3 islands

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

«ΧΡΙΣΤΟΣ, ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν» Κυριακή 29 Ὀκτωβρίου 2023 - Ζ΄ Λουκᾶ (Λουκ η΄41-56)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Στη σημερινή εὐαγγελική περικοπή εἴδαμε, ὅτι ὁ πόνος καί ἡ θλίψη τῆς ἀπώλειας τῆς μικρῆς του κόρης ἄνοιξε τά μάτια τῆς ψυχῆς τοῦ Ἰαείρου καί παρότι ὡς Ἰουδαῖος καί ἀρχισυνάγωγος περιμέναμε νά ἐχθρεύεται τόν Χριστό, ἐντούτοις ἐκεῖνος Τόν προσέγγισε μέ πίστη, διότι ἀναγνώρισε στό πρόσωπό Του τόν Μεσσία, τόν Σωτῆρα δηλαδή τῶν ἀνθρώπων. Γι’ αὐτό, ὅπως σημειώνει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς προσέπεσε στά πόδια τοῦ Χριστοῦ καί τόν προσκύνησε, ἀποδίδοντας τήν λατρευτική προσκύνηση, ἡ ὁποία ἀπονέμεται μόνο στόν Θεό.

Ὁ Κύριος δεν ἀρνεῖται την προσκύνηση αὐτή, ἀλλά τήν ἀποδέχεται ἀφοῦ εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός. Ὁ Χριστός οὐδέποτε ἀπέκρουσε τήν προσκύνησή Του, ἀλλά ὅπως σημειώνει καί ὁ Ἰωάννης δίδασκε ὅτι πρέπει νά τιμᾶται ὅπως ὁ Θεός Πατέρας: «...γιά νά τιμοῦν ὅλοι τόν Υἱό, ὅπως τιμᾶνε τόν Πατέρα, ἐκεῖνος πού δέν τιμᾶ τόν Υἱό δέν τιμᾶ καί τόν Πατέρα» (βλ. ε΄23-24)

Μέ τήν ἐδαφιαία μετάνοια ἀποδίδεται λατρευτική προσκύνηση στόν Θεό καί καλό θά εἶναι κι ἐμεῖς, ὅταν προσκυνοῦμε τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, νά συνοδεύουμε τήν προσκύνησή μας μέ  μετάνοια, ἀποδίδοντας στόν Κύριο τή λατρεία μας.  Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ὅτι ὅταν ὁ ἑκατόνταρχος Κορνήλιος συνάντησε τόν ἀπόστολο Πέτρο, ὁ ὁποῖος τόν κατήχησε στήν χριστιανική πίστη καί τόν ἐβάπτισε, ἔσπευσε νά τόν προσκυνήσει γονατίζοντας μπροστά του, ὅμως ὁ Πέτρος ἀρνήθηκε αὐτήν τήν τιμή καί τόν σήκωσε ἀμέσως ἀπό τό ἔδαφος, λέγοντάς του σέ τόνο αὐστηρό: «Σήκω ἐπάνω, ἄνθρωπος εἶμαι κι ἐγώ» (βλ. Πράξ. ι΄26).

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός δεν εἶναι ὅμως ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος, ὅπως δυστυχῶς πιστεύουν οἱ αὐτοαποκαλούμενοι Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τήν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ προαιώνιος Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, το δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁμοούσιος, ὁμοδύναμος και κατά πάντα ἴσος μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὁ Ὁποῖος ἀπό ἄπειρη φιλανθρωπία και συγκατάβαση ἔγινε καί τέλειος ἄνθρωπος ἐκ Πνεύματος Ἁγίου και Μαρίας τῆς Παρθένου, δανειζόμενος δηλαδή σάρκα ἀπό τήν Ἁγία Παρθένο, ὅπως ὁμολογοῦμε καί στό Σύμβολο τῆς Πίστεως.

Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ γεννᾶται προαιωνίως ἀπό τόν Πατέρα ὡς Θεός. Ὡς ἄνθρωπος γεννήθηκε ὑπερφυῶς κι ὄχι σύμφωνα μέ τά ἀνθρωπίνως γνωστά, γιά νά προσλάβει τήν ἀνθρώπινη φύση χωρίς τήν ἁμαρτία, ἡ ὁποία εἰσῆλθε στόν ἄνθρωπο μέ τό προπατορικό ἁμάρτημα.

Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μάλιστα ἀφιερώνει τήν ἔναρξη του Εὐαγγελίου του σέ αὐτήν τήν μεγάλη καί θεμελιώδη ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας. Δίνοντας, ἄς ἐπιτραπεῖ ἡ ἔκφραση, τά στοιχεῖα τῆς ταυτότητας τοῦ Ὑιοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, γράφει ὅτι ὁ Λόγος ἦταν ἐξ ἀρχῆς μαζί μέ τόν Θεό καί ὅτι εἶναι Θεός κι ἔγινε κι ἄνθρωπος κι ἔζησε μαζί μας.

Οἱ ἑρμηνευτές Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γιά νά καταλάβουμε περισσότερο τήν σχέση μεταξύ Θεοῦ Πατέρα καί Θεοῦ Υἱοῦ χρησιμοποιοῦν τό παράδειγμα τοῦ ἡλίου καί λένε, ὅπως τό φῶς εἶναι μαζί μέ τόν ἥλιο καί τό φῶς εἶναι κι αὐτό ἥλιος, ἔτσι εἶναι καί ὁ Θεός Πατέρας μέ τόν Θεό Υἱό. Αὐτό τό παράδειγμα μᾶς θυμίζει καί τήν γνωστή φράση: «Φῶς ἐκ φωτός, Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα» στό Σύμβολο τῆς Πίστεως.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός λοιπόν ἔχει δύο γεννήσεις: μία γέννηση ἀπό τόν Θεό Πατέρα ὡς Θεός καί μία γέννηση ἀπό τήν Παναγία ὡς ἄνθρωπος. Ἐπισημαίνουμε αὐτήν τήν διδασκαλία διότι οἱ αἱρετικοί καί κυρίως οἱ Ἰεχωβᾶδες ἀρνοῦνται πεισματικά, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Θεός.

Παρερμηνεύουν μάλιστα μιά φράση του Ἀποστόλου Παύλου ἀπό τήν πρός Κολοσσαεῖς ἐπιστολή του γιά νά στηρίξουν τήν πλάνη τους. Στόν 15ο στίχο τοῦ α΄κεφαλαίου γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι «εἰκών τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου καί πρωτότοκος πάσης τῆς κτίσεως». Ἡ φράση ὅμως δέν λέει πρωτόκτιστος, ἀλλά πρωτότοκος, πού σημαίνει ὅτι ὁ Υἱός δέν κτίσθηκε, δέν δημιουργήθηκε δηλαδή, ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι καί ἡ ὑπόλοιπη δημιουργία, ἀλλά ἐτέχθη δηλαδή γεννήθηκε, ὡστε ἡ σημασία τῆς λέξης πρωτότοκος σημαίνει αὐτόν, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε πρίν τήν δημιουργία καί ὄχι αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι πρῶτος ἀνάμεσα στά κτίσματα καί δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ.

Ἕνα ἄλλο χωρίο ἐπίσης τό ὁποῖο μέ πολύ εὔγλωττο τρόπο καθιστᾶ σαφῆ τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ὁμολογία τοῦ ἀποστόλου Πέτρου. Ὅπως περιγράφεται στό 16ο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ματθαίου, ὅταν ὁ Χριστός ζήτησε ἀπό τους Μαθητές νά τοῦ ‘ποῦν ποιός πιστεύουν ὅτι εἶναι, ἀμέσως ὁ Πέτρος μέ τόν γνωστό του αὐθορμητισμό ὁμολόγησε λέγοντας: «Σύ εἶ ὁ Χριστός ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος». Ὁ Χριστός ἀποδέχθηκε αὐτήν τήν ὁμολογία, ἐπαίνεσε τόν Πέτρο καί μάλιστα ἐπεσήμανε ὅτι δέν σκέφτηκε μόνος του αὐτήν τήν ἀλήθεια, ἀλλά πώς ὁ Θεός Πατέρας τοῦ ἀπεκάλυψε αὐτήν. Ἄν τώρα ὁ Χριστός ἦταν κτίσμα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, τότε ὁ δέν θά παρουσίαζε τήν ἰδιότητα του Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ὡς ἀλήθεια ἐξ ἀποκαλύψεως. (βλ. ιστ΄16-17).

Ἀκόμη καί ἡ ὁμολογία τοῦ Θωμᾶ, προφανῶς ἔγινε κατά θεία ἀποκάλυψη. Ὁ Θωμᾶς ὅπως γνωρίζουμε ἀρχικῶς δυσπίστησε στήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ὅταν μετά ἀπό ὀκτώ ἡμέρες ὁ ἀναστάς Κύριος τοῦ ἐμφανίσθηκε,  Τόν προσκύνησε καί ὁμολόγησε τήν πίστη του λέγοντας: «Ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου»  (βλ. Ἰω. κ΄ 28). Αὐτό πού ἴσως ὅμως δέν εἶναι γνωστό εἶναι πώς μέ τά ἴδια αὐτά λόγια: «ὁ Θεός μου καί ὁ Κύριός μου» ἀποκαλεῖ ὁ προφήτης καί βασιλιᾶς Δαβίδ τόν Θεό στόν στίχο 23 τοῦ ΛΔ (34) ψαλμοῦ. Ὑπάρχει δηλαδή πλήρης ταύτιση στήν προφώνηση τοῦ Δαβίδ πρός τόν Θεό Γιαχβέ μέ τήν προσφώνηση τοῦ Θωμᾶ πρός τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος καί ἀπό αὐτό τό χωρίο φαίνεται ὅτι εἶναι ὁ Ἕνας κι ἀληθινός Θεός: ὁ Γιαχβέ γιά τόν Δαβίδ, ὁ Κύριος καί Θεός γιά τόν Θωμᾶ καί ὅλους τούς πιστούς Χριστιανούς.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ὁ Χριστός εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ στήν κυριολεξία, ὅπως εἶναι καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου στήν κυριολεξία. Τό «Υἱός τοῦ Θεοῦ» σημαίνει πώς ἔχει πραγματική θεία φύση καί τό «Υἱός του ἀνθρώπου» σημαίνει πώς ἔχει πραγματική ἀνθρώπινη φύση.

Ἡ ὁμολογία τοῦ Πέτρου, ὅτι ὁ Χριστός, τοῦ Ὁποίου ἔβλεπαν τήν ἀνθρώπινη φύση, εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος τέθηκε ἀπό τόν Ἴδιο τόν Χριστό ὡς βάση καί θεμέλιο ἀσάλευτο τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἡ Ἐκκλησία μας ἡ ὁποία εἶναι θεανθρώπινος ὀργανισμός. Εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχει καί θά ὑπάρχει στούς αἰῶνες καί θά σώζονται τά μέλη της, ἐπειδή ὁ Χριστός ὡς Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ μόνος καί ἀληθινός Κύριος καί Θεός, Σωτῆρας καί Λυτρωτής μας. Γι’αὐτό καί στό τέλος κάθε θείας Λειτουργίας ἤ ἱερᾶς Ἀκολουθίας ἡ Ἐκκλησία μᾶς ὑπενθυμίζει αὐτήν τήν σωτηριώδη ἀλήθεια μέ τήν εὐχή τῆς ἀπόλυσης: «Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί πάντων τῶν Ἁγίων...ἐλεῆσαι καί σῶσαι ἡμᾶς ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος και ἐλήμων Θεός». Ἀμήν.

Εκτύπωση Email

«Ἡ θεοπνευστία τῆς Ἁγίας Γραφῆς» Κυριακή 22 Ὀκτωβρίου 2023 - Στ΄ Λουκᾶ ( Γαλ. α΄ 11-19)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τόν ἀπόστολο Παῦλο νά ἐπισημαίνει πρός τούς Γαλάτες, ὅτι τό Εὐαγγέλιο, τό ὁποῖο τούς δίδαξε δέν εἶναι δικά του λόγια, οὔτε ἡ διδασκαλία κάποιου ἄλλου ἀνθρώπου, ἀλλά ἡ ἀλήθεια, ὅπως τοῦ τήν ἀπεκάλυψε καί τοῦ τήν ἐμπιστεύθηκε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός.

Αὐτή εἶναι ἡ μέγαλη καί εἰδοποιός διαφορά τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀπό ὁποιαδήποτε ἄλλη θρησκεία. Διότι ὁ Χριστιανισμός ἀποτελεῖ τήν Ἀλήθεια τήν ὁποία ἀπεκάλυψε ὁ Ἴδιος ὁ Θεός καί ἐπαλήθευσε μέ τήν ἐνανθρώπησή Του, σέ ἀντίθεση μέ τίς διάφορες θρησκεῖες, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἐπινοήσεις τοῦ ἀνθρωπίνου νοῦ, ποῦ ἀγωνίζεται νά βρεῖ τό θεῖο, χωρίς ὅμως ἴχνος θεϊκῆς ἀποκάλυψης στόν ἀγῶνα αὐτό.

Στόν Χριστιανισμό ὁ ἄνθρωπος δέν προσπαθεῖ νά βρεῖ καί νά ἀνακαλύψει μέ τίς δικές του δυνάμεις τό Θεό, διότι ὁ Θεός Τοῦ ἀποκαλύπτεται μόνος Του. Ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύφθηκε μέ τήν Ἐνανθρώπησή Του. Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Ἅγιος Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος γράφει στίς πρῶτες ἀκόμη γραμμές τοῦ Εὐαγγελίου του: «Ὁ Λόγος ἔγινε ἄνθρωπος καί κατοίκησε ἀνάμεσά μας, καί εἴδαμε τή δόξα του, δόξα πού ἔχει ὡς μονογενής Υἱός τοῦ Πατρός, γεμάτος μέ χάρη καί ἀλήθεια» (βλ. Ἰω. α΄14).

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι συγκεκριμένο ἱστορικό γεγονός, τό ὁποῖο «ἔχουμε δεῖ μέ τά μάτια μας, τό παρατηρήσαμε καλά καί τό ψηλαφήσαμε μέ τά χέρια μας», ὅπως πάλι ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης σημειώνει στήν Α΄ Καθολική ἐπιστολή τοῦ (βλ. Α΄ Ἰω. α΄ 1). Ὁ Χριστός δέν ἦλθε ἁπλῶς γιά νά μᾶς μιλήσει γιά τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἄνθρωποι πίστευαν σέ Θεό, ἔτσι ἤ ἀλλιῶς καί πρίν τόν ἐρχομό Του. Ἦλθε νά μᾶς ἀποκαλύψει τόν ἀληθινό Θεό. Ὄχι νά διορθώσει ἤ νά βελτιώσει τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, πού εἶχαν μέχρι τότε οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά νά μᾶς δείξει στό πρόσωπό Του, τόν ἀληθινό Θεό. «Αὐτός πού ἔχει δεῖ ἐμένα, ἔχει δεῖ καί τόν πατέρα μου » (βλ. Ἰω. δ΄ 9), εἶπε στόν ἀπόστολο Φίλιππο.

Γιά τόν λόγο αὐτό καί ὁ Χριστιανισμός ξεπερνᾶ τά ὅρια τῆς θρησκείας. Δέν ἀποτελεῖ θρησκεία, ἀλλά τήν Ἀλήθεια, τήν ὁποία ἀπεκάλυψε καί ἐπαλήθευσε ὁ Χριστός διακηρύσσοντας μάλιστα γιά τόν ἑαυτό τοῦ «Ἐγώ εἶμαι ἡ Ὁδός καί Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή» (βλ. Ἰω. ιδ΄ 6) . 

Ὅλη αὐτή ἡ Ἀλήθεια, ἡ ὁποία ἀποκαλύφθηκε, καταγράφηκε μέσα στήν Ἁγία Γραφή, πρίν καί μετά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ. Στήν Παλαιά Διαθήκη ὁμιλεῖ ὁ ἄσαρκος Θεός Λόγος καί στήν Καινή Διαθήκη ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, ὁ ἔνσαρκος Θεός Λόγος.

Πολλές φορές στήν Παλαιά Διαθήκη βρίσκουμε τίς ἐκφράσεις «τάδε λέγει Κύριος» ἤ «λόγος Κυρίου». Αὐτές οἱ ἐκφράσεις φανερώνουν, ὅτι οἱ ἱεροί συγγραφεῖς εἶχαν τήν συνείδηση, ὅτι δέν διδάσκουν δικές τους ἰδέες, ἀλλά τόν λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἀποκαλυπτόταν σ' αὐτούς. Τά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς γράφτηκαν σέ διάστημα πολλῶν ἑκατονταετιῶν ἀπό διάφορους συγγραφεῖς, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν σέ διαφορετικό ἱστορικό, πολιτιστικό, γεωγραφικό καί πολιτικό πλαίσιο. Ἀκόμα καί ἡ γλῶσσα πού χρησιμοποίησαν δέν ἦταν ἡ ἴδια. Ἄλλοι ἔγραψαν στήν ἑβραϊκή, ἄλλοι στήν ἀραμαϊκή καί ἄλλοι στήν ἑλληνική γλῶσσα. Ὅλα τά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης γράφτηκαν πρωτοτύπως στά Ἑλληνικά, πλήν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ματθαίου, τό ὁποῖο γράφτηκε πρῶτα στά ἀραμαϊκά, ἀλλά μεταφράστηκε ἀμέσως στά ἑλληνικά, ζῶντος ἀκόμη τοῦ Εὐαγγελιστοῦ. Τό θαυμαστό ὅμως εἶναι ὅτι παρά τίς σημαντικές αὐτές διαφορές, δέ διαπιστώνεται καμμιά ἀντίθεση ἤ διαφορά διδασκαλίας μέσα σ' ὅλη τήν Ἁγία Γραφή.

Οἱ ἱεροί συγγραφεῖς φωτίστηκαν ἀπό τό Θεό καί ἔγραψαν χωρίς λάθη τή θεία ἀποκάλυψη. Ὁ Θεός χρησιμοποίησε μέν ὡς ὄργανά Του τούς ἱερούς συγγραφεῖς, ἀλλά τούς ἄφησε ἐλεύθερα νά ἐκφραστοῦν, ἀνάλογα μέ τή μόρφωση καί τίς δυνατότητές τους καί ἀνάλογα μέ τή μόρφωση καί τίς ἀνάγκες τῶν ἀναγνωστῶν τους. Αὐτός ὁ φωτισμός τοῦ Θεοῦ ὀνομάζεται θεοπνευστία καί ἀποτελεῖ τήν ἐγγύηση, ὅτι οἱ ἱεροί συγγραφεῖς μᾶς παρέδωσαν ἀλάθητα το λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἆρα ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι  ἀλάθητη.  

Αὐτό μαρτυρεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐμμέσως μέ τά ὅσα ἀκούσαμε νά γράφει στούς Γαλάτες, ἀλλά καί ἄμεσα ὅταν ἀπευθυνόμενος στόν Τιμόθεο ἐπισημαίνει: "Κάθε Γραφή (δηλ. κάθε βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς) εἶναι θεόπνευστη καί ὠφέλιμη γιά νά διδάσκει, γιά νά ἐλέγχει τίς πλάνες, γιά νά διορθώνει αὐτούς ποῦ ἁμαρτάνουν, γιά νά παιδαγωγεῖ στήν ἀρετή" (βλ. Β' Τιμ. γ΄ 16). Κι ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐπίσης μᾶς διδάσκει: "Στό παρελθόν, δέν προφήτεψαν ποτέ ἄνθρωποι ἀπό τή δική τους θέληση, ἀλλά προφήτεψαν ἅγιοι ἄνθρωποι ἀφοσιωμένοι στό Θεό, πού φωτίζονταν ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα" (βλ. Β' Πετρ. α΄ 21).

Ἔτσι ὅταν λέμε ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή εἶναι θεόπνευστη, ἐννοοῦμε ὅτι, οἱ συγγραφεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς δέν κατέγραψαν δικές τους ἰδέες ἤ σκέψεις, ἀλλά ὅσα ὁ Θεός τούς φανέρωσε. Ὅ,τι γράφουν εἶναι γεμάτο ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί ὅ,τι ἀπεκάλυψε ὁ Κύριος, τό ἀπεκάλυψε μιά γιά πάντα.

Οἱ ἄνθρωποι ὅμως βαθμηδόν δηλαδή λίγο-λίγο ἀξιοῦνται νά ἀντιλαμβάνωνται καί νά κατανοοῦν αὐτήν τήν Ἀλήθεια. Ἔτσι μέσα ἀπό τήν ἑρμηνεία  τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπό τούς Πατέρες καί διά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, δημιουργεῖται ἡ Ἱερά Παράδοση, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἀπόλυτη παραδοχή καί κατανόηση αὐτῆς τῆς μιᾶς Ἀλήθειας, ὅπως τήν ἀπεκάλυψε ὁ Χριστός. Ἡ Ἱερά Παράδοση ὁριοθετεῖ καί συστηματοποιεῖ τήν πίστη μας, τήν ὀνομάζει δόγμα καί πάνω του θεμελιώνει τήν ἀληθινή ζωή καί τή σωτηρία μας.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Τήν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας, ὅταν διαβάζουμε τό Συνοδικό της Ὀρθοδοξίας, ὁμολογοῦμε: «Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν, ...,  ὁ Χριστός ὡς ἐβράβευσεν. Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τόν ἀληθινόν Θεόν ἡμῶν, ... Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τήν Οἰκουμένην ἐστήριξεν.» Αὐτή ἡ διακήρυξη ἀποτελεῖ τήν μοναδική σύνθεση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, ὅπως τήν βιώνει καί τήν μεταδίδει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας στό διάβα τῶν αἰώνων.

Μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κατέχει, διατηρεῖ, ὁμολογεῖ καί κηρύσσει αὐτούσιο καί ἀπαραχάρακτο το ἱερό Εὐαγγέλιο, ὅπως τό παρέδωσε ὁ Κύριος καί Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτή εἶναι ἡ ἱστορική ἀλήθεια, ὅπως ἀποδεικνύει μιά ἁπλή ἱστορική ἀναδρομή στό παρελθόν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν κ Ὁμολογιῶν. Σέ ὅλες αὐτές τίς ἀποκαλούμενες Ἐκκλησίες ἤ Ὁμολογίες ἀναγκαστικά θά σταματήσουμε σέ κάποιο πρόσωπο, στό ὁποῖο ὀφείλεται ἡ ἀποκοπή ἀπό τή Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία καί ἡ δημιουργία νέας. Στούς Ρωμαιοκαθολικούς ὁ πάπας Λέων ὁ Θ΄ μέ τό Σχίσμα τοῦ 1054, στούς Προστεστάντες ὁ Λούθηρος καί ὁ Καλβίνος, στούς Ἀγγλικανούς ὁ Κρόμγουελ κλπ.

Στήν ἱστορική ἀναδρομή ὅμως στό παρελθόν τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας θά βρεθοῦμε στήν ἀγκάλη τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἀποστόλων, ἀφοῦ τίποτε δέν προστέθηκε, οὔτε ἀφαιρέθηκε ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια. Ὅ,τι πίστευε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, ὁ ἅγιος Πολύκαρπος, ὁ μέγας Ἀθανάσιος, ὁ μέγας Βασίλειος, τό ἴδιο ἀκριβῶς πιστεύουμε καί σήμερα.

Στούς ἰδιαίτερα δύσκολους καιρούς μας ἄς γνωρίζουμε, πώς : Ὅ,τι διδάσκει, ὅ,τι πιστεύει, ὅ,τι λατρεύει, ὅ,τι προσφέρει σέ ἐμᾶς μέ τά ἅγια δόγματα καί τά ἅγια μυστήρια ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, σέ ὅ,τι μᾶς καλεῖ νά ὑπακούουμε καί νά ζοῦμε γιά νά ἑνωθοῦμε ἀξίως μέ τόν Χριστό μας, αὐτό καί μόνον εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί γι’ αὐτό εἶναι ἡ Ὁδός καί ἡ Ζωή. Ἀμήν.

Εκτύπωση Email

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας στη Κύπρο για την Εορτή του Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Ερμογένους Επισκόπου Σάμου.

Στις 5 Οκτωβρίου τιμάται από την Εκκλησία μας ο Άγιος ένδοξος Ιερομάρτυς Ερμογένης Επίσκοπος Σάμου ο οποίος έζησε και μαρτύρησε τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Φλογερός Ιεράρχης, κηρύσσει διαπρύσσια και ενισχύει τους ολιγόπιστους, διδάσκει τους ειδωλολάτρες άπιστους και τους αναδεικνύει σε πιστούς Χριστιανούς. Αγωνίζεται να σώσει ψυχές αλλά και να διαθρέψει σώματα. Προκαλεί τον φθόνο, καταγγέλλεται, ομολογεί θαρραλέα την πίστη του, βασανίζεται σκληρά, φυλακίζεται και αποκεφαλίζεται. Θαρραλέοι Χριστιανοί του νησιού μας εναποθέτουν σε κιβώτιο το σκήνωμά του, το σφραγίζουν και το ρίχνουν στη θάλασσα. Τα κύματα το προσαράζουν στην ακρογιαλιά του Κουρίου της Κύπρου στη κοινότητα της Επισκοπής κοντά στη Λεμεσό και ενταφιάζεται ευλαβικά. Στον τάφο του Αγίου υπάρχει σήμερα φερώνυμος Ναός. 

Εκεί με την κανονική συγκατάθεση και ευχή του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας προεξήρχε των πανηγυρικών ακολουθιών συμπαραστατούμενος από τον Πρωτοσύγκελλο της μητροπόλεως Λεμεσού Αρχιμανδρίτη Ισαάκ. Και μέσα σε πνεύμα κατανύξεως ομίλησε επίκαιρα και συγκινητικά. 

Η Αγία Κάρα του Αγίου Ερμογένους φυλάσσεται στον Ιερό Ναό Καθεδρικό Ναό Αγίας Νάπας Λεμεσού και από τις 10 Ιουλίου 2004 τεμάχιο αυτής δίδει το παρών στο νησί μας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου της πόλεως της Σάμου. 

Άγιε Ιεράρχα της Σάμου, Δέσποτα και Πατέρα μας πρέσβευε αδιάλειπτα στον Κύριο για όλους εμάς τους Σαμίους.

STP_2790.52ff00370eb536aab59ab2f5f396ba5e.jpg

IMG_20231007_115427.jpg

IMG-35ad41b056b0c1026ea448fdad80bc58-V.jpg

IMG-9dce1beb618decdc17079b70e0aa3c82-V.jpg

IMG-d1d7df1dc530e0c007b76ff9f4d31e7d-V1.jpg

 

 

 

Εκτύπωση Email

Έναρξη λειτουργίας της Παιδικής & Νεανικής Χορωδίας «ΕυΩΔΗα»

ΦΩΤΟ_ΕυΩΔΗαΣ_ΓΙΑ_ΔΕΛΤΙΟ_ΤΥΠΟΥ.jpg

 Η Ι. Μ. Σάμου και Ικαρίας ανακοινώνει την έναρξη λειτουργίας της Παιδικής & Νεανικής Χορωδίας «ΕυΩΔΗα» για το διδακτικό έτος 2023-2024, τόσο για τους παλιότερους όσο και για τους νέους-ες  μαθητές/-τριες που επιθυμούν να γίνουν μέλη της, όπως και τη δημιουργία τμήματος Θεωρίας  της  μουσικής.

 Με βασικό κίνητρο τη δημιουργία, την πρόοδο, τις αληθινές αξίες στη ζωή μας και με τη βεβαιότητα ότι η Μουσική θα μας δώσει και πάλι χαρά και δύναμη, το μουσικό μας ταξίδι συνεχίζεται. Η Χορωδία «ΕυΩΔΗα» της Ι. Μ. Σάμου πρόκειται και φέτος, με την ενεργή παρουσία της στα τοπικά μουσικά και εθιμικά δρώμενα, να δώσει τον ιδιαίτερο τόνο της σε θρησκευτικές, εθνικές, κοινωνικές, φιλανθρωπικές και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, με τα μέλη της -παιδιά και νέους 10 έως 18 ετών- να απολαμβάνουν τις εβδομαδιαίες  τους  πρόβες και την ενασχόλησή τους με τη μουσική και το χορωδιακό τραγούδι.

Η πρώτη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί  το  Σάββατο 16/09/2023, 13:00-14:30 στην αίθουσα του πρώην ΚΑΠΗ, Καλομοίρη Εμμανουήλ 3,  Βαθύ Σάμου. Οι συναντήσεις  των μελών θα γίνονται εκεί κάθε Σάββατο, ενώ, ανάλογα με τους/τις συμμετέχοντες/ουσες, θα διαμορφωθεί και η τελική ώρα των προβών.

Τα μαθήματα Χορωδιακού Τραγουδιού και Θεωρίας της Μουσικής προσφέρονται ΔΩΡΕΑΝ.

Πληροφορίες και εγγραφές: Δευτέρα έως Παρασκευή11:00-13:00, στο τηλέφωνο 2273087656, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εκτύπωση Email

Περισσότερα Άρθρα...

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ

η ημέρα, η εβδομάδα του έτους

Άυριο
γιορτάζουν:

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Σήμερα:

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ Κυρ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31