3 islands

ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ

«Περί προστασίας τής ανθρώπινης ζωής»

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


Πρός τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα

τής Εκκλησίας τής Ελλάδος


Θέμα: "Περί προστασίας τής ανθρώπινης ζωής"


Αγαπητοί μας χριστιανοί,

τέκνα τού Θεού αγαπημένα,

Ή εορτή τού Γενεσίου τής Θεοτόκου, ή πρώτη μεγάλη έορτή τού εκκλησιαστικού έτους, σηματοδοτεί τήν άπαρχή τής θείας οικονομίας, δηλαδή τού θεϊκού σχεδίου τής σωτηρίας μας. Οί πιστοί τιμούμε τή γέννηση τής Παναγίας Μητέρας τού Κυρίου μας, ύστερα άπό τή θαυμαστή σύλληψή Της άπό τή θε- οπρομήτορα Άννα, τή γηραιά μητέρα της. Ή Εκκλησία μας, ενώ τιμά τή μνήμη των Αγίων μας κατά τήν ήμέρα τής Κοιμήσεως ή τού μαρτυρίου τους, στόν Κύριο καί Σωτήρα μας Χριστό, στήν Ύπεραγία Θεοτόκο καί στόν Τίμιο Πρόδρομο τιμά καί έορτάζει καί τίς ήμερες τής γεννήσεως, αλλά καί τής συλλήψεώς τους, θεωρώντας τά γεγονότα αυτά ώς ιδιαιτέρως σημαντικά γιά τή σωτηρία μας, έχοντας άμεση σχέση μέ τήν ενανθρώπηση τού Θεού. Μεταξύ λοιπόν τών άλλων θεολογικών αληθειών, ή έορτή αύτή φέρνει στήν επιφάνεια καί μεγάλες αλήθειες γιά τήν ανθρώπινη ταυτότητα καί ύπαρξη* ή ζωή τού άνθρώπου ώς ψυχοσωματικής όντότητος άρχίζει μέ τό θαύμα τής γονιμοποίησης, μέ τή σύλληψη — «έξ άκρας συλλήψεως», όπως λέμε στή θεολογική γλώσσα—, δηλαδή από τη στιγμή που αρχίζει καί ή ανάπτυξη τοΰ ύλικοΰ σώματος. Τό έμβρυο είναι τέλειος άνθρωπος κατά τήν ταυτότητα, ό οποίος εξελίσσεται καί άναπτόσσεται κατά τή διάρκεια τής εγκυμοσύνης στά μητρικά σπλάγχνα, προσδοκώντας τή γέννηση, γιά νά συνεχίσει τήν άνάπτυξη κατά τή βιολογική πορεία του, μετά δέ καί τόν βιολογικό θάνατο, νά μεταβεί στήν αιώνια Όντως Ζωή, άναμένοντας τήν κοινή Ανάσταση. Ό άνθρωπος δέν πεθαίνει όταν σταματά ή άναπνοή του ούτε όταν παύει νά χτυπά ή καρδιά του. Ό άνθρωπος συνεχίζει. Ούτε πάλι γεννιέται όταν άρχίζει ή πρώτη του άναπνοή μέ τόν τοκετό. Έχει ήδη ξεκινήσει τό ταξίδι του άπό τή στιγμή τής σύλληψής του. Ή άρχή τής ύπαρξής του, ή άπόκτηση τής ιερής ταυτότητάς του, ή δημιουργία τοΰ προσώπου του, μάλιστα «κατ' εικόνα Θεού», ταυτίζεται μέ αυτήν τή μοναδική στιγμή* τότε δημιουργεΐται «ύπό τοΰ Κυρίου έκ τοΰ μή όντος είς τό είναι», τότε μεταβαίνει άπό τήν άνυπαρξία στήν ύπαρξη, τότε άποκτά τήν ούσία τής άξίας του. Καί άπό τότε τού οφείλουμε τόν σεβασμό καί τήν προστασία μας. Ιδίως τότε πού δέν φαίνεται, πού δέν έχει φωνή ούτε δύναμη, έχει όμως ζωή, ύπαρξη καί, άρα, άξια. Πρός έπίρρωση τούτων άρκεΐ νά άναλογισθοϋμε ότι σύμφωνα μέ τήν πίστη τής Εκκλησίας, ό Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός καί τέλειος άνθρωπος· καί στό Θαβώρ μετα- μορφούμενος εν δόξη, καί ώς βρέφος κενούμενος στή Βηθλεέμ, άλλά καί ώς έμβρυο σαρκούμενος στή Ναζαρέτ! Δυστυχώς, όμως, στίς μέρες μας υπάρχουν επιστημονικές δήθεν θεωρήσεις πού άμφισβητούν αύτήν τήν άξια τού εμβρύου, ύπάρχουν κοινωνικές άντιλήψεις πού τό εγκαταλείπουν άπροστάτευτο, στερώντας του τό προνόμιο τής ζωής, υπάρχει νομολογία πού θωρακίζει νομικά τίς εκτρώσεις, άλλά όχι καί τό δικαίωμα τού εμβρύου στή ζωή, δικαιολογώντας έτσι τήν άνθρώπινη άγριότητα. Καί φθάσαμε στό σημείο ό ετήσιος άριθμός τών δηλωμένων έκτρώσεων παγκοσμίως νά ξεπερνά τά 50 εκατομμύρια, νά πλησιάζει αυτόν τών θανάτων άπό όλες τίς υπόλοιπες αίτιες, νά είναι σχεδόν πενταπλάσιος άπό τόν άριθμό τών θανάτων άπό τήν άσθένεια τού καρκίνου. Μάλιστα καί στήν πατρίδα μας, πού πληθυσμιακά φθίνει μέ γοργούς ρυθμούς, ύπερβαίνει κατά πολύ, σύμφωνα μέ τά υπάρχοντα στοιχεία, τόν αριθμό τών γεννήσεων. Κάτι άντίστοιχο ισχύει γιά όλες τίς Λεγάμενες άνεπτυγμένες περιοχές τού πλανήτη, στίς όποιες πα- ρατηρείται διαρκώς αύξανόμενη γήρανση τού πληθυσμού. Ή Εκκλησία μας ως μητέρα τής πνευματικής ζωής, πού μέ θέρμη προσεύχεται γιά τήν υγεία, τή μακροζωία καί τήν αναγέννηση τών γεννημένων, δέν μπορεί νά θεωρήσει τήν επιλογή τής άμβλωσης άπλώς καί μονομερώς σάν ένα νομικό ζήτημα ή άπόλυτο άνθρώπινο δικαίωμα τής κυοφορούσας ή κε- κτημένο τής σύγχρονης κοινωνίας. ΓΥ αυτό καί ύψώνει τή φωνή της γιά τήν προστασία τής ζωής καί τής γέννησης τών άγέννητων καί, άντικρίζοντας τήν ιερότητα τής άνθρώπινης ύπαρξης καί ζωής, ζητεί άπό τίς ευλογημένες μέ τή δυνατότητα τής μητρότητος γυναίκες νά προστατεύσουν μέ κάθε τρόπο τόν θησαυρό τής ζωής πού κρατούν στά σπλάγχνα τους καί, παρά τίς συχνά άντίξοες συνθήκες ή τήν πιεστική γνώμη τών άλλων, νά δεχθούν μέ εμπιστοσύνη καί πίστη τό δώρο τού Θεού. ’Επιπλέον, άπευθύνεται στό σύνολο τού πολιτικού κόσμου καί κάνει έκκληση γιά τή θωράκιση τού ιερού θεσμού τής οικογένειας καί ιδίως τή στήριξη τής πολύτεκνης οικογένειας. Παράλληλα, άναλαμβάνει καί ή ’Ίδια τίς ευθύνες Της γιά νά άναδείξει τήν πνευματική σημασία αυτού τού θεσμού, νά ενημερώσει συστηματικά τόν πιστό λαό μας γιά τό δημογρα- φικό πρόβλημα καί τήν προστασία τού αγέννητου παιδιού, καθώς καί νά άναλάβει πρωτοβουλίες γιά τήν έμπρακτη στήριξη τής άγαμης μητέρας καί τήν ουσιαστική μέριμνα γιά τίς μονο- γονεϊκές οικογένειες.


Τέκνα έν Κυρίω ευλογημένα,

Ή Ιερά Σύνοδος τής ’Εκκλησίας τής Έλλαδος απευθύνει πρός όλους έκκληση γιά διαρκή προσευχή καί μετάνοια, ώστε ή ζωή νά μή νικηθεί άπό τίς θανάσιμες επιλογές τών ανθρώπων. Ή έσκεμμένη καί άκριτη άφαίρεση μιας ζωής είναι άντίθετη πρός τόν όφειλόμενο σεβασμό μας στήν ιερότητα τής θείας δημιουργίας καί μάλιστα στήν κορωνίδα αυτής, τόν άνθρωπο, ά- πομακρύνει τήν ενέργεια τού Θεού άπό τή ζωή μας καί φυγαδεύει τή χάρη Του.
Άς αγωνιζόμαστε νά δεχόμαστε με χαρά καί ελπίδα τή γέννηση κάθε παιδιού ώς μέρος τής οικονομίας τού Θεού γιά τή σωτηρία τού κόσμου καί τήν απαλλαγή από τή φθορά τού θανάτου, όπως ολοφάνερα φαίνεται τούτο καί στήν ύμνογρα- φία τής εορτής τού Γενεθλίου τής Θεοτόκου: «Ή γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν έμήνυσε πάση τή οικουμένη, έκ σοϋ γάρ άνέτειλεν ό Ήλιος τής δικαιοσύνης, Χριστός ό Θεός ημών, καί λύσας τήν κατάραν, έδωκε τήν ευλογίαν, καί καταργή- σας τόν Θάνατον, έδωρήσατο ήμϊν ζωήν τήν αιώνιον».


Μετά πατρικών ευχών καί αγάπης


+ Ό Αθηνών ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Πρόεδρος

 + Ό Σάμου καί Ικαρίας Ευσέβιος

+ Ό Φλωρίνης, Πρεσπών καί Έορδαίας Θεόκλητος

+ Ό Κασσανδρείας Νικόδημος

 + Ό Σερρών καί Νιγρίτης Θεολόγος

+ Ό Σιδηροκάστρου Μακάριος

 + Ό Εδέσσης, Πέλλης καί Άλμωπίας Ίωήλ

 +Ό Αργολίδος Νεκτάριος

+ Ό Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων Τιμόθεος

 + Ό Μεγάρων καί Σαλαμΐνος Κωνσταντίνος

 + Ό Κεφαλληνίας Δημήτριος

+ Ό Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης Χρυσόστομος

+ Ό Καρπενησιού Γεώργιος

Ό Αρχιγραμματεύς

 + Ό Ώρεών Φιλόθεος

Εκτύπωση Email

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΛΑΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ

Αγιος_Χρυσόστομος_Σμύρνης.jpg

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στήν τακτική συνεδρίασή της, τῆς 4ης Νοεμβρίου τοῦ 1992 υἱοθέτησε τό αἲτημα τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί κατέταξε μεταξύ τῶν Νεομαρτύρων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας τούς ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδρος μαρτυρήσαντας Ἐπισκόπους καί τούς μετ’ αὐτῶν σφαγιασθέντας κληρικοῦς καί λαϊκοῦς καί ἃπαντας τούς «ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης ἐκείνης ἀποκαρτερήσαντας», κατά τήν Μικρασιατική καταστροφή τοῦ 1922.

Ἡ Σάμος εἶχε ἀνέκαθεν στενότατους δεσμούς μέ τόν Ἑλληνισμό τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀφοῦ κατά τήν ἀρχαιότητα ἀνῆκε στήν περίφημη Ἰωνική Δωδεκάπολη, ἀργότερα κατά τούς Βυζαντινούς χρόνους ἀποτελοῦσε τήν ἒδρα τοῦ θέματος τῆς Σάμου πού περιλάμβανε καί τά Μικρασιατικά παράλια ἀπό τόν κόλπο τοῦ Ἀδραμυττίου μέχρι τήν περιοχή τῆς Ἐφέσου. Κατά τούς νεότερους χρόνους ἡ ἐπικοινωνία καί οἱ δεσμοί τῶν Σαμίων καί Ἰκαρίων μέ τούς κατοίκους τῶν Ἑλληνικῶν πόλεων καί Κοινοτήτων τῆς Ἰωνίας, τῆς Καρίας καί τῆς περί τόν Μαίανδρον Μαγνησίας, ἦταν πάντοτε στενότατοι, ἀδελφικοί ἐξ αἳματος καί ἐξ ἀγχιστείας, ἀλλά συγχρόνως καί πνευματικοί καί ἐκκλησιαστικοί, λόγω τῆς ἠθικῆς ἐπιδράσεως τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Σάμου καί τῆς ἀκτινοβολίας τοῦ Πυθαγορείου Γυμνασίου, ἀπό τό ὁποῖο ἀπεφοίτησαν σπουδαίοι Μικρασιάτες Ἓλληνες, ὃπως ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Χρυσόστομος Β΄ ὁ Χατζησταύρου (+ 1967).

Στίς πολεμικές ἐπιχειρήσεις τῆς Μικρασιατικῆς Ἐκστρατείας ἀπό τό 1919 μέχρι τό 1922 ἒπεσαν μαχόμενοι διακόσιοι περίπου Σάμιοι καί Ἰκάριοι ἀξιωματικοί καί ὁπλῖτες. Πολύ περισσότεροι ὑπῆρξαν οἱ ἀγνοούμενοι καί οἱ ἂλλοι, πού ἀπέθαναν ἀπό τίς ταλαιπωρίες τῆς αἰχμαλωσίας.

Ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία θεώρησε καθῆκον καί ὑποχρέωσή της νά ἀνεγείρει μικρόν, ἀλλά εὐπρεπή ναΐσκον στήν περιοχή τῆς Ψιλῆς Ἂμμου ἀπέναντι ἀπό τά Μικρασιατικά παράλια, ἐπ΄ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος Χρυσοστόμου τοῦ νέου, Ἐπισκόπου Σμύρνης καί τῶν ἐν Μικρᾷ Ἀσία μαρτυρησάντων Ἁγίων Ἱεραρχῶν Γρηγορίου Ἐπισκόπου Κυδωνιῶν, Ἀμβροσίου Ἐπισκόπου Μοσχονησίων, Προκοπίου Ἐπισκόπου Ἰκονίου καί Εὐθυμίου Ἐπισκόπου Ζήλων καί τούς μετ΄αὐτῶν σφαγιασθένταςκληρικούς καί λαϊκούς, ποῦ ὃπως ψάλλει ὁ Ἱερός ὑμνογράφος «ὑπέμειναν ὑπέρ Πατρίδος καί Πίστεως θάνατον». Καθώς προσέφεραν στόν Χριστό καί τήν Ἑλλάδα τούς ἑαυτούς τους «Ἱερεία ἒμψυχα ὁλοκαυτώματα λογικά».

Ὁ Ἱερός Ναός ἐθεμελιώθη τό 1999 καί ἀνηγέρθη δαπᾶναις τοῦ κ. Βασιλείου Λοϊζου εἰς μνήμην τοῦ πατρός του Ἀντωνίου Λοϊζου. Τά θυρανοίξια τελέσθηκαν τό 2002. Μέ ἀφορμή λοιπόν τήν συμπλήρωση ἐκατό χρόνων ἀπό τήν Μικρασιατική Καταστροφή (1922 -2022) καί στό πλαίσιο τῶν ἀνάλογων ἐκδηλώσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποῦ διοργανώνονται ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ Ἱερᾶ Μητρόπολις Σάμου καί Ικαρίας τίμησε τήν ἐπέτειο καί τήν μνήμη τῶν σφαγιασθέντων ἀδελφῶν μας μέ σειρά λατρευτικῶν και πολιτιστικῶν ἐκδηλώσεων ἀπεφάσισε να τελεσθοῦν μέ πανηγυρική ἒξαρση και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τά ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος Χρυσοστόμου Ἐπισκόπου Σμύρνης καί τῶν σύν αὐτῷ Νεομαρτύρων Ἁγίων στήν περιοχή τῆς Ψιλῆς Ἀμμου ἀπέναντι ἀπό τά Μικρασιατικά Παράλια τήν Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ 11 Σεπτεμβρίου ὥρα: 7.30 τό πρωί Πανηγυρικός Ὂρθρος τῆς ἑορτῆς και τῶν Ἐγκαινίων, κατάθεσις τῶν Ἱερῶν Λειψάνων, Έγκαίνια Ἱεροῦ Θυσιαστηρίου καί ἐν συνεχεία Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία Ἱερουργούντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. κ. Εὐσεβίου καί στή συνέχεια ἐπιμνημόσυνη δέηση ἓμπροσθεν τοῦ μνημείου πεσόντων Σαμίων Μ. Ἀσίας.

Ἀγαπητοί μου,

Σᾶς εὐχομαι ὁλοψύχως, ὁ Ἃγιος Ἐθνοϊερομάρτυς Χρυσόστομος Σμύρνης καί οἱ ἂλλοι Καλλίνικοι Μάρτυρες κληρικοί καί λαϊκοί νά μᾶς σκεπάζουν μέ τίς πρεσβείες τους. Νά μᾶς ἐμπνέουν μέ τό φωτεινό παράδειγμά τους καί νά αὐξάνουν τήν ἀφοσίωσή μας πρός τόν Σωτήρα Χριστό καί τήν ἀγάπη μας πρός τό Ἐνδοξο Νησί μας καί ὁλόκληρη τήν Πατρίδα μας.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἐν Κυρίω ἀγάπης

ὁ Ἐπίσκοπός σας

+ Ὁ Σάμου καί Ἱκαρίας Εὐσέβιος

Εκτύπωση Email

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗι ΕΟΡΤΗι ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

moimisi-ths-theotokou.jpg

Ἀγαπητοί μου,

Γιά τήν Παναγία πού σήμερα γιορτάζουμε τήν Kοίμησή Της, τά Εὐαγγέλια δέν ἀναφέρουν παρά μόνο λίγες φράσεις, ὅπως αὐτές: «Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καί μαστοί οὕς ἐθήλασας» (Λουκ. 11,27), εὐτυχισμένη ἡ μάνα πού σε γέννησε και ἐθήλασε. Και ὅμως για Ἐκείνη μίλησαν οἱ Προφῆτες καί κήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι, γιά Ἐκείνη θεολόγησαν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί δογμάτισαν οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι, ἐμπνεύσθησαν οἱ ὑμνωδοί καί οἱ ἁγιογράφοι καί μελέτησαν οἱ στοχαστές.

Τήν Παναγία τιμᾶ ἡ Ὀρθόδοξη εὐσέβεια τῶν πιστῶν, ἀφοῦ Αὐτή κατέχει κεντρική καί θεμελιώδη ρόλο στό σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Το ἱερό πρόσωπό Της τό ἀνακαλύπτουμε μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτό μόνο μέ τήν πίστη καί τήν ἀγάπη μποροῦμε νά τό πλησιάσουμε. Γιατί μόνο ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη μᾶς φανερώνουν κρυμμένες ἀλήθειες, πού δέν βλέπουν καί δέν γνωρίζουν ὅσοι δέν ἐμπιστεύονται καί δέν ἀγαποῦν.

Ἄς σταθοῦμε σέ μια ὑπέροχη στιγμή.

Ὅταν ὁ Κύριος ἐπάνω στόν σταυρό ἔλεγε στήν μητέρα Του δείχνοντας τόν μαθητή «ὅν ἠγάπα», «ἴδε ὁ υἱός σου» καί στόν Ἰωάννη «ἰδού ἡ μήτηρ σου», καθιέρωσε ἕνα δεσμό ἅγιο παγκοσμίου σημασίας. Ὁ Ἰωάννης ὡς ἐκπρόσωπος τῶν πιστῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου ὅλων τῶν αἰώνων, γινόταν ἐκείνη τήν στιγμή υἱός τῆς Μητέρας τοῦ Θεανθρώπου· Και ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, Μητέρα ὅλων μας. Πόσο ὑπέροχη στιγμή! Ὁ ἑτοιμοθάνατος Ἰησοῦς μας φεύγοντας μᾶς παραδίνει στή στοργή Της καί Ἐκείνη ἄνοιγε τήν μητρική ἀγκαλιά της, γιά νά μᾶς ἀναλάβει κάτω ἀπό τήν στοργική προστασία Της.

Στούς αἰῶνες πού κύλησαν ἀπό τότε, τό αἰσθάνθηκε αὐτό ὁ λαός μας. Και κάθε στιγμή αἰσθάνεται τήν Παναγία μας νά τόν παρακολουθεῖ μέ τό γλυκό της βλέμμα, νά δακρύζει στόν πόνο του, νά δέεται γι’ αὐτόν στόν Ὑἱό καί Θεό, νά τόν παρηγορεῖ στίς θλίψεις του, νά τόν ἐπισκέπτεται στήν ἀρρώστια του, νά τόν καθοδηγεῖ στόν δρόμο του. Ἔτσι Τήν βλέπει καί ἔτσι Τήν ζωγραφίζει ἀπό τούς πρώτους αἰῶνες. Γλυκοφιλοῦσα, Δακρυρροοῦσα, Δεομένη, Ὁδηγήτρια, Πλατυτέρα. Ἐπίσκεψις. . .

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ζοῦμε τόν αἰῶνα τοῦ φόβου, ὅπως χαρακτηρίσθηκε ὁ αἰώνας μας θαλασσοδαρμένος ἀπό τά κύματα τῶν ποικίλων καθημερινῶν δυσκολιῶν. Ὅπου κι’ ἄν βρεθοῦμε, λοιπόν, τίς μέρες τῆς Κοιμησής Της, εἴτε στόν μόχθο τῆς σκληρῆς βιοπάλης, εἴτε χαιρόμαστε τήν γαλήνη στίς παραλίες τῶν νησιῶν μας ἤ ἀπολαμβάνουνε τό δροσερό ἀεράκι τοῦ βουνοῦ, ἄς κατευθύνουμε τά βήματα μας στά λιμάνια τῆς ψυχικῆς γαλήνης, στούς ἱερούς ναούς μας. Καί ἐκεῖ κάτω ἀπό τά προστατευτικά χέρια Της, θά νιώσουμε τήν ἀσφαλῆ παρουσία, τήν γαλήνη, τήν ἀκαταίσχυντη προστασία καί βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας καί στοργικῆς Μητέρας μας.

Καί καθώς θά αἰσθανόμαστε τό γλυκό στοργικό βλέμμα πάνω μας, μέ τήν ἀφοσίωση καί τήν ἐμπιστοσύνη παιδιοῦ πρός μητέρα, ἄς Τῆς ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας, νά Τῆς ἐμπιστευθοῦμε τούς φόβους μας καί τά προβλήματά μας· «Προστασία τῶν Χριστιανῶν ἀκαταίσχυντε . . . πρόφθασον ὡς ἀγαθή εἰς τήν βοήθειαν ἡμῶν τῶν πιστῶν κραυγαζόντων σου». Ἡ ἀπάντηση δέ θά βραδύνει νά ἔλθει. Καί τότε θά μποροῦμε, βεβαιωμένοι καί ἀπό τή δική μας πείρα, νά τῆς ψάλλουμε: «Οὐδείς προστρέχων ἐπί σοι κατησχημένος ἀπό σοῦ ἐκπορεύεται, ἁγνή Παρθένε Θεοτόκε, ἀλλ’ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει τό δώρημα πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως».

 

Χρόνια πολλά!

Με ὅλη μου την ἀγάπη

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

+ Ο ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ

Εκτύπωση Email

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Τοΰ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ικαρίας κ.κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ επί τω Άγιω Πάσχα

Hosios_Loukas_narthex_-_East_wall_right_Harrowing_of_Hell_03.jpg

Αγαπητοί μου Πατέρες καί Αδελφοί,


Ό Ιησούς Χριστός άναστήθηκε, αφού κατέβηκε καί δίδαξε στους νεκρούς,
καταπατώντας μέ τόν θάνατό Του τόν φυσικό καί τόν πνευματικό θάνατο· καί σέ όσους
βρίσκονταν μέσα στούς τάφους, χάρισε την άληθινή ζωή.

Ό θάνατος καταργήθηκε! Ό Άδης νεκρώθηκε! Οί νεκροί άναστήθηκαν!

Ή Ανάσταση τού Κυρίου Ιησού Χριστού δείχνει πώς μέ τη Σταυρική θυσία Τού μάς
έλευθέρωσε άπό τή δουλεία τής άμαρτίας. Χαρίζει έτσι καινούργια άληθινή ζωή σέ όλη τή
φύση κυρίως όμως σέ μάς τούς άνθρώπους, πού ήμασταν αιχμάλωτοί τού σκοτεινού Άδη
καί τού πικρού θανάτου.

'Όλα καινούργια!

Ό δρόμος πρός τόν ούρανό είναι άνοιχτός! Ό Παράδεισος δικός μας!

Τό Πάσχα είναι ή πιό χαρούμενη, ή πώ λαμπρή γιορτή τής Χριστιανοσύνης. Τό
πέρασμα άπό τόν θάνατο στή ζωή!

Ό Κύριος, ό Παντοδύναμος Νικητής τού θανάτου, άναστήθηκε άπό τούς νεκρούς τήν
τρίτη μέρα! Θαύμα θαυμάτων, πού δέν μπορούμε νά καταλάβουμε μέ τό Ανθρώπινο
μυαλό μας! Μέ τήν πίστη όμως ζούμε ένα πανηγύρι!

"Ενα πανηγύρι, ή μόνη γιορτή πού ή Εκκλησία μάς όρισε νά γιορτάζουμε σαράντα
ολόκληρες μέρες.

Στήν Εκκλησία μας κάθε Κυριακή γιορτάζουμε τήν Ανάσταση τού Χριστού. Γίά νά
θυμόμαστε ότι μέ τή δύναμη τής Ανάστασης όλα γίνονται καινούργια!

Ό ούρανός εύφραίνεται! Ή γή πανηγυρίζει! Άγγελοι καί άνθρωποι χορεύουν!

Αγαπητά μου παιδιά,

Ό,τι ύπάρχει, ό,τι ζεί, ό,τι Αναπνέει, ό,τι αισθάνεται... ύπάρχει, ζεΐ, Αναπνέει,
αισθάνεται, γιατί ό Χριστός άναστήθηκε. Αν ό Χριστός δέν άνασταινόταν, όλα θά ήταν
νεκρά πάνω στή γή. Όλα κρατημένα άπό τήν παγωνιά τού θανάτου. Τώρα όλα ζούν, όλα
χαίρονται, όλα πανηγυρίζουν, όλα τραγουδούν καί όλα ψάλλουν: «Χριστός άνέστη...».

Ό Χριστός άναστήθηκε καί μάς άνέστησε άπό τό θάνατο, τόν Άδη, τήν Αμαρτία.

Ό θείος Παύλος τήν Αλήθεια αύτή τήν παρίστά μέ δύο λέξεις. Ό Χριστός, λέει,
«ήγέρθη διά τήν δικαίωσιν ήμών». Ό Χριστός άναστήθηκε γιά νά μάς δικαιώσει ένώπιόν
    

τού Θεού, δηλαδή γιά νά μάς σώσει. Δωρεάν ή δικαίωσή μας, δωρεάν ή λύτρωσή μας,
δωρεάν ή συγχώρησή μας, ή σωτηρία μας. Δωρεάν. Μόνο μέ τή χάρη Του!

Πώς, λοιπόν, ή χαρά νά μήν είναι τό μόνιμο στοιχείο τής ζωής μιας;

Ανάσταση μπορούμε νά ζούμε κάθε μέρα. Κάθε φορά πού άφηνόμαστέ μ'
εμπιστοσύνη στά Πανάγια χέρια Του, νά κατευθύνει ’Εκείνος τή ζωή μας, τότε κι εμείς
ζούμε τήν Ανάσταση.

Κάθε φορά πού παίρνουμε τό βλέμμα μας άπό τά μάταια αύτής τής γης καί τά
«καρφώνουμε» εκεί ψηλά, πού είναι ’Εκείνος, καί θυμόμαστε τόν αιώνιο προορισμό μας,
τότε κι εμείς ζούμε τήν Ανάσταση.

Κάθε φορά πού δέν άφήνουμε τά σύννεφα τής μελαγχολίας νά καλύψουν τόν
ούρανό τής ψυχής μας, άλλά άκουμε τό δικό Του «χαίρετε», τότε ή δική Του χαρά
πλημμυρίζει τό είναι μας καί ζούμε κι εμείς τήν Ανάσταση.

Κάθε φορά πού σηκώνουμε τόν σταυρό μας Αγόγγυστα, μέ εμπιστοσύνη στήν
άγάπη Του ή μετανιωμένοι ερχόμαστε κοντά Του καί εκλιπαρούμε γιά έλεος καί
συμπόνια, τότε κι εμείς ζούμε τήν Ανάσταση.

Αγαπητά μου παιδιά,

Ό Κύριος είναι μαζί μας! Γί αύτό κι εμείς είμαστε Ανίκητοι. Καί μέσα σ' όλες τίς
δοκιμασίες, τούς πειρασμούς καί τούς κινδύνους δέν λυγίζουμε. Μένουμε όρθιοι καί μέ
όλη τή δύναμη τής ψυχής μάς ομολογούμε και διακηρύττουμε: Χριστός Ανέστη! Κι όλα
γύρω μας Αντιφωνούν μέ δύναμη: Αληθώς Ανέστη! Εύχομαι καί προσεύχομαι, μέσα στό
σκοτάδι τού σύγχρονου κόσμου νά λάμπει πάντα στίς ψυχές σας, τής Ανάστασης τό
ανέσπερο Φώς!

Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!

Εκτύπωση Email

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗι ΕΟΡΤΗι ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ

theophany17thcentury2.jpg

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Πρίν λίγες ἡμέρες ἐορτάζοντας τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς δίδαξε ὅτι ἕνας ἀπό τούς σκοπούς γιά τούς ὁποίους ὁ Χριστός ἦλθε στόν κόσμο, εἶναι γιά νά διαλύσει τά ἔργα τοῦ διαβόλου καί νά καταργήσει τήν τυραννική ἐξουσία του πάνω στούς ἀνθρώπους καί τά κτίσματα. Σήμερα μέ τή Βάπτισή Του στόν ποταμό Ἰορδάνη, ὁ Χριστός ἐξουδετέρωσε τούς δαίμονες πού ἐξουσίαζαν τά ὕδατα κι ἔτσι ἁγίασε ὁλόκληρη τή κτίση.

 Μέ τήν πράξη τοῦ Ἁγιασμοῦ ἡ Ἐκκλησία συνεχίζει αὐτό τό ἁγιαστικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἱερέας εὐλογώντας τό νερό, ἁγιάζει τή φύση τῶν ὑδάτων καί μέ τό ἁγιασμένο νερό ἁγιάζει καί καθαρίζει τούς ἀνθρώπους καί τά κτίσματα. Αὐτό τό σπουδαῖο πνευματικό νόημα ἔχει κι ὁ Ἁγιασμός πού τελεῖται στούς Ἱερούς Ναούς μᾶς κατά τήν παραμονή καί τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῶν Θεοφανείων. Ἐπειδή ὅμως τό θέμα τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ εἶναι ἀρκετά παρεξηγημένο καί πολλοί πιστεύουν διάφορα καί πολλές πλάνες ἔχουν εἰσχωρήσει στήν πνευματική ζωή ἀρκετῶν χριστιανῶν, κρίνουμε σκόπιμο νά ἐνημερώσουμε ὑπεύθυνα ὅλους ἐσάς τά πιστά παιδιά τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν χαρακτήρα, τήν σημασία καί τή χρήση τοῦ Μεγάλη Ἁγιασμοῦ.

Πρώτον. Ὁ μεγάλος Ἁγιασμός τή Παραμονῆς καί αὐτός τῆς Κυριωνύμου ἡμέρας ἔχουν τήν ἴδια ἀξία καί τήν ἴδια πνευματική δύναμη. Ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός, σέ ἀντιδιαστολή μέ τόν Μικρό Ἁγιασμό, πού τελεῖται κάθε πρώτη τοῦ μηνός στούς Ἱερούς Ναούς ἤ σέ κάποια περιστατική ἀνάγκη στίς οἰκίες τῶν πιστῶν, γίνεται σέ ἀνάμνηση τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου, τελεῖται δύο φορές τό χρόνο, τήν Παραμονή καί τήν Κυριώνυμο ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, καί ὅπως προείπαμε δέν ὑπάρχει καμία διαφορά ὡς πρός τόν χαρακτήρα καί τήν σημασία τους. Οἱ δύο φορές τελέσεως ἐπεκράτησαν ἤδη ἀπό τόν 5ο αἰώνα καί καθιερώθηκαν κυρίως γιά πρακτικούς λόγους.

Δεύτερον. Τόν Μεγάλο Ἁγιασμό μποροῦμε νά τόν φυλάσσουμε μέ εὐλάβεια στήν οἰκία μας. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος σέ μία ὁμιλία του γιά τ;o Βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ (De babtismo Christi), ὁμιλεῖ γιά τή συνήθεια τῶν πιστῶν νά ἀντλοῦν ἀπό τό ἁγιαζόμενο κατά τήν ἑορτή αὐτή νερό καί νά τό διατηροῦν στά σπίτια τους καθ’ ὅλη τή διάρκεια τοῦ ἔτους καί ἐπί δύο καί τρία ἀκόμα ἔτη. Σκοπός τούς ἦταν νά πίνουν ἀπό αὐτό ἤ νά χρίωνται καί νά ἁγιάζονται ἄν κατά τή διάρκεια τοῦ ἔτους εὐρίσκοντο σέ ψυχική ἤ σωματική ἀνάγκη. Ἐπίσης ἡ ἴδια ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ μᾶς προσφέρει τήν καλύτερη μαρτυρία, ἀφοῦ στά Εἰρηνικά καί στίς Εὐχές ὑπάρχει σαφής ἀναφορά στή διατήρηση καί φύλαξη τοῦ ἁγιασμένου ὕδατος ἀπό τούς πιστούς. Τόν Μεγάλο Ἁγιασμό, λοιπόν, καί τῆς Παραμονῆς καί τῆς Κυριωνύμου ἡμέρας, τόν διατηροῦμε μέ εὐλάβεια στά σπίτια μας, τόν χρησιμοποιοῦμε γιά νά τόν πίνουμε ἤ νά χριόμαστε μέ αὐτόν κι ἔτσι νά ὠφελούμαστε στήν πνευματική μας ζωή καί νά προφυλασσόμαστε ἀπό τίς διαβολικές ἐνέργειες.

Τρίτον. Δέν «κοινωνοῦμε» μέ τόν Μεγάλο Ἁγιασμό. Τίποτα δέν μπορεῖ νά ἀντικαταστήσει τή Θεία Κοινωνία, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας, μέ τόν ὁποῖο πρέπει μέ κάθε θυσία καί κατάλληλη προετοιμασία νά προσερχώμεθα γιά νά ἑνωθοῦμε μαζί Του. Ἡ παρεξήγηση αὐτή δημιουργήθηκε γιατί τά παλαιότερα χρόνια κάποιοι Πνευματικοί συνιστοῦσαν σέ ὅσους εἶχαν σοβαρά ἁμαρτήματα, πού τούς ἐμπόδιζαν νά ἔχουν συμμετοχή στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, νά πίνουν Μεγάλο Ἁγιασμό ὡς βοηθητικό πνευματικό μέσο μετανοίας κι ὄχι βέβαια ὡς ἀντικατάσταση τῆς θείας Κοινωνίας. Γί αὐτό καί πρῶτο μας μέλημα θά πρέπει νά εἶναι ἡ προετοιμασία καί ἡ προσέλευσή μας στή Θεία Κοινωνία, πού εἶναι τό φάρμακο τῆς ἀθανασίας καί τό ἀκαταμάχητο ὅπλο ἐναντίον τοῦ διαβόλου κι ὄχι τήν ὥρα πού τελεῖται ἡ θεία Λειτουργία ἐμεῖς νά ζητοῦμε νά πάρουμε Μεγάλο Ἁγιασμό ἀδιαφορώντας γιά τά τελούμενα.

 Ἀγαπητά μου παιδιά,

Μείνετε μακριά ἀπό τίς δεισιδαιμονίες, τίς προλήψεις καί τίς πλάνες ἀντιλήψεις καί ἑορτάσατε μέ τρόπο φιλόθεό τα Θεοφάνεια. Σᾶς εὔχομαι ὁ ἐν Ἰορδάνη βαπτισθεῖς Κύριος νά ἁγιάσει τή ζωή σας, τά ἔργα τῶν χειρῶν σας καί τήν κτίση ὁλόκληρη.

 

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚAΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Εὐχέτης πρός τόν Κύριο γιά ὅλους σας

+ Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

Εκτύπωση Email

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ

η ημέρα, η εβδομάδα του έτους

Άυριο
γιορτάζουν:

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Σήμερα:

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ Κυρ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28