ΑΦΙΣΕΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΝΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΕΤΟΣ 2023-2024:

Συντάχθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2023.

Εκτύπωση Email

«Ἡ θεοπνευστία τῆς Ἁγίας Γραφῆς» Κυριακή 22 Ὀκτωβρίου 2023 - Στ΄ Λουκᾶ ( Γαλ. α΄ 11-19)

Συντάχθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2023.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τόν ἀπόστολο Παῦλο νά ἐπισημαίνει πρός τούς Γαλάτες, ὅτι τό Εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο τούς δίδαξε δέν εἶναι δικά του λόγια, οὔτε ἡ διδασκαλία κάποιου ἄλλου ἀνθρώπου, ἀλλά ἡ ἀλήθεια, ὅπως τοῦ τήν ἀπεκάλυψε καί τοῦ τήν ἐμπιστεύθηκε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός.

Αὐτή εἶναι ἡ μέγαλη καί εἰδοποιός διαφορά τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀπό ὁποιαδήποτε ἄλλη θρησκεία. Διότι ὁ Χριστιανισμός ἀποτελεῖ τήν Ἀλήθεια τήν ὁποία ἀπεκάλυψε ὁ Ἴδιος ὁ Θεός καί ἐπαλήθευσε μέ τήν ἐνανθρώπησή Του, σέ ἀντίθεση μέ τίς διάφορες θρησκεῖες, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἐπινοήσεις τοῦ ἀνθρωπίνου νοῦ, ποῦ ἀγωνίζεται νά βρεῖ τό θεῖο, χωρίς ὅμως ἴχνος θεϊκῆς ἀποκάλυψης στόν ἀγῶνα αὐτό.

Στόν Χριστιανισμό ὁ ἄνθρωπος δέν προσπαθεῖ νά βρεῖ καί νά ἀνακαλύψει μέ τίς δικές του δυνάμεις τό Θεό, διότι ὁ Θεός Τοῦ ἀποκαλύπτεται μόνος Του. Ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύφθηκε μέ τήν Ἐνανθρώπησή Του. Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Ἅγιος Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος γράφει στίς πρῶτες ἀκόμη γραμμές τοῦ Εὐαγγελίου του: «Ὁ Λόγος ἔγινε ἄνθρωπος καί κατοίκησε ἀνάμεσά μας, καί εἴδαμε τή δόξα του, δόξα πού ἔχει ὡς μονογενής Υἱός τοῦ Πατρός, γεμάτος μέ χάρη καί ἀλήθεια» (βλ. Ἰω. α΄14).

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι συγκεκριμένο ἱστορικό γεγονός, τό ὁποῖο «ἔχουμε δεῖ μέ τά μάτια μας, τό παρατηρήσαμε καλά καί τό ψηλαφήσαμε μέ τά χέρια μας», ὅπως πάλι ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης σημειώνει στήν Α΄ Καθολική ἐπιστολή τοῦ (βλ. Α΄ Ἰω. α΄ 1). Ὁ Χριστός δέν ἦλθε ἁπλῶς γιά νά μᾶς μιλήσει γιά τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄνθρωποι πίστευαν σέ Θεό, ἔτσι ἤ ἀλλιῶς καί πρίν τόν ἐρχομό Του. Ἦλθε νά μᾶς ἀποκαλύψει τόν ἀληθινό Θεό. Ὄχι νά διορθώσει ἤ νά βελτιώσει τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, πού εἶχαν μέχρι τότε οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά νά μᾶς δείξει στό πρόσωπό Του, τόν ἀληθινό Θεό. «Αὐτός πού ἔχει δεῖ ἐμένα, ἔχει δεῖ καί τόν πατέρα μου » (βλ. Ἰω. δ΄ 9), εἶπε στόν ἀπόστολο Φίλιππο.

Γιά τόν λόγο αὐτό καί ὁ Χριστιανισμός ξεπερνᾶ τά ὅρια τῆς θρησκείας. Δέν ἀποτελεῖ θρησκεία, ἀλλά τήν Ἀλήθεια, τήν ὁποία ἀπεκάλυψε καί ἐπαλήθευσε ὁ Χριστός διακηρύσσοντας μάλιστα γιά τόν ἑαυτό τοῦ «Ἐγώ εἶμαι ἡ Ὁδός καί Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή» (βλ. Ἰω. ιδ΄ 6) . 

Ὅλη αὐτή ἡ Ἀλήθεια, ἡ ὁποία ἀποκαλύφθηκε, καταγράφηκε μέσα στήν Ἁγία Γραφή, πρίν καί μετά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ. Στήν Παλαιά Διαθήκη ὁμιλεῖ ὁ ἄσαρκος Θεός Λόγος καί στήν Καινή Διαθήκη ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, ὁ ἔνσαρκος Θεός Λόγος.

Πολλές φορές στήν Παλαιά Διαθήκη βρίσκουμε τίς ἐκφράσεις «τάδε λέγει Κύριος» ἤ «λόγος Κυρίου». Αὐτές οἱ ἐκφράσεις φανερώνουν, ὅτι οἱ ἱεροί συγγραφεῖς εἶχαν τήν συνείδηση, ὅτι δέν διδάσκουν δικές τους ἰδέες, ἀλλά τόν λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀποκαλυπτόταν σ' αὐτούς. Τά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς γράφτηκαν σέ διάστημα πολλῶν ἑκατονταετιῶν ἀπό διάφορους συγγραφεῖς, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν σέ διαφορετικό ἱστορικό, πολιτιστικό, γεωγραφικό καί πολιτικό πλαίσιο. Ἀκόμα καί ἡ γλῶσσα πού χρησιμοποίησαν δέν ἦταν ἡ ἴδια. Ἄλλοι ἔγραψαν στήν ἑβραϊκή, ἄλλοι στήν ἀραμαϊκή καί ἄλλοι στήν ἑλληνική γλῶσσα. Ὅλα τά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης γράφτηκαν πρωτοτύπως στά Ἑλληνικά, πλήν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ματθαίου, τό ὁποῖο γράφτηκε πρῶτα στά ἀραμαϊκά, ἀλλά μεταφράστηκε ἀμέσως στά ἑλληνικά, ζῶντος ἀκόμη τοῦ Εὐαγγελιστοῦ. Τό θαυμαστό ὅμως εἶναι ὅτι παρά τίς σημαντικές αὐτές διαφορές, δέ διαπιστώνεται καμμιά ἀντίθεση ἤ διαφορά διδασκαλίας μέσα σ' ὅλη τήν Ἁγία Γραφή.

Οἱ ἱεροί συγγραφεῖς φωτίστηκαν ἀπό τό Θεό καί ἔγραψαν χωρίς λάθη τή θεία ἀποκάλυψη. Ὁ Θεός χρησιμοποίησε μέν ὡς ὄργανά Του τούς ἱερούς συγγραφεῖς, ἀλλά τούς ἄφησε ἐλεύθερα νά ἐκφραστοῦν, ἀνάλογα μέ τή μόρφωση καί τίς δυνατότητές τους καί ἀνάλογα μέ τή μόρφωση καί τίς ἀνάγκες τῶν ἀναγνωστῶν τους. Αὐτός ὁ φωτισμός τοῦ Θεοῦ ὀνομάζεται θεοπνευστία καί ἀποτελεῖ τήν ἐγγύηση, ὅτι οἱ ἱεροί συγγραφεῖς μᾶς παρέδωσαν ἀλάθητα το λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἆρα ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι  ἀλάθητη.  

Αὐτό μαρτυρεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐμμέσως μέ τά ὅσα ἀκούσαμε νά γράφει στούς Γαλάτες, ἀλλά καί ἄμεσα ὅταν ἀπευθυνόμενος στόν Τιμόθεο ἐπισημαίνει: "Κάθε Γραφή (δηλ. κάθε βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς) εἶναι θεόπνευστη καί ὠφέλιμη γιά νά διδάσκει, γιά νά ἐλέγχει τίς πλάνες, γιά νά διορθώνει αὐτούς ποῦ ἁμαρτάνουν, γιά νά παιδαγωγεῖ στήν ἀρετή" (βλ. Β' Τιμ. γ΄ 16). Κι ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐπίσης μᾶς διδάσκει: "Στό παρελθόν, δέν προφήτεψαν ποτέ ἄνθρωποι ἀπό τή δική τους θέληση, ἀλλά προφήτεψαν ἅγιοι ἄνθρωποι ἀφοσιωμένοι στό Θεό, πού φωτίζονταν ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα" (βλ. Β' Πετρ. α΄ 21).

Ἔτσι ὅταν λέμε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι θεόπνευστη, ἐννοοῦμε ὅτι, οἱ συγγραφεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς δέν κατέγραψαν δικές τους ἰδέες ἤ σκέψεις, ἀλλά ὅσα ὁ Θεός τούς φανέρωσε. Ὅ,τι γράφουν εἶναι γεμάτο ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί ὅ,τι ἀπεκάλυψε ὁ Κύριος, τό ἀπεκάλυψε μιά γιά πάντα.

Οἱ ἄνθρωποι ὅμως βαθμηδόν δηλαδή λίγο-λίγο ἀξιοῦνται νά ἀντιλαμβάνωνται καί νά κατανοοῦν αὐτήν τήν Ἀλήθεια. Ἔτσι μέσα ἀπό τήν ἑρμηνεία  τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπό τούς Πατέρες καί διά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, δημιουργεῖται ἡ Ἱερά Παράδοση, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἀπόλυτη παραδοχή καί κατανόηση αὐτῆς τῆς μιᾶς Ἀλήθειας, ὅπως τήν ἀπεκάλυψε ὁ Χριστός. Ἡ Ἱερά Παράδοση ὁριοθετεῖ καί συστηματοποιεῖ τήν πίστη μας, τήν ὀνομάζει δόγμα καί πάνω του θεμελιώνει τήν ἀληθινή ζωή καί τή σωτηρία μας.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Τήν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας, ὅταν διαβάζουμε τό Συνοδικό της Ὀρθοδοξίας, ὁμολογοῦμε: «Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν, ...,  ὁ Χριστός ὡς ἐβράβευσεν. Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τόν ἀληθινόν Θεόν ἡμῶν, ... Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τήν Οἰκουμένην ἐστήριξεν.» Αὐτή ἡ διακήρυξη ἀποτελεῖ τήν μοναδική σύνθεση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, ὅπως τήν βιώνει καί τήν μεταδίδει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας στό διάβα τῶν αἰώνων.

Μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κατέχει, διατηρεῖ, ὁμολογεῖ καί κηρύσσει αὐτούσιο καί ἀπαραχάρακτο το ἱερό Εὐαγγέλιο, ὅπως τό παρέδωσε ὁ Κύριος καί Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτή εἶναι ἡ ἱστορική ἀλήθεια, ὅπως ἀποδεικνύει μιά ἁπλή ἱστορική ἀναδρομή στό παρελθόν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν κ Ὁμολογιῶν. Σέ ὅλες αὐτές τίς ἀποκαλούμενες Ἐκκλησίες ἤ Ὁμολογίες ἀναγκαστικά θά σταματήσουμε σέ κάποιο πρόσωπο, στό ὁποῖο ὀφείλεται ἡ ἀποκοπή ἀπό τή Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία καί ἡ δημιουργία νέας. Στούς Ρωμαιοκαθολικούς ὁ πάπας Λέων ὁ Θ΄ μέ τό Σχίσμα τοῦ 1054, στούς Προστεστάντες ὁ Λούθηρος καί ὁ Καλβίνος, στούς Ἀγγλικανούς ὁ Κρόμγουελ κλπ.

Στήν ἱστορική ἀναδρομή ὅμως στό παρελθόν τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας θά βρεθοῦμε στήν ἀγκάλη τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἀποστόλων, ἀφοῦ τίποτε δέν προστέθηκε, οὔτε ἀφαιρέθηκε ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια. Ὅ,τι πίστευε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, ὁ ἅγιος Πολύκαρπος, ὁ μέγας Ἀθανάσιος, ὁ μέγας Βασίλειος, τό ἴδιο ἀκριβῶς πιστεύουμε καί σήμερα.

Στούς ἰδιαίτερα δύσκολους καιρούς μας ἄς γνωρίζουμε, πώς : Ὅ,τι διδάσκει, ὅ,τι πιστεύει, ὅ,τι λατρεύει, ὅ,τι προσφέρει σέ ἐμᾶς μέ τά ἅγια δόγματα καί τά ἅγια μυστήρια ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, σέ ὅ,τι μᾶς καλεῖ νά ὑπακούουμε καί νά ζοῦμε γιά νά ἑνωθοῦμε ἀξίως μέ τόν Χριστό μας, αὐτό καί μόνον εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί γι’ αὐτό εἶναι ἡ Ὁδός καί ἡ Ζωή. Ἀμήν.

Εκτύπωση Email

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας στη Κύπρο για την Εορτή του Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Ερμογένους Επισκόπου Σάμου.

Συντάχθηκε στις 09 Οκτωβρίου 2023.

Στις 5 Οκτωβρίου τιμάται από την Εκκλησία μας ο Άγιος ένδοξος Ιερομάρτυς Ερμογένης Επίσκοπος Σάμου ο οποίος έζησε και μαρτύρησε τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Φλογερός Ιεράρχης, κηρύσσει διαπρύσσια και ενισχύει τους ολιγόπιστους, διδάσκει τους ειδωλολάτρες άπιστους και τους αναδεικνύει σε πιστούς Χριστιανούς. Αγωνίζεται να σώσει ψυχές αλλά και να διαθρέψει σώματα. Προκαλεί τον φθόνο, καταγγέλλεται, ομολογεί θαρραλέα την πίστη του, βασανίζεται σκληρά, φυλακίζεται και αποκεφαλίζεται. Θαρραλέοι Χριστιανοί του νησιού μας εναποθέτουν σε κιβώτιο το σκήνωμά του, το σφραγίζουν και το ρίχνουν στη θάλασσα. Τα κύματα το προσαράζουν στην ακρογιαλιά του Κουρίου της Κύπρου στη κοινότητα της Επισκοπής κοντά στη Λεμεσό και ενταφιάζεται ευλαβικά. Στον τάφο του Αγίου υπάρχει σήμερα φερώνυμος Ναός. 

Εκεί με την κανονική συγκατάθεση και ευχή του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας προεξήρχε των πανηγυρικών ακολουθιών συμπαραστατούμενος από τον Πρωτοσύγκελλο της μητροπόλεως Λεμεσού Αρχιμανδρίτη Ισαάκ. Και μέσα σε πνεύμα κατανύξεως ομίλησε επίκαιρα και συγκινητικά. 

Η Αγία Κάρα του Αγίου Ερμογένους φυλάσσεται στον Ιερό Ναό Καθεδρικό Ναό Αγίας Νάπας Λεμεσού και από τις 10 Ιουλίου 2004 τεμάχιο αυτής δίδει το παρών στο νησί μας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου της πόλεως της Σάμου. 

Άγιε Ιεράρχα της Σάμου, Δέσποτα και Πατέρα μας πρέσβευε αδιάλειπτα στον Κύριο για όλους εμάς τους Σαμίους.

Εκτύπωση Email

Έναρξη λειτουργίας της Παιδικής & Νεανικής Χορωδίας «ΕυΩΔΗα»

Συντάχθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2023.

 Η Ι. Μ. Σάμου και Ικαρίας ανακοινώνει την έναρξη λειτουργίας της Παιδικής & Νεανικής Χορωδίας «ΕυΩΔΗα» για το διδακτικό έτος 2023-2024, τόσο για τους παλιότερους όσο και για τους νέους-ες  μαθητές/-τριες που επιθυμούν να γίνουν μέλη της, όπως και τη δημιουργία τμήματος Θεωρίας  της  μουσικής.

 Με βασικό κίνητρο τη δημιουργία, την πρόοδο, τις αληθινές αξίες στη ζωή μας και με τη βεβαιότητα ότι η Μουσική θα μας δώσει και πάλι χαρά και δύναμη, το μουσικό μας ταξίδι συνεχίζεται. Η Χορωδία «ΕυΩΔΗα» της Ι. Μ. Σάμου πρόκειται και φέτος, με την ενεργή παρουσία της στα τοπικά μουσικά και εθιμικά δρώμενα, να δώσει τον ιδιαίτερο τόνο της σε θρησκευτικές, εθνικές, κοινωνικές, φιλανθρωπικές και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, με τα μέλη της -παιδιά και νέους 10 έως 18 ετών- να απολαμβάνουν τις εβδομαδιαίες  τους  πρόβες και την ενασχόλησή τους με τη μουσική και το χορωδιακό τραγούδι.

Η πρώτη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί  το  Σάββατο 16/09/2023, 13:00-14:30 στην αίθουσα του πρώην ΚΑΠΗ, Καλομοίρη Εμμανουήλ 3,  Βαθύ Σάμου. Οι συναντήσεις  των μελών θα γίνονται εκεί κάθε Σάββατο, ενώ, ανάλογα με τους/τις συμμετέχοντες/ουσες, θα διαμορφωθεί και η τελική ώρα των προβών.

Τα μαθήματα Χορωδιακού Τραγουδιού και Θεωρίας της Μουσικής προσφέρονται ΔΩΡΕΑΝ.

Πληροφορίες και εγγραφές: Δευτέρα έως Παρασκευή11:00-13:00, στο τηλέφωνο 2273087656, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εκτύπωση Email

«Ὁ Χριστός εἶναι τό ἐφόδιο τῆς ζωῆς καί ἡ σωτηρία μας» Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2023 - † Μετά τήν ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (Μάρκ. η΄ 34 – θ΄1)

Συντάχθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2023.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Στό Β΄κεφάλαιο τοῦ βιβλίου τῆς Γενέσεως, τοῦ πρώτου βιβλίου τῆς Ἁγίας Γραφῆς διαβάζουμε, πώς ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τούς Πρωτοπλάστους Ἀδάμ καί Εὔα τούς τοποθέτησε στόν Παράδεισο καί τούς ἔδωσε τήν ἐντολή «ἐργάζεσθαι αὐτόν καί φυλάσσειν» (στ. 15). Σέ συνέχεια ἐκείνης τῆς σωτηριώδους ἐντολῆς ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας νά ἀναπροσαρμόζει πλέον αὐτήν τήν ἐντολή, θέτοντας στούς ἀνθρώπους δύο διαφορετικούς  ὅρους. Ἐπειδή ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός μέ τήν ἐνανθρώπησή Του προέβη στήν ἀναδημιουργία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἀπεκάλυψε σέ ὅλους, ὅσους ἐπιθυμοῦν νά Tόν ἀκολουθήσουν, πώς θά πρέπει πρῶτα νά ἀπαρνηθοῦν τόν ἑαυτό τους κι ἔπειτα νά σηκώσουν τόν σταυρό τους καί νά Τόν ἀκολουθήσουν.

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Πρῶτος καί Μεγάλος Ἐσταυρωμένος τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐκεῖνος πρῶτος θυσιάστηκε πάνω στόν Σταυρό γιά τή σωτηρία μας καί ἁγίασε τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, μέ τό τίμιο αἷμα Του καί γι’ αὐτό ἔκτοτε ὁ Σταυρός ὀνομάσθηκε Τίμιος καί Ζωοποιός. Κατά συνέπεια ἁγιάσθηκε καί τό σημεῖο καί τό σύμβολο καί ἡ ἀπεικόνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί ἆρα ἁγιάζεται ἡ ζωή καί ἡ ὕπαρξή μας ὁλόκληρη, ὅταν τίθεται στή σκέπη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Γιά τόν λόγο αὐτό κάνουμε τό σταυρό μας, ἁγιάζοντας τόν ἑαυτό μας.

Ἀφ’ᾗς στιγμῆς ὁ Χριστός μᾶς ἐκάλεσε νά σηκώσουμε τόν σταυρό μας καί νά τόν ἀκολουθήσωμε, ὁ Τίμιος καί Ζωοποιός Σταυρός, ἔγινε τό πανσέβαστο καί προσκυνητό καί πανάγιο Σύμβολο τῶν Χριστιανῶν. Ποτέ δέν ἀπευθύνθηκε στόν ἄνθρωπο ὑψηλότερο καί πιό τιμητικό κάλεσμα, ἀπό αὐτό: «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.»

Στό διάβα τῶν αἰώνων ἀναρίθμητες ψυχές ἀποδέχθηκαν τήν θεϊκή αὐτή πρόσκληση κι ἀκολούθησαν τό Χριστό. Ἀπό ὅλους αὐτούς, κάποιοι μεγαλούργησαν μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ καί ἀναδείχθηκαν πρότυπα πρός μίμηση γιά ἐμᾶς. Αὐτοί εἶναι οἱ Ἅγιοί μας. Καί μέσα ἀπό ὅλους αὐτούς τούς ἀκολούθους τοῦ Χριστοῦ ἡ χριστιανική διδαχή κατέκτησε τήν οἰκουμένη καί ἄπειρες ψυχές μετενόησαν καί ἦλθαν στό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο ὅμως πάντοτε μέ εὐγένεια καί σεβασμό στήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, δῶρο, τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. «Ὅστις θέλει...».  Ὅποιος θέλει!

Μεγαλύτερος σεβασμός στήν ἐλεύθερη θέληση τοῦ ἀνθρώπου καί στίς ἐπιλογές του, οὔτε ἀκούστηκε, οὔτε καί θά ἀκουστεῖ ποτέ! Σέ ἀντιδιαστολή μέ κάποιους ἀνθρώπους, πού πολλές φορές, καταχρώμενοι τῆς δυνάμεως καί τῆς ἐξουσίας ἤ τοῦ ἀξιώματός τους, δέν διστάζουν νά ἐπιβάλλωνται μέ τή βία καί νά καταπιέζουν τούς ἄλλους ἀνθρώπους.

Ἀντίθετα, ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἐνῶ μπορεῖ νά ἐπιβάλει τήν  ἀπόλυτη ὑποταγή σέ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη, ἐνῶ μπορεῖ νά πεῖ στόν ἄνθρωπο: «Θέλεις δέ θέλεις θά μέ ἀκολουθήσεις, γιατί αὐτό εἶναι καί τό συμφέρον σου», ἐν τούτοις, δέν τό κάνει αὐτό, δέν μᾶς ἐκβιάζει, οὔτε μᾶς ἐξαναγκάζει νά σωθοῦμε, ἀν δέν θέλουμε.

Ἀφήνει ἐλεύθερη τήν ἀνθρώπινη βούληση, ἀκόμα καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνοντας κακή χρήση τῆς ἐλευθερίας του δέν Τόν ἀκούει, οὔτε Τόν σέβεται, ἀλλά τόν ὑβρίζει, καί Τόν ὑποβάλει σέ εὐτελιστικές ταπεινώσεις κι ἐμπαιγμούς, ὅπως συνέβη μέ τούς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι «ἐσταύρωσαν τόν Κύριον τῆς δόξης» (βλ. Α΄Κορ. β΄8)!

Ἡ αὐταπάρνηση καί ἡ ταυτόχρονη ἄρση τοῦ Σταυροῦ, εἶναι ἀποτέλεσμα ἀληθινῆς ἀγάπης. Ὅποιος ἀγαπᾶ ἀληθινά, ξέρει νά θυσιάζεται, νά ὑπομένει, νά ἀντέχει καί νά ἐλπίζει. Ὅποιος ἀγαπᾶ ἀληθινά δέν τό νοιώθει, λέει ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως δέν νοιώθει, ὅτι ἀναπνέει. Ἡ ἀκολουθία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ζήτημα ἀγάπης τόσο, ὅσο καί ἡ ζωή εἶναι ζήτημα ἀναπνοῆς.

Αὐταπάρνηση δέ σημαίνει νά ἀφήσουμε τούς ἑαυτούς μας καί τίς γήϊνες ὑποχρεώσεις μας, ἀλλά ὅτι πρέπει νά ἀπελευθερωθοῦμε ἀπό τήν ὁποιαδήποτε πνευματική σκλαβιά, πού μᾶς προξενεῖ ἡ ἁμαρτία καί τό κακό. Αὐτό σημαίνει καί τήν ταυτόχρονη ἄρση τοῦ σταυροῦ. Ἡ ὑπομονή στίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες, ὁ ἀγῶνας ἐνάντια στά πάθη καί τίς ἁμαρτίες, πού μᾶς περιπλέκουν, ἡ καρτερία καί ἡ πραότητα ἀπέναντι στούς ἀνθρώπους, πού μᾶς εἰρωνεύονται ἤ μᾶς ἐμπαίζουν ἐπειδή ἀγωνιζόμαστε στό στίβο τῆς χριστιανικῆς βιοτῆς, ἡ ἀμνησικακία γιά ὅλους ὅσους μᾶς ἐπιβουλεύονται ἤ μᾶς φέρονται ἄσχημα κι ἄλλα πολλά.

Βεβαίως δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε, πώς κι ἐμεῖς ὑποχρεούμαστε νά μήν συμπεριφερόμαστε σέ ἄλλους κατά τρόπον πού δέν θά ἄρεσε νά μᾶς συμπεριφέρονται, ἀκόμη κι ἄν ἔχουμε τήν δυνατότητα νά τό πράξουμε, λόγῳ θέσης ἤ ἐπειδή τό ἐπιτρέπει ὁ νόμος καί οἱ συγκυρίες, ἀπορρίπτοντας ἀσυζητητί ὅ,τι δέν θέλει ὁ Χριστός, ἀκόμη κι ἄν τό ἐπιθυμεῖ ὁ κόσμος.

Ὅμως γιά νά καταφέρουμε νά φθάσουμε σέ αὐτήν τήν αὐταπάρνηση γιά τόν Χριστό καί ἀκολούθως γιά νά ἔχει αἴσια ἔκβαση ἡ ἄρση τοῦ Σταυροῦ  μας καί ἡ συνοδοιπορία μας μέ τόν Κύριο, ὀφείλουμε πρωταχικά νά ἀξιοποιοῦμε τίς δυνατότητες τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, πού κέντρο ἔχει τήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.

-Ἄς μάθουμε νά προσευχώμαστε πρωί καί βράδυ στό σπίτι μας καί περισσότερο τό βράδυ, πού ἡσυχάζει ἡ φύση καί ὑπάρχει δυνατότητα γιά καλύτερη καί ἴσως περισσότερη προσευχή καί συνομιλία μέ τόν Θεό.

-Ἄς μήν ξεχνάμε νά διαβάζουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ σέ καθημερινή βάση, γιά νά γνωρίζουμε τό θέλημά Του καί νά μάθουμε νά ζοῦμε σύμφωνα μέ αὐτό στή ζωή μας.

Καί ἀπό ’κεῖ καί πέρα νά ἀρχίσουμε νά ἐκκλησιαζόμαστε ἀνυπερθέτως τίς Κυριακές καί μάλιστα νά ποθοῦμε νά βρεθοῦμε στούς Ἱερούς μας Ναούς νωρίς, γιά νά ζήσουμε τό μεγαλεῖο ὁλόκληρης τῆς θείας Λειτουργίας. Κι ὅταν ἐκκλησιαζόμαστε νά ποθοῦμε  συχνά νά μεταλαμβάνουμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἷματος τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ αὐτός εἶναι καί ὁ ἀντικειμενικός σκοπός τῆς θείας Λειτουργίας. Στή θεία Λειτουργία δέν ἐρχόμαστε γιά νά πάρουμε τό ἀντίδωρο, ἀλλά τό δῶρο, πού εἶναι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Νά προετοιμαζόμαστε γι’ αὐτό μέ τήν κατά τή δύναμή μας νηστεία τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς καί ἀποβραδίς τοῦ Σαββάτου, ὥστε τήν Κυριακή νά προσερχώμαστε νά κοινωνήσουμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Κι ἄν κάτι βαραίνει τήν καρδιά μας, νά πηγαίνουμε στόν ἐξομολόγο καί νά ἐξαγορευόμαστε τίς ἁμαρτίες μας, ὥστε μέ καθαρή τήν καρδιά καί ἐλαφρά τήν συνείδηση νά γινόμαστε μέτοχοι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Οἱ σήμερα ἑορταζόμενες ἁγίες Μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ Σοφία καί οἱ θυγατέρες της Πίστη, Ἐλπίς καί Ἀγάπη,  παρά τούς διωγμούς καί τόν κίνδυνο, πού διέτρεχαν καθημερινῶς ἀπό τούς εἰδωλολάτρες, δέν σταμάτησαν νά προσέρχονται στίς τελούμενες θεῖες λειτουργίες καί νά μεταλαμβάνουν τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ, βάφοντας ἐν τέλει τήν ὁμολογία τῆς πίστης τους μέ τό αἷμα του μαρτυρίου τους.

Κι ἐμεῖς ἔχουμε τήν ἀνάγκη τῆς θείας κοινωνίας γιά νά μποροῦμε νά ἀπαρνηθοῦμε τόν ἑαυτό μας καί νά σηκώσουμε τόν σταυρό ἀκολουθώντας τόν Χριστό. Αὐτά πού σήμερα ἀκοῦμε νά λέγονται συνεχῶς: «Νά εἶσαι ὁ ἑαυτός σου» καί «ἀρκεῖ νά περνᾶς καλά» δέν εἶναι σωστές ὁδηγίες γιά τή ζωή μας. Ὁ Χριστός μᾶς ζητάει νά ἀπαρνηθοῦμε τόν ἑαυτό μας καί νά σταυρωθοῦμε μαζί Του. Ὁ Χριστός ἐπισφραγίζει τόν πνευματικό ἀγῶνα τῆς ζωῆς μας καί παρέχει σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως, ὅταν κοινωνοῦμε τά ἐφόδια γιά τήν αἰώνια ἀκολουθία τοῦ Χριστοῦ μέ σκοπό τή σωτηρία μας.

Στήν οὐσία ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός εἶναι καί τό ἐφόδιο τῆς ζωῆς καί ἡ σωτηρία μας. Ἀμήν.

Εκτύπωση Email