είναι ζωή αναγεννήσεως, δηλαδή ζωή γεννήσεως του Χριστού μέσα μας και αναγεννήσεώς μας εν Αυτώ· Γι αυτό οι άγιοι της Εκκλησίας νιώθουν πάντοτε τον Χριστό στην καρδιά τους και γιορτάζουν παντοτινά Χριστούγεννα. Άλλωστε, κατά τον άγιο Μάξιμο, ο Χριστός ενανθρωπήσας έγινε πρόδρομος της πνευματικής αυτού παρουσίας, για να παιδαγωγήσει τις ψυχές μας για την εμφανή αυτού θεϊκή παρουσία. Στο τέλος δε των αιώνων θα αποκαλύψει εμφανώς «τα τέως πάσιναπόρρητα».

Τέλος, να πούμε ότι ο Χριστός γεννιέται μέσα στους πιστούς με την πίστη και σαρκώνεται με τις αρετές. Κι αν υπάρχει κάτι που κάνει τον χρόνο καινούργιο – μια και σε λίγες μέρες θα μπούμε σε μια καινούργια χρονιά- δεν είναι η εναλλαγή κάποιων αριθμών αλλά η είσοδος του Υιού του Θεού μέσα στο χρόνο της ιστορίας του ανθρώπου. Γιατί «ο ίδιος ο Χριστός γίνεται όχι μόνο Δώρο του Θεού στον άνθρωπο, αλλά και του ανθρώπου στο Θεό και του ανθρώπου προς τον άνθρωπο».

Παίρνει το ανθρώπινο γένος από το ζοφερό δειλινό της πτώσης του Αδάμ και το οδηγεί στον φωτεινό όρθρο της γεννήσεως του Χριστού. Παραλαμβάνει τον άνθρωπο από τη φάτνη της Γεννήσεως και τον οδηγεί στο Παράδεισο της αιώνιας ζωής· «Ου φέρει το μυστήριονέρευναν· πίστει μόνη τούτο πάντες δοξάζομεν».

Χρόνια Πολλά! Ευλογημένα Χριστούγεννα!

Μετά της εν Χριστώ τεχθέντι αγάπης και ενθέρμων ευχών

Ο Επίσκοπός σας

+ ο Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιος

Εκτύπωση Email

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΛΑΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Μπήκαμε σ’ ἕνα νέο ἐκκλησιαστικό χρόνο καί σέ μιά νέα σχολική χρονιά. Ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς εὐλογεῖ ἰδιαίτερα καί μᾶς ὑπενθυμίζει τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου γιά τήν «καινήν κτίσιν», τή νέα δημιουργία, πού ἀπεργάζεται ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ μας μέσα στόν κόσμο. Ἡ καινή κτίση ὅμως, δέν μπορεῖ νά ἐγκατασταθεῖ καί νά ἐπεκταθεῖ στόν κόσμο μας μέ φοβισμένους καί δειλούς «χριστιανούς». Ἡ καινή κτίση θέλει ἀγωνιστές θαρραλέους μέ καύχηση ἐν Χριστῷ, μέ τό κεφάλι ψηλά. Καί ὅσοι θά σχηματίσουν τήν ἀγωνιστική παράταξη τῆς καινῆς κτίσης καί θά βαδίζουν καί θά μάχονται κάτω ἀπό τή σημαία τοῦ Σταυροῦ, «εἰρήνη ἐπ’ αὐτούς καί ἔλεος…».

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Τό αἷμα τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ δέν μᾶς δίνει ἁπλά τή δυνατότητα νά σωθοῦμε, ἀλλά εἶναι ὁ τρόπος γιά νά ζήσουμε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό. Ὁ πονηρός μας ἔφερε τό θάνατο τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, ἐνῶ ὁ Χριστός μέ τό Σταυρό του, μᾶς ἔφερε τήν Ἀνάσταση. Ἀπάλλαξε τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν πνευματικό θάνατο καί τοῦ ἔδωσε σαφῆ ὑπόσχεση, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ἀναστήθηκε, πώς θά ἀναστηθεῖ κι ἐκεῖνος κατά τή Δευτέρα Παρουσία.

Ἄν ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό, θά περάσουμε σέ διαφορετικό κόσμο, στόν κόσμο τῆς ἁγιότητας καί τῆς χάριτος στόν ὁποῖο ἡ ἀναστάσιμη ἐλπίδα δίνει νέο νόημα. Ἡ προσφορά τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀναδημιουργία τοῦ κόσμου.

Κυριαρχούμενοι ἀπό τήν ὑλιστική ἀντίληψη καί τήν σύμφυτη ἀπληστία, λησμονοῦμε τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Τό νόημα τῆς ζωῆς. Τίς προτεραιότητες πού ὁ Θεός ἔχει τάξει στή ζωή μας. Λησμονοῦμε τήν ἀσύγκριτη ἀξία τοῦ ἀνθρώπου ἐν σχέσει μέ τα ὑλικά ἀγαθά, τά πλούτη καί τίς ἀπολαύσεις τοῦ παρόντος κόσμου. Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τέτοια ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ὥστε ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Κύριος νά ἀνέβει πάνω στό Σταυρό γιά τή σωτηρία της!

Τήν ἀνυπολόγιστη αὐτή ἀξία τῆς ψυχῆς καλούμαστε νά συνειδητοποιήσουμε.

Τό μυστικό του ἀποστόλου Παύλου καί ὅλων των ἁγίων εἶναι ὅτι ἔλαβαν πείρα τῆς δυνάμεως τοῦ Δεσποτικοῦ Σταυροῦ.

Μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ ὅλοι γινόμαστε ἰσχυροί καί χαρούμενοι, δίνουμε περιεχόμενο στή ζωή μας, λύση στά προβλήματά μας, ἀσφάλεια στήν πορεία μας πρός τόν οὐρανό.

Ἡ Ἐκκλησία καί ἡ Παιδεία χαιρετίζουν μαζί τή νέα ἐκκλησιαστική καί σχολική χρονιά καί συνεχίζουν τήν προσπάθειά τους βοηθώντας τόν ἄνθρωπο στήν εὐγενική προσπάθεια νά καλλιεργήσει τό πνεῦμα καί τήν ψυχή του καί νά βγάλει στήν ἐπιφάνεια ὅ,τι καλό ἔχει στήν καρδιά του.

Γιά τούς μαθητές ἡ Ἐκκλησία ἔχει νά προσφέρει τίς δικές της προτάσεις παιδείας καί προσεύχεται ὁ Κύριός μας νά ἐνισχύει τόν ὄμορφο ἀγώνα μαθητῶν, δασκάλων καί καθηγητῶν γιά νά φέρουν τόν ἄνθρωπο στά σωστά του μέτρα. Ἄνθρωπο μέ γνώσεις, ἀλλά καί μέ ἦθος καί ἀρετή.

Ἡ προσφορά τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀναδημιουργία τοῦ κόσμου.

Καλή καί εὐλογημένη ἐκκλησιαστική καί σχολική χρονιά!

Μέ πατρικές εὐχές

Ὁ Ἐπίσκοπος σας

+ Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

Εκτύπωση Email

MHNYMA ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗιΕΟΡΤΗι ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ἡ μεγάλη μητέρα, ἡ Παναγία μητέρα, ἐκοιμήθη. Τοῦτες τίς μέρες ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς τοποθετεῖ στό τέρμα τῆς γήινης τροχιᾶς της καί μᾶς δίνει τό σῆμα: Σταματῆστε μπροστά στή μεγάλη μητέρα! Ὄχι ἐπιπόλαια. Προσηλῶστε τό βλέμμα στή μορφή της μέ σεβασμό, μέ προσοχή, μέ ἁπλότητα. Μελετῆστε τό βάθος. Ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τό παράδειγμα. Ἡ Παναγία μητέρα δέν σκεπάζει μόνο μέ τήν ἀγάπη της. Ἀνοίγει καί δρόμους μέ τά βήματά της.

Τό πέρασμά της στή γῆ μας, ἦταν μιά μοναδική τιμή καί μιά ἀφάνταστη εὐλογία. Ἡ φυσιογνωμία τῆς ἅπλωσε φῶς. Ἡ ἀγκαλιά τῆς ἔγινε θρόνος. Τά χέρια της, χερουβικά φτερά. Ἡ καρδιά τῆς ἱερό θυμιατήρι. Ἦταν καί εἶναι ἡ μορφή μέ τήν προνομιακή θέση. Ἡ ἁγία των ἁγίων.

Ὁ ἐπιπόλαιος παρατηρητής, πού θά κοιτάξει στά πεταχτά τή ζωή της, δέν θά βρεῖ τίποτα τό ἐντυπωσιακό. Ἄν, μάλιστα, ξεχωρίσει τό μεγάλο γεγονός, πού ἦταν Θεοῦ δωρεά καί Θεοῦ εὐδοκία, θά βιασθεῖ νά πεῖ πώς ἡ Θεοτόκος ἔζησε μιά συνηθισμένη ζωή. Πώς τά χρόνια της τά γέμισε μέ τά ἔργα, μέ τά ὁποῖα συνήθως γεμίζουν τά χρόνια τους οἱ ἄνθρωποι. Ὅμως αὐτό, πού μέ τήν πρώτη ματιά φαίνεται ἀδυναμία, ἀποτελεῖ τή μεγαλύτερη δύναμη καί τό μεγαλύτερο μαργαριτάρι στό στεφάνι τῆς Θεοτόκου.

Ἁγιότητα δέν σημαίνει ἔργα φανταχτερά. Ἁγιότητα σημαίνει τό νά ζεῖ κανείς τῆς κάθε στιγμή, τίς περιστάσεις καί τά ἔργα, πού παρουσιάζονται κάθε μέρα, μέ ἐξαγιασμένη καρδιά, μέ ἁγνές προθέσεις, μέ καθαρό τρόπο.

Αὐτό ἔκανε ἡ Παναγία! Δέν ἔζησε μαζί μέ τούς ἀγγέλους. Οὔτε σέ καμιά ἔρημο. Κυκλοφόρησε ἀνάμεσά σε κακότροπους Ναζαρηνούς καί ἀνάμεσα στούς ἄλλους ἀνθρώπους τῆς Παλαιστίνης. Πάλεψε μέ τίς δουλειές τοῦ σπιτιοῦ. Ζώσθηκε τήν ποδιά. Καθάρισε. Ἔπλυνε.Κουβάλησε ἀπό τή βρύση νερό. Ἀντιμετώπισε τούς θυμούς τῶν Ναζαρηνῶν. Τά πικρά λόγια. Μά αὐτή σέ ὅλα αὐτά ἀπάντησε μέ ἅγιο τρόπο. Ποτισμένη μέ τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἁγιασμένη στήν καρδιά, σκόρπιζε τήν εὐωδία τῆς ἁγιότητας σέ κάθε στιγμή. Αὐτό ἦταν πού τήν ἀνέβασε. Γι’ αὐτό τή διάλεξε ὁ Κύριος νά τήν κάνει μητέρα του.

Ὅταν ψηλά ἀπό τόν Σταυρό ὁ Ἰησοῦς ἀπευθυνόταν στόν ἀγαπημένο του μαθητῆ καί Εὐαγγελιστή Ἰωάννη, μέ τό «Ἰδού ἡ μήτηρ σου», ἐκείνη τήν ὥρα ἐπικύρωνε τήν ἱερή καί ἄρρηκτη σχέση τῆς Παναγίας μας μέ τό ἀνθρώπινο γένος. Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή ἔγινε ἡ Παναγία μας Μάνα ὅλου του κόσμου. Ζεῖ ἀνάμεσά μας, περπατάει στούς δρόμους μας, μπαίνει στά σπίτια μας. Γνωρίζει τούς πόνους καί βλέπει τῆς ψυχῆς μας τό βάθος. Ὅταν ὅλοι μας πληγώνουν καί μᾶς ἀποπέμπουν, Ἐκείνη μᾶς σκεπάζει μέ τήν ἀγάπη της, χρεώνεται ὅλα τά βάρη μας καί μᾶς ἀνοίγει δρόμους μέ τόν βηματισμό της.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ἡ δημιουργία καί ἡ ἁγιότητα, στή γῆ μας γεννιῶνται καί στή γῆ ξεδιπλώνονται. Σ’ αὐτή τή γῆ, πού ὑπάρχουν ὁμαλοί δρόμοι, μά πού ὑπάρχουν καί ἐμπόδια καί χαντάκια καί μυτεροί βράχοι κι ἀγκάθια. Ἄν ἔχουμε τή δύναμη νά ἀντιμετωπίζουμε τήν κάθε περίσταση μέ ἅγιο τρόπο, τότε μποροῦμε νά ἔχουμε τή συνείδηση ἤρεμη, πώς εἴμαστε οἱ ἀγωνιστές τῆς ἁγιότητας.

Ἡ Παναγία μας κρατοῦσε διαρκῶς ζωηρά στή μνήμη τῆς τά λόγια τοῦ Θεοῦ καί τά ἔνοιωθε δυνατά νά ἀναμοχλεύουν τήν καρδιά της: «Συνετήρει τά ρήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδία αὐτῆς». Κι ἐμεῖς καλούμαστε σήμερα νά ἀκολουθήσουμε πιστά τό φωτεινό της παράδειγμα: Νά συντηροῦμε καί νά διατηροῦμε ζωντανό τό μήνυμα τοῦ οὐρανοῦ γιά τή σωτηρία μας.

Καί ἡ προσπάθεια αὐτή ἴσως εἶναι ὁ ὡραιότερος ὕμνος καί ἡ πιό γνήσια εὐγνωμοσύνη στήν Παναγία μας καθώς θά τήν νοιώθουμε ἀκατάπαυστα νά χαμηλώνει ἀπό τά οὐράνια δώματά της καί νά μᾶς ἀγγίζει μέ τή χάρη Της.

Μέ πατρική ἀγάπη

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

+Ο ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ

Εκτύπωση Email