Επικήδειος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας ειςτην εξόδιον ακολουθίαν του αειμνήστου Γεράσιμου Κοσμάτου.
«Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου Κύριε
καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν»
Μετά βαθείας θλίψεως πληροφορηθήκαμε τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ προσφιλοῦς μας ἀδελφοῦ Γερασίμου Κοσμάτου.
Τό Παλαιό Καρλόβασι συνοδεύει στήν αἰωνιότητα ἕνα αὐθεντικό τέκνο του, ἕνα καλοκάγαθο Νησιώτη, ἕνα γνήσιο Πατριώτη, ἐκεῖνον, ὅπου γιά δεκαετίες ὑπῆρξε ὁ πιστός θεματοφύλακας τῆς Ἐκκλησιαστικῆς, Ἐνοριακῆς Παραδόσεως τοῦ Παλαιοῦ ΚΑρλοβασίου.
Ὁ μακαριστός Ἀδελφός μας ὑπῆρξε ἔνθερμος ὑποστηρικτής καί ὑπερασπιστής τῶν ἰδανικῶν τῆς Πατρίδος μας. Φιλόπατρις καί μάλιστα μέ γνήσια πατριωτικά αἰσθήματα στίς ἑλληνορθόδοξες ἀξίες.
Διακρινόταν εὐχερῶς γιά τήν κοινωνική του εὐαισθησία, τήν ὁποία πληθωρικῶς ἀπετύπωνε στόν Τῦπο, ἔγγραφο καί ἠλεκτρονικό, ἐνίοτε δέ καθ’ ὑπερβολήν. Ἡ δημοσιογραφική του γραφίδα ὅμως πάντοτε εἶχε ὡς ἀφετηρία τήν μεγάλη ἀγάπη του γιά τήν ἰδιαίτερη Πατρίδα του, τό ἱστορικό μας Νησί καί τούς ἀγωνιζομένους Ἀκρῖτες μας. Τά κείμενά του ἀπέπνεαν αἰσιοδοξία καί εὔκολα ἀντιλαμβανόσουν, ὅτι εἶχε ἐμβαπτισθεῖ στά νάμματα τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τήν Ὁποία ἀγαποῦσε καί σεβόταν ἀνυπερθέτως! Γιά τόν λόγο αὐτό καί ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία τόν ἐτίμησε σέ εἰδική ἐκδήλωση γιά τήν παρουσία του, τό ἔργο του καί τήν προσφορά του.
Ἡ ταπεινή του διακονία στό Ψαλτήριο σέ συνδυασμό μέ τήν πολυετῆ ὑπηρεσία του ὡς Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβούλου καί Ἐπιτρόπου, τόν κατέστησε γνώστη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς εὐταξίας. Γι’ αὐτό δέν παρέλειπε νά συντάσει ἄρθρα καί γιά τίς κατά τόπους Ἱερές Ἀκολουθίες καί τούς συμμετασχόντες λειτουργούς καί ἱεροψάλτες. Ἔκτυπη ἄφηνε τήν χαρά του γιά μιά ὡραία Πανήγυρη, μιά κατανυκτική Ἀκολουθία, μιά συγκροτημένη ὁμιλία, μιά ἐπιτυχημένη πολιτιστική ἐκδήλωση, ἀκόμη και γιά μιά ἁπλή προσπάθεια πού θά ἐπετελεῖτο σέ μιά μικρή Ἐνορία, ἤ Κοινότητα, κατακλείοντας πάντοτε τίς ἀναφορές του μέ τόν πρέποντα ἔπαινο στούς συντελεστές μιᾶς ἑκάστης αὐτῶν.
Ὁ ἐκλιπών ὑπῆρξε ἀγαπητός ἀπό ὅλους μας καί ἀπελάμβανε τῆς τιμῆς καί τοῦ σεβασμοῦ μας. Ἦταν ἄνθρωπος ἥσυχος, ἥρεμος καί ἁπλοῦς εἰς τήν ζωήν του καί κυρίως εὐγενής. Ἰδιαιτέρως προσφιλής καί μέ ἀμεσότητα ἐπικοινωνίας, μέχρι τέλους παρά τά πολλά προβλήματα τῆς ὑγείας του, ἰδίως τόν τελευταῖο καιρό, ἀλλά καί τόν μονήρη βίον του. Διεκρίθη ἐπίσης γιά τό ἦθος του, τήν ἀκεραιότητα τοῦ χαρακτῆρος του, τήν ἐντιμότητά του καί τήν πνευματική του προσφορά.
Καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ, διότι τόν γνωρίζομεν ἐκ τῆς νεαρᾶς ἡλικίας καί καταθέτομεν τήν μαρτυρίαν μας αὐτήν ἐνώπιον ὅλων, σύν τῷ ὅτι ὁ μακαριστός Γεράσιμος εἶχε πλούσιο συναισθηματικό κόσμο, χωρίς δυστυχῶς νά τόν ἐκφράζει τίς περισσότερες φορές!
Εἰλικρινῶς θεωροῦμε ὅτι «ἔφυγε» γιά τήν οὐράνια πατρίδα μας ἕνας γνήσιος φίλος, ἕνας θερμός συμπαραστάτης μας, στό ἐν γένει ἔργο τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ἕνας παραδοσιακός Ἄρχοντας τοῦ Παλαιοῦ Καρλοβάσου, ἀφήνοντας πίσω του μιάν καί μόνην ἀνάμνησιν, τήν ἀγαθήν. Ἴσως ὡς πρός τήν ἀγάπη του γιά τόν τόπο μας καί τήν πνευματική του προσφορά, νά εἶναι καί ἀναντικατάστατος. Σίγουρα πάντως τό μετ’ αὐτόν κενό εἶναι δυσαναπλήρωπο.
Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ ἀγήρως καί αἰωνία!
Μετά πολλῶν συλλυπητηρίων εὐχῶν
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος