ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ Ε΄ Κυριακή Νηστειῶν, 2 Ἀπριλίου 2023
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀπό τό ἕνατο κεφάλαιο τῆς Πρός Ἑβραίους Ἐπιστολῆς, ἀκούσαμε τόν Ἀπόστολο Παῦλο, νά ἐξηγεῖ ὅτι ὁ Χριστός, ὡς Μέγας Ἀρχιερέας, σέ ἀντίθεση μέ τούς μέχρι τότε Ἀρχιερεῖς τοῦ Νόμου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, δέν χρησιμοποίησε αἷμα θυσιασθέντων ζώων, γιά τήν κάθαρση τῶν ἁμαρτιῶν, ἀλλά θυσιάσθηκε ὁ Ἴδιος πάνω στόν Σταυρό μιά γιά πάντα καί μέ τό τίμιο Αἷμα Του μᾶς λύτρωσε ἀπό τήν ἁμαρτία καί ὄχι προσωρινά, ἀλλά αἰώνια. Ἀκόμη τονίζει, πώς μόνον τό Αἷμα τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ ἔχει τή δύναμη νά ἀφαιρεῖ ὅλων των εἰδῶν τίς ἁμαρτίες. Ὅπως ἀκριβῶς διαβεβαιώνει κι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στήν Α΄ Καθολική ἐπιστολή του (α΄ 7), λέγοντας : «τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ ... καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας.»
Τοῦτο συμβαίνει γιά τούς ἑξῆς λόγους. Ἡ θυσία τῶν ζώων ἦταν θυσία ζώντων ὀργανισμῶν, πού ὅμως δέν εἶχαν συνείδηση τῆς ὑπάρξεώς τους καί θυσιάζονταν χωρίς νά γνωρίζουν, ὅτι θυσιάζονται καί χωρίς νά θέλουν, ἀφοῦ οὔτε τά ζῶα οὔτε συνείδηση ἔχουν, ἀλλά οὔτε θέληση. Ὅμως ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας ἔχει καί αὐτοσυνειδησία καί θέληση καί θυσιάσθηκε μέ τή συνείδηση, ὅτι θυσιάζεται γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, μέ τή θέλησή Του, ἐκπληρώνοντας τόν σκοπό τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεώς Του.
Πέρα ἀπό τήν θέληση, ἕνα ἄλλο κύριο χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι ἡ θυσία τοῦ Χριστοῦ εἶναι θυσία προσώπου Ἀναμαρτήτου. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Τό αἷμα ὅλων τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἀκάθαρτο, ἔχει τό μικρόβιο τῆς ἁμαρτίας. Τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τελείως καθαρό. Ὁ Χριστός εἶναι ἀπολύτως Ἀναμάρτητος, ὅπως τό διακηρύσσει καί ὁ Ἴδιος, ἐρωτώντας τούς Ἰουδαίους: «Τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περί ἁμαρτίας;» (Ἰω. η΄ 46)
Ἡ ἀναμαρτησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἴδιον τῆς θεϊκῆς φύσεως καί ἆρα διακηρύσσει τήν Θεότητα Τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποίαν ἀρνοῦνται οἱ Χιλιαστές Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ. Τήν ἀναμαρτησία τοῦ Χριστοῦ διακήρυξαν οἱ Προφῆτες, προτοῦ ἀκόμη ὁ Θεάνθρωπος Χριστός ἔλθη στόν κόσμο καί πρίν οἱ ἄνθρωποι ἰδοῦν τή διαγωγή Του. Ὀκτώ αἰῶνες πρό Χριστοῦ ὁ Ἠσαΐας στή προφητεία, ἡ ὁποία διαβάζεται τήν Μεγάλη Παρασκευή, διακήρυξε γιά τό Χριστό: «Ὁ Χριστός οὔτε μέ ἔργα οὔτε μέ λόγια ἁμάρτησε». (Βλ. Ἡσ. ΝΓ΄ 9), κάτι πού καί ὁ διάβολος ἀναγνωρίζει. Ἄλλωστε ὁ Χριστός ὡς ἀναμάρτητος αἴρει, σηκώνει πάνω του δηλαδή τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. (βλ. Ἰω. α΄ 29).
Τό αἷμα τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ ἔχει τή δύναμη νά ἐξαλείφη ἁμαρτίες, προπάντων καί κυρίως διότι εἶναι τό Αἷμα τοῦ Θεοῦ. Ὅπως διαβάζουμε στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (κ΄ 28) «Ὁ Κύριος καί Θεός ἀπέκτησε τήν Ἐκκλησία μέ τό ἰδικό Του αἷμα.» Ὁ Θεός μέ τήν ἐνανθρώπησή Του ἔλαβε τό σῶμα καί τό αἷμα τῆς ἀνθρώπινης φύσης ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο Μητέρα Του. Αὐτό δέ τό αἷμα, ὡς αἷμα Θεανθρώπου ἔχει ἄπειρη δύναμη καί ἀξία, διότι καθαρίζει οὐσιαστικῶς τόν ἄνθρωπο καί ἀφαιρεῖ τίς ἁμαρτίες, ἐπισφραγίζοντας τόν πνευματικό του ἀγῶνα. Αὐτό ἐπιτυγχάνεται ἐπειδή εἶναι τό τίμιο Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας, ὁ Ὁποῖος θυσιάστηκε ἅπαξ διάπαντός πάνω στόν Σταυρό γιά τή σωτηρία μας. Καί ὡς αἷμα θεϊκό δέν εἶναι δυνατόν νά μεταφέρει μικρόβια ἤ νά ἐπιφέρει βλάβη καί ἀσθένεια στόν ἀνθρώπινο ὀργανισμό!
Ὅλα ὅσα εἴπαμε μέχρι στιγμῆς ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος, τά συμπεριέλαβε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός στήν τελευταία φράση τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, λέγοντας, ὅπως μᾶς διασώζει ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος, ὅτι ἔδωσε τήν ζωή Του «λύτρον ἀντί πολλῶν». Κι ἐπειδή ἡ βάση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς εἶναι τό αἷμα, χωρίς τό ὁποῖο ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά ζήσει, εὔκολα ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι αὐτό τό τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό «λύτρον», τό ἀντίδοτο δηλαδή τῆς ἁμαρτίας καί συνεκδοχικά τοῦ θανάτου καί δόθηκε, ὥστε νά μᾶς λυτρώνει ἀπό αὐτά καί νά μᾶς χαρίζει αἰώνια ζωή, καθώς μεταγγίζεται σ’ ἐμᾶς μέσα ἀπό τήν θεία Κοινωνία.
Ἔτσι ὅρισε ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν τό βράδυ τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, τέλεσε τήν πρώτη θεία Λειτουργία πάνω στή γῆ, προτυπώνοντας μέ ἀναίμακτο τρόπο καί μυστικά (γι’ αὐτό λέγεται καί Μυστικός Δεῖπνος), τήν σταυρική Του θυσία, μέσα ἀπό τό κόψιμο τοῦ ἄρτου καί τήν ροή τοῦ οἴνου. Διότι πάνω στόν Τίμιο Σταυρό τό ἄχραντο Σῶμα Του κόπηκε ἀπό τά καρφιά καί τήν λόγχη καί τό τίμιο Αἷμα Του ἐκχύθηκε γιά τήν σωτηρία μας.
Μάλιστα τό κεντρικό σημεῖο τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἐκφορά τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦ Κυρίου μας κατά τόν Μυστικό Δεῖπνο, μέ τά ὁποῖα συστήνεται τό ἱερό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ὅπως ἀκριβῶς διαζώζονται μέσα στήν Καινή Διαθήκη: «Λάβετε φάγετε τοῦτο μοῦ ἐστι τό Σῶμα, τό ὑπέρ ὑμῶν κλώμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» καί «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτο ἐστί τό Αἷμα μου, τό τῆς Καινῆς Διαθήκης, τό ὑπέρ ὑμῶν καί πολλῶν ἐκχυνόμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν».
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Αὐτές τίς ἡμέρες οἱ Χιλιαστές ἤ ὅπως αὐτοαποκαλοῦνται «Μάρτυρες τοῦ Ἱεχωβᾶ» ἔχουν προγραμματίσει νά ἑορτάσουν τήν ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ, τόν Ὁποῖον βέβαια δέν πιστεύουν ὡς Θεό, Σωτῆρα καί Λυτρωτή. Ἀναβιώνοντας τήν αἱρεση τοῦ Ἀρείου, τόν ὁποῖον μαζί μέ τήν διδασκαλία του καταδίκασε ἡ Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδος (325 μ.Χ.), θεωροῦν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι μόνο ἄνθρωπος, κτίσμα καί δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Ἀρνούμενοι τήν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ δέν κάνουν καμμία ἀναφορά στήν Ἀνάστασή Του, ἀφοῦ ὅπως γνωρίζουμε ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μεγάλη ἀπόδειξη τῆς Θεότητάς Του, καθώς κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐπισημαίνει μέ ἔμφαση στήν πρός Κορινθίους ἐπιστολή του: «Ἐάν ὁ Χριστός δέν ἔχει ἀναστηθεῖ, ἄρα εἶναι κενό (ἄδειο) τό κήρυγμά μας, κενή (ἄδεια) καί ἡ πίστη μας» (βλ. Α΄Κορ. ιε΄14).
Ἐπίσης οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ δέν προσδιορίζουν τό εἶδος του θανάτου, γιατί τίς τελευταῖες δεκαετίες ἀρνοῦνται καί τόν Σταυρό, ἱστάμενοι ἀπέναντι ὄχι μόνο στήν Ἁγία Γραφή καί τήν δισχιλιετῆ Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά ἀκόμη και σέ αὐτήν τήν πραγματικότητα, ἀφοῦ καί ὁ Τίμιος Σταυρός καί τά τέσσερα καρφιά μέ τά ὁποία προσηλώθηκε ὁ Χριστός στόν Σταυρό ὑπάρχουν μέχρι καί σήμερα!
Σέ ἀπάντηση λοιπόν ὅλης αὐτῆς τῆς αἱρετικῆς ἐξόρμησης, ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία, πέρα ἀπό τά κηρύγματα, τίς κατά τόπους ὁμιλίες καί τίς δημοσιεύσεις θεολογικῶν ἄρθρων προγραμματίζει τήν περιφορά τοῦ Τιμίου Ξύλου, τό ὁποῖον φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Τιμίου Σταυροῦ Σάμου, ἀνά τήν Σάμον.
Κι ἐπειδή οἱ Χιλιαστές Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἀρνοῦνται τήν μετάγγιση αἵματος παρερμηνεύοντας σχετικά χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τά ὁποῖα ὅμως ἀπαγορεύουν τήν βρώση τοῦ αἵματος καί ὄχι τήν μετάγγιση, ἡ ὁποία εἶναι σύγχρονη ἐπιστημονική ἀνακάλυψη καί δέν ἦταν γνωστή, ὅταν γράφτηκε ἡ Ἁγία Γραφή, γιά τόν λόγο αὐτό ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία προγραμματίζει ἐπίσης νά πραγματοποιηθοῦν καί δύο αἱμοδοσίες σέ συνέχεια τοῦ Μεγάλου καί πρώτου Αἱμοδότη, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ σκοπό τήν βοήθεια τῶν ἀσθενῶν, ὅπως κάνει ἐδῶ καί πολλά χρόνια συστήνοντας δική της Τράπεζα Αἷματος.
Οἱ αἱμοδοσίες θά λάβουν χώρα τήν Τρίτη 4η Ἀπριλίου 2023 στό Ἐκκλησιαστικό Πνευματικό Κέντρο Βαθέος πλησίον τοῦ Ἱ. Μ. Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου (10.00΄-14.00΄) καί τήν Παρασκευή 7η Ἀπριλίου 2023 στό Ἐκκλησιαστικό Πνευματικό Κέντρο Καρλοβάσου ἔναντι Δημοτικοῦ Μεγάρου (10.00΄-14.00΄).