ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΛΑΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ὅταν κάνουμε λόγο γιά τόν σταυρό τοῦ Κυρίου, δέν ἐννοοῦμε μόνο τό τιμιώτατο γιά τήν χριστιανοσύνη αὐτό σύμβολο, ἀλλά κυρίως τόν σταυρωθέντα Χριστό. Τόν ἀμνό τοῦ πατρός, πού σφαγιάσθηκε στό ξύλο τῆς ὀδύνης καί τῆς ἀτιμίας. Τό πάντιμο αἷμα πού χύθηκε σταγόνα σταγόνα, γιά νά ἀποπλύνει τόν βόρβορο τῆς ἀνθρώπινης ἁμαρτωλότητας. Καί ἔχει δίκιο ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος, γεμάτος βαθιά χαρά καί εὐγνωμοσύνη, νά διαλαλεῖ σέ ὅλους: «Τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὅς διά Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτόν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τήν συνείδησιν ἡμῶν ἀπό νεκρῶν ἔργων εἰς τό λατρεύειν Θεῷ ζώντι» ( Ἐβρ θ, 14)
Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ συνοψίζει ὁλόκληρη τήν ἱστορία τῆς λυτρώσεως τοῦ ἀνθρώπου καί εἶναι μια συνεχής ὑπόμνηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τό πλάσμα Του. Πάνω στό Σταυρό ἔχυσε τό αἷμα του ὁ Μεγάλος Ἀπεσταλμένος, γιά νά συμφιλιώσει τόν ἀποστάτη ἄνθρωπο μέ τό Δημιουργό του. Από τότε ἔγινε τοῦτος ὁ αἱματωμένος Σταυρός τό κλειδί πού ἀνοίγει τήν πόρτα τῆς θεϊκῆς συγνώμης γιά ὅσους θέλουν νά τήν περάσουν. Ὅσο μεγάλα καί ἄν εἶναι τά λάθη, τα παραπτώματα, οἱ ἁμαρτίες μας, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τά ξεπερνᾶ. Ὅπως τή μεγάλη στιγμή τοῦ Πάθους Του ὁ Χριστός συγχώρεσε τούς σταυρωτές Του, ἔτσι στό πέρασμα τῶν αἰώνων συγχωρεῖ ὅσους Τόν πληγώνουν καί Τόν σταυρώνουν μέ τά ἔργα τους, ὅσους Τόν ἀρνοῦνται, ὅσους Τόν προδίδουν, ὅσους Τόν πολεμοῦν. «Οἰκτήρμων καί ἐλεήμων ὁ Κύριος, μακρόθυμος καί πολυέλεος» λέει ὁ ψαλμωδός. Ἀρκεῖ νά μετανοήσει κανείς, μέ ἐξομολόγηση γιά τό κακό πού ἔκανε καί νά ἐπαναλάβει μέ ταπείνωση τό «ἥμαρτον «τοῦ Ἀσώτου, τό «ἱλάσθητι μοι» τοῦ Τελώνου, τό «μνήσθητί μου» τοῦ Ληστῆ, γιά νά ἀνοίξει ὁ Θεός τήν πατρική ἀγκαλιά Του καί νά τόν δεχθεῖ. Δέν εἶναι θρόνος καταδίκης καί τιμωρίας ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου. Εἶναι θρόνος χάριτος καί συγνώμης. Πόσο μοιάζουν ἀλήθεια οἱ ὁριζόντιες πλευρές τοῦ Σταυροῦ, πάνω στίς ὁποῖες καρφώθηκαν τά χέρια Ἐκείνου πού σκόρπισε τήν ἀγάπη, μέ ἀνοιχτούς βραχίονες πού ἀπλώνονται σάν νά θέλουν νά ἀγκαλιάσουν ὁλόκληρο τόν κόσμο μέ τίς ἀσχήμιες του καί τίς ὁμορφιές του.
Ἀτενίζοντας τό Σταυρό, ἀδελφέ μου πληγωμένε καί ἀπελπισμένε, πάρε κουράγιο. Σκέψου πώς ὁ Θεός σ'ἀγάπησε τόσο πολύ, πού ἔχυσε τό αἷμα Του γιά σένα. Μή διστάσεις λοιπόν νά πάρεις τή συγνώμη πού σοῦ προσφέρει. Ὅποιος κι' ἄν εἶσαι, ὁ Θεός εἶναι κοντά σου. Περιμένει νά τοῦ ἀπλώσεις τό χέρι σου, νά τοῦ προσφέρεις τήν καρδιά σου. «Ὁ Θεός βρίσκεται πιο κοντά στόν ἁμαρτωλό παρά στόν ἅγιο, γιατί ὅσο μιά ψυχή ἀπομακρύνεται ἀπό κοντά Του, τόσο πιό κοντά της βρίσκεται Ἐκεῖνος», ἔλεγε ἕνας χριστιανός στοχαστής.
Ὅμως ἀπό τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ δέν ἀντλεῖ ὁ πληγωμένος ἀγωνιστής τῆς ζωῆς μόνο τή συγνώμη. Παίρνει ἀκόμα τή δύναμη πού τοῦ χρειάζεται γιά νά νικήσει τίς δυσκολίες καί τίς δοκιμασίες τοῦ βίου. Τό σύμβολο τῆς θεϊκῆς ἀγάπης μᾶς θυμίζει πώς ἀπό τότε πού ὁ Χριστός ἀνέβηκε τό Γολγοθᾶ Του, ἔγινε παντοτινός σύντροφός μας στόν ἀνήφορο τοῦ δικοῦ μας Γολγοθᾶ. Ὁ Χριστός δέν μᾶς ἀποκοιμίζει μέ αὐταπάτες. Δέ μᾶς παρουσιάζει σάν ὄμορφο περίπατο τήν πορεία μας στον κόσμο. Μᾶς τήν παρουσιάζει σάν ἀνήφορο μεγάλο, ἀτελείωτο, πού πρέπει κανείς νά βαδίσει γιά να φτάσει στήν ἀληθινή ζωή. Ὁ πόνος καί ἡ ἁμαρτία δέ θα λείψουν ποτέ ἀπό τή ζωή μας. Θα εἶναι οἱ αἰώνιοι ἀντίπαλοί μας, ὅσο θά ὑπάρχουμε στή γῆ.
Δέν φοβοῦνται ὅμως καί δέν πανικοβάλλονται ὅσοι ἀγωνίζονται κάτω ἀπό τήν παρήγορη σκιά τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Σταυρός θυμίζει ἀκατάπαυστα σέ ὅσους ἀγωνίζονται ἐνάντια στόν πόνο καί τήν ἁμαρτία τήν πανηγυρική διακήρυξη τοῦ Νικητῆ: «Ἐν τῷ κόσμῳ θλίψιν ἕξετε, ἀλλά θαρσεῖτε, ἐνώ νενίκηκα τόν κόσμον» (Ἰωαν. Ιστ' 33). Καί τούς δίνει δύναμη νά παλεύουν καί νά νικοῦν.
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἡ Ζωή μας ἔγινε ἕνας καθημερινός ἀνήφορος, γεμάτος πειρασμούς καί πόνους. Ἄς ἀτενίσουμε εὐλαβικά τόν Τίμιο Σταυρό, θρόνο ἀκατάλυτο τοῦ Λυτρωτή τῶν ψυχῶν μας, σύμβολο αἰώνιο τῆς ἀγάπης καί τῆς νίκης Του καί ἄς δεχθοῦμε τή θεϊκή συγνώμη καί τή δύναμη πού πηγάζουν ἀπ' αυτόν. Κι ϋστερα ἄς συνεχίσουμε τόν ἀνήφορο τῆς ζωῆς μας. Κάποτε θά φτάσουμε στήν κορυφή. Ἡ Νίκη τοῦ Χριστοῦ θά γίνει καί δική μας. Καί ἡ Ἀνάστασή Του καί δική μας Ἀνάσταση.
Μέ πατρική ἀγάπη
Ὁ Ἐπίσκοπός σας
+ Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος