3 islands

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

«Ἅγια Θεοφάνεια ἤ Ἅγια Φῶτα» Κυριακή μετά τά Φῶτα - 14 Ἰανουαρίου 2024

8DDB7AC8-DD15-40DE-95B2-F232EADC3628.jpeg

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Σήμερα ἀποδίδεται ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, ἡ ὁποία ὀνομάζεται καί Ἅγια Φῶτα. Ἡ πρώτη ὀνομασία τῆς ἑορτῆς «Θεοφάνεια» ἀφορᾶ στήν φανέρωση τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ κατά τήν βάπτιση τοῦ Κυρίου στόν Ἰορδάνη ἀπό τόν Ἰωάννη. Ἡ δεύτερη ὀνομασία «Φῶτα» ἀφορᾶ στόν φωτισμό πού ἔλαβε ὁ κόσμος ἀπό τόν Ἐπιφανέντα Χριστό, σύμφωνα καί μέ τήν προφητική ρήση τοῦ Ἠσαΐα: «ὁ λαὸς ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ᾿ ὑμᾶς.» (βλ. Θ΄2).

Ὅπως ὅλα τά γεγονότα τῆς θείας Οἰκονομίας, δηλαδή ὅλα ὅσα ἐπετέλεσε γιά τή σωτηρία μας ὁ Ἐνανθρωπήσας καί Ἐπιφανείς Θεός, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἔτσι καί τό βάπτισμά Του στόν Ἰορδάνη προφητεύθηκε καί προτυπώθηκε λεπτομερῶς στήν Παλαιά Διαθήκη. Τοῦτο ἀντιλαμβανόμαστε τόσο μέσα ἀπό προφητικές ρήσεις, ὅσο καί μέσα ἀπό διάφορα ἱστορικά συμβᾶντα, σέ κάποια ἀπό τά ὁποῖα θά ἀφιερώσουμε τή σημερινή ὁμιλία.

Ἀρχικῶς νά σημειώσουμε, ὅτι ὁ Προφήτης καί Βασιλιᾶς Δαβίδ στόν 113ο ψαλμό προφητεύει τήν ἀντίδραση τοῦ φυσικοῦ στοιχείου τοῦ νεροῦ τόσο τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, ὅσο καί τῆς θάλασσας στήν ὁποία ἐκβάλλει. Ἀπευθυνόμενος σάν σέ πρόσωπα, πρός τόν Ἰορδάνη καί τή θάλασσα, προορᾶται τήν στιγμή τοῦ βαπτίσματος τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀδυναμία τῆς φύσης νά ἀντέξει τήν ἄμετρη συγκατάβαση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου. Γι’ αὐτό στόν 3ο στίχο  γράφει: «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγε, ὁ Ἰορδάνης στράφηκε πίσω στίς πηγές του» καί στόν 4ο στίχο ἐρωτᾶ: «Τί σου συνέβη θάλασσα καί ἔφυγες καί σέ ἐσένα Ἰορδάνη τί συνέβη καί στράφηκες πρός τά πίσω;», ὅπως ἀκούσαμε συχνά αὐτή τήν περίοδο. Γιά νά ἀπαντήσει ἐμμέσως πλήν σαφῶς στούς ἀμέσως ἑπομένους στίχους καί νά μᾶς ἀφήσει νά κατανοήσουμε αὐτό, τό ὁποῖο συχνά εἰπώθηκε μέσα ἀπό τούς ὕμνους τῶν Ἁγίων ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων καί τῶν Θεοφανείων κι ὅπως ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τό ἑρμηνεύει λέγοντας: «Μήν ἀναζητεῖς τό πώς καί τί συνέβη. ἐπειδή ὅπου θέλει ὁ Θεός ὑπερβαίνεται τῆς φύσεως ἡ τάξη. Ἀφοῦ τό θέλησε, τό κατέστησε δυνατό, κατέβηκε στή γῆ, ἔσωσε τόν ἄνθρωπο...».

Σέ ἕνα ἄλλο σημεῖο καί πάλι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος δίνει μιά ἀλληγορική ἑρμηνεία στήν ἐπιστροφή τοῦ Ἰορδάνη καί τή φυγή τῆς θάλασσας. Λαμβάνει ἀφορμή ἀπό τό ὅτι ὁ ποταμός Ἰορδάνης ξεκινάει ἀπό δύο πηγές, τήν Ἰόρ καί τήν Δᾶν καί ἐκβάλλει στήν Νεκρά Θάλασσα. Λέει χαρακτηριστικά, πώς ὁ Ἰορδάνης ποταμός συμβολίζει τό ἀνθρώπινο γένος, τό ὁποῖο ξεκινᾶ ἀπό τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα (Ἰορ καί Δᾶν). Ἡ πορεία τους ὁδηγεῖ πρός τήν νέκρωση, ἡ ὁποία συμβολίζεται μέ τήν Νεκρά Θάλασσα. Ἦλθε ὅμως ὁ Χριστός καί μέ τό Βάπτισμά Του ἀνέστρεψε τή ροή τοῦ ποταμοῦ καί τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι πλέον δέν τρέχουν πρός τόν θάνατο, ἀλλά πρός τήν ἀφθαρσία καί τήν αἰωνιότητα.

Τό Βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ στόν Ἰορδάνη ὅμως, προφητεύεται καί προτυπώνεται μέ πολύ εὔγλωτο τρόπο μέσα ἀπό κάποια περιστατικά τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, κάποια ἀπό τά οποῖα ἀναφέρουν καί τήν στροφή τῶν ποταμίων ρείθρων τοῦ Ἰορδάνη πρός τά πίσω καί τήν παράλληλη φυγή τῆς θάλασσας, ὡς συνέπεια τῆς στάσης τῆς ροῆς τοῦ ποταμοῦ.

-Στό βιβλίο τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ μνημονεύεται γιά πρώτη φορά ἡ στάση του Ἰορδάνη ποταμοῦ, ὅταν οἱ Ἱερεῖς εἰσῆλθαν μέσα στόν ὁρμητικό ποταμό, φέροντας ἐπί τῶν ὤμων τους τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης, ἡ ὁποία δίχως ἄλλο προτυπώνει τόν Ἐνανθρωπήσαντα καί Βαπτιζόμενο Κύριο Ἰησοῦ Χριστό! Τότε σύμφωνα μέ τήν περιγραφή: «τά νερά πού κατέβαιναν ἀπό τίς πηγές τοῦ ποταμοῦ σταμάτησαν κι ἔγιναν ἕνας στερεός ὄγκος, πού στάθηκε πολύ μακρυά...ἐνῶ τά νερά πού εἶχαν περάσει κατέβηκαν πρός τήν Νεκρά θάλασσα, ὥσπου ἐξαφανίστηκαν ἐντελῶς». Τοῦτο εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νά περάσει ὅλος ὁ λαός μέ ἀσφάλεια τόν ὁρμητικό ποταμό πρός τήν γῆ τῆς Ἐπαγγελίας (βλ. Γ΄7-8, 15-17).

-Στό Τέταρτο Βιβλίο τῶν Βασιλειῶν ἐπίσης, μαρτυρεῖται δύο φορές ἡ στάση τῶν ποταμίων ρείθρων τοῦ Ἰορδάνη, ὅταν ὁ Προφήτης Ἠλίας τήν πρώτη κι ὁ Προφήτης Ἐλισσαῖος τήν δεύτερη φορά χτύπησαν τά νερά τοῦ ποταμοῦ μέ τήν μηλωτή τοῦ Προφήτη Ἠλία, (τό ἐπανωφόρι του δηλαδή) καί τά νερά στάθηκαν ὥστε νά δύνανται νά περάσουν τόν ὁρμητικό ποταμό καί τίς δύο φορές (βλ. Β΄6-14).

-Ἀκόμη μία γλαφυρή προτύπωση τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου στόν Ἰορδάνη περιγράφεται καί πάλι στό Τέταρτο Βιβλίο τῶν Βασιλειῶν, ἡ ὁποία ἔχει σχέση, ὄχι μέ τή στάση καί ἐπιτροφή τῶν ὑδάτων τοῦ ποταμοῦ, ἀλλά προφητεύει τήν λύτρωση, τήν ὁποία λαμβάνουν οἱ βαπτιζόμενοι στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀπό τό προπατορικό καί κάθε ἄλλο ἁμάρτημα. Ἡ ἁμαρτία τοῦ ἀνθρώπου, θεωρούμενη ὡς ἀσθένεια τῆς ψυχῆς, στό συγκεκριμένο περιστατικό συμβολίζεται μέ τή λέπρα τοῦ σώματος ἑνός Σύριου ἄρχοντα, τοῦ Νεεμάν, ὁ ὁποῖος ἀναζήτησε τήν θεραπεία του στόν Προφήτη Ἐλισσαῖο. Ἐκεῖνος τόν συμβούλευσε νά πάει καί νά πλυθεῖ ἑφτά φορές στόν Ἰορδάνη ποταμό, ἀλλά ὁ Νεεμάν ξενίστηκε ἀπό τή συμβουλή αὐτή καί τήν θεώρησε μᾶλλον προσβλητική, καθώς ὅπως σημειώνεται, εἶπε θυμωμένος πώς ἡ Συρία εἶχε πολύ μεγαλύτερα καί καλύτερα ποτάμια γιά νά πλυθεῖ σέ αὐτά. Ὅμως ἐν τέλει μέ τήν προτροπή ἑνός καλοῦ του συμβούλου, τελικῶς ὑπάκουσε καί πῆγε καί λούστηκε ἑφτά φορές μέσα στόν Ἰορδάνη «κι ἀμέσως ἡ σάρκα του ἔγινε σάν τή σάρκα μικροῦ παιδιοῦ καί καθαρίσθηκε» (Ε΄9-14).

Αὐτό τό περιστατικό τό ἀνάφέρει κι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός (βλ. Λουκ. δ΄27) ὁμιλώντας πρός τούς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν πώς καί μόνον ἡ ἑβραϊκή τους καταγωγή ἔφτανε για τήν σωτηρία τους. Ὅμως αὐτά τά λόγια τοῦ Χριστοῦ ἀφοροῦν καί σέ ἐμᾶς τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί σημαίνουν πώς δέν πρέπει νά ἐφησυχάζουμε, ἐπειδή εὐλογηθήκαμε νά βαπτισθοῦμε στό Ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά πάντοτε νά δραστηριοποιούμαστε, ὥστε νά ἀνακαινίζουμε τούς ἑαυτούς μας μέσα ἀπό τή Μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός διδάσκει πώς ὁ Χριστός βαπτίσθηκε, ἀνάμεσα στά ἄλλα καί γιά νά ἀποκαλύψει στούς ἀνθρώπους τό Μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος, γιά νά καθαρίσει ἀπό τήν ἁμαρτία ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα καί γιά νά εἰσαγάγει στήν Ἐκκλησία τόν τῦπο τοῦ Βαπτίσματος.

Ἆρα λοιπόν τά Ἅγια Θεοφάνεια ἤ Ἅγια Φῶτα, ὅπως προαναφέραμε, πρέπει νά θυμίζουν στόν καθένα μας τήν ἡμέρα τοῦ προσωπικοῦ μας θείου φωτισμοῦ, τῆς υἱοθεσίας μας ἀπό τόν Θεό καί τῆς εἰσόδου μας στήν Ἐκκλησία διά τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος.

Ἐνδυθήκαμε τόν Χριστό μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα, λάβαμε τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ τό Ἅγιο Χρῖσμα, ὀφείλουμε μέσα ἀπό τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως, τό ὁποῖο ὀνομάζεται δεύτερο βάπτισμα, νά καθαρίζουμε τήν ψυχή ἀπό τή λέπρα τῆς ἁμαρτίας καί μέ τή θεία Εὐχαριστία, κοινωνώντας τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ νά παραμένουμε ἑνωμένοι στό Σῶμα Του, τήν ἁγία μας Ἐκκλησία.

Ἄς ἐννοήσουμε ἐνδελεχῶς τήν παράκληση τοῦ μεγάλου Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὅπως τήν ἀναφέρει σέ μία ὁμιλία του εἰς τά Ἅγια Φῶτα: « Ἐγώ εἶμαι τό Φῶς τοῦ κόσμου (καθώς λέγει ὁ Χριστός)...Ἔφθασε ὁ καιρός τῆς ἀναγεννήσεως, πού μᾶς ἦλθε ἀπό τόν Οὐρανό, ἀς ἀναγεννηθοῦμε. Ἔφθασε ὁ καιρός γιά τήν ἀναδημιουργία μας, ἄς ξαναγίνουμε, ὅπως ὁ πρωτόπλαστος Ἀδάμ, μακρυά ἀπό τήν ἁμαρτία. Ἄς μήν μείνουμε στήν ἀσχήμια τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά ἄς γίνουμε ὅπως ὅταν βαπισθήκαμε, παραμένοντας ἀναγεννημένοι μέσα ἀπό τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας.» Ἀμήν. 

Εκτύπωση Email

«Ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ» Κυριακή 07 Ἰανουαρίου 2024 – Σύναξη τοῦ Τιμίου Προδρόμου (Ἰω. α΄ 29-34)

theofaneia-750x470.jpg

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ δεύτερη ἡμέρα κάθε δεσποτικῆς ἑορτῆς εἶναι ἀφιερωμένη στό Πρόσωπο, τό ὁποῖο ὑπούργησε δηλαδή διακόνησε τό ἑορταζόμενο γεγονός. Γιά τόν λόγο αὐτό, ἡ σημερινή ἡμέρα, δέυτερη μετά τά Θεοφάνεια, εἶναι ἀφιερωμένη στό τίμιο Πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος βάπτισε τόν Σωτῆρα μας Χριστό στόν Ἰορδάνη, γεγονός πού ἑορτάσαμε χθές καί θά ἑορτάζουμε μέχρι τήν ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς στίς 14 Ἰανουαρίου.

Οἱ Προφῆτες Ἠσαΐας καί Μαλαχίας ἀναφέρονται, αἰῶνες πρίν, μέ θαυμαστές λεπτομέρειες στήν προδρομική παρουσία καί τό ἔργο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου. Ὁ Ἠσαΐας ἀναφέρει τό γνωστό χωρίο «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν»(Μ΄3), ἐνῶ ὁ Μαλαχίας γράφει: «Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου» (Γ΄1). Γιά τόν Τίμιο Πρόδρομο ὅμως προφήτευσε κι ὁ πατέρας του, ὁ Ζαχαρίας, λέγοντας: «Καὶ σύ, παιδίον, θά ὀνομαστεῖς προφήτης τοῦ ὑψίστου Θεοῦ· γιατί θά προπορευθεῖς τοῦ Κυρίου γιά νά ἐτοιμάσεις τίς ὁδούς του» (βλ. Λουκ. α΄76)

Οἱ ἱεροί Εὐαγγελιστές ὁμιλοῦν ἐπίσης διεξοδικῶς γιά τήν παρουσία τοῦ Τιμίου Προδρόμου στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου. Ἐκεῖ ὁ Τίμιος Πρόδρομος κατοικοῦσε καί ἐνδιαιτᾶτο, τρεφόμενος μέ μέλι ἄγριο καί ἀκρῖδες, εἴτε ἐννοήσουμε τά ἔντομα ἤ τίς ἄκρες ἀπό τά χόρτα, ὅπως λένε οἱ Πατέρες. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἀνέδειξε τήν ἔρημο ὡς τό μεγάλο σχολεῖο τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς. Ἐκεῖ κατά τήν παράδοση διδάχθηκε ἀπό τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ τίς μετάνοιες καί τήν νοερά προσευχή, ἐγκαινιάζοντας, κατά κάποιο τρόπο, τό δρόμο γιά τήν ἀσκητική ζωή τῆς ἐρήμου, πού λάμπρυναν ἀργότερα μεγάλες μορφές, ὅπως οἱ Ἅγιοι Ἀντώνιος, Εὐθύμιος, Παῦλος ὁ ἁπλοῦς, Γεράσιμος Ἰορδανίτης, ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία καί ἄλλοι. Ἐκεῖ στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου, ὁ Τίμιος Πρόδρομος δίδασκε τούς ἀνθρώπους, πού τόν ἐπισκέπτονταν καί τούς βάπτιζε τό βάπτισμα τῆς μετανοίας, γιά νά συγχωρηθοῦν οἱ ἁμαρτίες τους, ὥστε μέ καθαρή τήν καρδιά νά ἀναγνωρίσουν τόν Χριστό καί νά Τόν ἀκολουθήσουν. Ἀπό τήν ἔρημο ἔλεγξε καί τόν Βασιλιᾶ Ἡρώδη καί ἐξαιτίας αὐτοῦ συνελήφθη, φυλακίσθηκε καί ἀποκεφαλίσθηκε, ὅπως περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής Μᾶρκος.

Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς ἐπίσης διασώζει ἕνα πολύ σπουδαῖο τμῆμα τῆς διδασκαλίας του τιμίου Προδρόμου, τό ὁποῖο ἀκούσαμε αὐτές τίς ἡμέρες ὡς εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἑνάτης (θ΄) ὥρας καί τοῦ Ἑσπερινοῦ τῶν Θεοφανείων. Στό τρῖτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του γράφει, πώς ὅταν τά πλήθη τῶν ἀνθρώπων τόν ρωτοῦσαν τί νά κάνουμε γιά νά σωθοῦμε, Ἐκεῖνος τόνιζε τήν φιλανθρωπία λέγοντας: «Αὐτός πού ἔχει δύο χιτῶνες, ἄς δώση τόν ἕνα σ’ ἐκεῖνον πού δέν ἔχει κι ἐκεῖνος πού ἔχει τροφές, ἄς κάνει τό ἴδιο». Καί στούς τελῶνες ποῦ πῆγαν νά βαπτιστοῦν, τούς συμβούλευε νά εἶναι δίκαιοι, λέγοντας «Μήν εἰσπράττετε τίποτε παραπάνω ἀπό ἐκεῖνο, πού ἔχει ὁρισθῆ ἀπό τόν νόμον». Καί στούς στρατιῶτες πού τόν ρωτοῦσαν, τούς συμβούλευε νά μήν κάνουν κατάχρηση τῆς θέσης τους καί τῶν δικαιωμάτων τους εἰς βάρος τῶν ἄλλων, λέγοντας: «κανένα νά μή συκοφαντήσετε, κανένα νά μή ἐκφοβήσετε μέ ἀπειλές, διά νά τοῦ ἀποσπάσετε χρήματα, καί νά ἀρκεῖσθε στόν μισθόν σας». Συμβουλές βεβαίως πού εἶναι χρήσιμες καί γιά ἐμᾶς, ἀφοῦ τονίζεται ἡ ἀγάπη, ἡ φιλανθρωπία, ἡ δικαιοσύνη, ὁ ἀλληλοσεβασμός, ἡ ὑπευθυνότητα καί ἡ ἐγκράτεια, ἀρετές πού πρέπει νά συγκροτοῦν τή ζωή μας.

Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἀξιοποιεῖ τό γεγονός, ὅτι χρημάτισε μαθητής του καί σήμερα ἀκούσαμε νά μᾶς πληροφορεῖ γιά τήν πλέον σημαντική διακήρυξη τοῦ Τιμίου Προδρόμου σχετικῶς μέ τόν Χριστό. Στό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του γράφει, πώς μετά τό βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος εἶδε τόν Χριστό νά ἔρχεται πάλι πρός αὐτόν καί ἀναφώνησε: «Αὐτός εἶναι ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ, πού σηκώνει ἐπάνω του ὅλη τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου»(Ἰωάν. α΄29) Τό ἴδιο ἀκριβῶς συνέβη καί τήν ἑπομένη ἡμέρα, ὅπου πάλι ὅταν ὁ Χριστός πέρασε κοντά ἀπό τόν Ἰωάννη, ἐκεῖνος τόν ἔδειξε μέ τό χέρι του καί πάλι εἶπε: «αὐτός εἶναι ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ» (Ἰωάν. α΄36).

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ὀνομάζει τόν Χριστό, Ἀμνό τοῦ Θεοῦ, ἐπαληθεύοντας τόν Προφήτη Ἠσαΐα, ὁ ὁποῖος ἀναφερόμενος προφητικά στή σταυρική Του θυσία, τήν ὁποία ὑπέστη ἀδιαμαρτύρητα καί μέ τή θέλησή του γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου, γράφει στόν στίχο 7 τοῦ κεφ. 53 τοῦ βιβλίου του: «ὡς πρόβατον ὁδηγήθηκε στή σφαγή καί ὡς ἀμνός ἔναντι ἐκείνου που τόν θυσιάζει ἄφωνος, ἔτσι ἀκριβῶς χωρίς νά ἀνοίγει τό στόμα του».

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πώς ὁ Τίμιος Πρόδρομος σέ αὐτό τό σημεῖο κάνει τήν σύνδεση τῆς προφητείας τοῦ Ἠσαΐα μέ τήν παρουσία τοῦ προφητευόμενου Χριστοῦ. Μάλιστα δέν ἐπαληθεύει ἁπλά τήν προφητεία, πού εἰπώθηκε 800 χρόνια πρίν, ἀλλά κι ἐκεῖνος μέ τή σειρά του προφητεύει, τί ἔμελλε νά συμβεῖ τρία χρόνια μετά, μέ τή σταύρωση τοῦ Χριστοῦ. Διότι ὁ Χριστός, ὄντας ὁ μόνος ἀναμάρτητος,  πῆρε ἐπάνω του τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου καί τήν κάρφωσε στόν Σταυρό. Ἐξουδετέρωσε μέ τή σταύρωσή Του τή δύναμη τοῦ διαβόλου καί τήν δυναμική τῆς ἁμαρτίας, δίνοντας στόν κάθε ἄνθρωπο τή δυνατότητα τῆς σωτηρίας του, ἐπί τῇ βάσει πάντοτε τῆς ἐλεύθερης ἐπιλογῆς του, δηλαδή ἄν θέλει νά σωθεῖ.

Ἡ Ἐκκλησία μας στάθηκε μέ μεγάλη εὐλάβεια σέ αὐτήν τήν ὀνομασία Ἀμνός καί τοῦτο φαίνεται σέ τρεῖς τουλάχιστον περιπτώσεις.

Πρῶτον: ἀρκεῖ νά σκεφθοῦμε, πώς ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὡς Ἀμνό ὀνομάζει τό τετράγωνο τμῆμα τοῦ ἄρτου, τό ὁποῖο τοποθετεῖται πάνω στό ἅγιο Δισκάριο γιά νά μεταβληθεῖ στή διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας σέ σῶμα Χριστοῦ. Μάλιστα δέ, ὅταν ὁ Ἱερέας στή διάρκεια τῆς ἁγίας Προσκομιδῆς ἐξάγει ἀπό τό πρόσφορο αὐτό τό τετράγωνο τμῆμα, πού ἔχει τήν ἐπιγραφή ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ, λέει ἀκριβῶς τά ἴδια λόγια τοῦ Προφήτη Ἠσαΐα, ὅπως τά προαναφέραμε καί ὀνομάζει τόν ἄρτο Ἀμνό.

Δεύτερον: στήν Δοξολογία πού ψάλλεται στό τέλος τοῦ Ὄρθρου καί πρίν ξεκινήσει ἡ θεία Λειτουργία, ἐκεῖ ψάλλουμε: «Κύριε ὁ Θεός, ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ, Ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς ὁ αἴρων τάς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου»

Τρῖτον: ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος ἄμεσα καί ἔμμεσα ἐπαλήθευσε τήν ὀνομασία Ἀμνός. Ἐμμεσα διότι δύο φορές ἔδωσε τή δυνατότητα στόν Τίμιο Πρόδρομο νά τόν ἀποκαλέσει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων Ἀμνό τοῦ Θεοῦ, χωρίς νά τό ἀλλάξει. Ἄμεσα διότι στό κεφ. 5 τῆς Ἀποκάλυψης τοῦ Ἰωάννου, ὁ Ἴδιος ἐμφανίζεται ὡς ἐσφαγμένον Ἀρνίον, δηλαδή ὡς ἀρνί, πού ἐνῶ εἶναι σφαγμένο καί τρέχουν τά αἵματα ἀπό τόν λαιμό του, ἐντούτοις αὐτό ὄχι μόνο ζεῖ, ἀλλά καί θριαμβεύει. Ἀκριβῶς ἔτσι κι ὁ Χριστός, ἐνῶ σφαγιάστηκε πάνω στόν Σταυρό, ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, ζεῖ ὡς ὁ ἀρχηγός τῆς Ζωῆς, θριάμβευσε καί θριαμβεύει, διατηρώντας ἐμφανῆ τά σύμβολα τοῦ πάθους Του, δηλαδή τίς πληγές Του, τήν λογχευμένη πλευρά Του καί τίς τρῦπες ἀπό τά καρφιά στά  ἄχραντα χέρια καί τά πόδια Του.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Στό εἰκονοστάσιο τῶν ἱερῶν Ναῶν μας, τό τέμπλο, ὅπως τό λέμε, πάντοτε δίπλα στήν δεσποτική εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρχει ἡ εἰκόνα τοῦ Τιμίου Προδρόμου γιά δύο λόγους: α) ἐπειδή  ἐκεῖνος κατά τό ἐγκώμιο τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ μεγαλύτερος καί σπουδαιότερος ἄνδρας πού γεννήθηκε ποτέ ἀπό γυναῖκα καί β) γιά νά μᾶς δείχνει πάντοτε τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τόν Ἀμνό τοῦ Θεοῦ, πού σήκωσε πάνω του τίς ἁμαρτίες μας, τίς κάρφωσε στόν σταυρό καί μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τόν διάβολο, ὥστε νά ἀτενίζουμε μέ εὐγνωμοσύνη στό, Θεάνθρωπο Κύριο καί μέ χαρά νά ἀποδυόμαστε στόν πνευματικό μας ἀγῶνα, γιά τήν σωτηρία, πού Ἐκεῖνος ὡς Ἀμνός τοῦ Θεοῦ μᾶς χάρισε μέ τήν θυσία Του. Ἀμήν.

Εκτύπωση Email

«Ἰωσήφ, ὁ μνήστορας τῆς Παναγίας: ἕνας μεγάλος Ἅγιος» Κυριακή μετά τά Χριστούγεννα - 31 Δεκεμβρίου 2023

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ σημερινή Κυριακή «μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν», ὅπως ὀνομάζεται, εἶναι ἀφιερωμένη καί σέ τρεῖς μεγάλες προσωπικότητες τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας: τόν Ἰωσήφ τόν μνήστορα τῆς Παναγίας Παρθένου, τόν Ἰάκωβο τόν Ἀδελφόθεο, υἱό τοῦ Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος καί τόν Προφητάνακτα Δαυίδ, κοινό προπάτορα τόσο τοῦ Ἰωσήφ, ὅσο καί τῆς Παναγίας μας. Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας μάλιστα στόν πρῶτο στίχο τοῦ 11ου κεφαλαίου τῶν Προφητειῶν του ἀποκαλεῖ τήν Παναγία μας ὡς κλωνάρι ἀπό τήν γενεαλογική ρίζα τοῦ Ἰεσσαί, πού ἦταν ὁ πατέρας τοῦ Δαϋίδ, πάνω στό ὁποῖο ἄνθισε ὁ Χριστός.

Ὁ λόγος μας σήμερα καθηκόντως θά ἀσχοληθεῖ μέ τό σεπτό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος. Ἀφ’ ἑνός μέν διότι τοῦ χρεωστοῦμε πολλά γιά τήν διακονία του ὡς προστάτου τῆς Παναγίας καί τοῦ Κυρίου μας. Ἀφ’ ἑτέρου δέ διότι εἶναι λίγο ξεχασμένος, παρότι εἶναι μεγάλος Ἅγιος. Ἀξίζει νά σημειώσουμε πώς οἱ Κολλυβᾶδες Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἁγίασαν μέ τό πέρασμά τους τά ἀκριτικά μας Νησιά, ἐπεχείρισαν νά τόν κάμουν γνωστότερο, προσθέτοντας στίς ἀπολύσεις τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν καί τόν Ἰωσήφ τόν Μνήστορα, μαζί μέ τούς ἁγίους καί δικαίους Θεοπάτορες Ἰωακείμ καί Ἄννα.

Ὅταν λοιπόν ὁ Ἰωσήφ παρέλαβε τήν Παναγία μας ἀπό τόν Ναό σέ ἡλικία 15 ἐτῶν, τήν ἔθεσε ὑπό τήν προστασία του, χωρίς νά βιάζεται νά κάνει γάμο, διότι εἶχε νυμφευθεῖ παλαιότερα καί εἶχε ἀπό τόν γάμο του ἤδη ἑπτά παιδιά. Τέσσερις γιούς, ἀπό τούς ὁποίους, ὁ Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος, ὁ ὁποῖος συνεορτάζεται σήμερα καί ἕνας ἀπό τούς δώδεκα Ἀποστόλους, ὁ Ἰούδας ὁ ἀδελφόθεος, τῶν ὁποίων ἔχουμε καί τίς ἐπιστολές στήν Καινή Διαθήκη καί τρεῖς κόρες, μεταξύ τῶν ὁποίων ἡ Σαλώμη, ἡ μυροφόρος, ἡ ὁποία ἦταν μητέρα τῶν ἁγίων Ἀποστόλων Ἰακώβου καί Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τούς «υἱούς τῆς βροντῆς» σύμφωνα μέ τόν χαρακτηρισμό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ γιά αὐτούς.

Ἄρα ἀντιλαμβανόμαστε πώς ὁ Ἰωσήφ δέν ἦταν νεαρός, ἀλλα ὤριμος ἐνήλικας, περίπου 60 ἐτῶν, ἴσως καί περισσότερο. Μετά τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου καί τήν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου σύλληψη τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἰωσήφ ἀδυνατώντας νά ἐξηγήσει τό πώς συνέβη νά κυοφορεῖ ἡ Παναγία, ἀφοῦ δέν εἶχε σχέση μαζί Της καί ἐπειδή φοβήθηκε μήπως κάτι ἄλλο συνέβη, σκέφτηκε νά Τήν ἀφήσει νά φύγει. Τοῦτο, λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, φανερώνει τό μέγεθος τῆς ἀρετῆς του διότι θέλησε στά κρυφά νά τήν ἐλευθερώσει ἀπό τήν μνηστεία καί τήν κηδεμονία του, χωρίς νά θέλει οὔτε νά μαθευτεῖ, οὔτε νά συζητήσει κάτι. Καί τοῦτο διότι ἤθελε καί νά Τήν προφυλάξει ἀπό τήν παραδειγματική τιμωρία τοῦ νόμου τῆς ἐποχῆς, ἀλλά καί νά μήν Τήν στενοχωρήσει μέ μικρότητες καί ἐγωϊσμούς, ἀδιαφορώντας ταυτόχρονα βεβαίως γιά τήν ντροπή, πού θά τοῦ καταλόγιζε ὁ κόσμος. Σέ αὐτό τή σημεῖο πρέπει νά σταθοῦν ὅλα τά ἀνδρόγυνα καί ἰδίως τά νέα ζευγάρια, πολλά ἀπό τά ὁποῖα δυστυχῶς ἀδυνατοῦν νά κατανοήσουν τήν εὐλογία τοῦ ἐγγάμου βίου καί τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ σέ αὐτόν κι ἀναλώνονται σέ ἐγωϊσμούς καί μικρότητες, διαλύοντας μέ διαζύγια τίς οἰκογένειές τους.

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος θέλοντας νά καταδείξει ὅτι προφητεύθηκε καί ἡ παρουσία τοῦ Ἰωσήφ, παραθέτει ἕνα λόγο ἀπό τό 29ο κεφάλαιο τῶν Προφητειῶν τοῦ Ἠσαΐα, πού ἀναφέρεται στόν Ἰωσήφ καί λέει: «Δόθηκε βιβλίο κλειστό σέ ἄνθρωπο πού γνωρίζει γράμματα, ἀλλά δέν μπορεῖ νά τό διαβάζει». Δηλαδή ὁ Ἰωσήφ  παρά τό ὅτι ξέρει γράμματα, δηλαδή ὑπῆρξε νυμφευμένος μέ οἰκογένεια, σύζυγο καί παιδιά,  ἐντούτοις δέν μπορεῖ νά διαβάσει τό βιβλίο, δηλαδή δέν μπορεῖ νά καταλάβει τήν «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου» ἄσπορη σύλληψη τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου στήν παρθενική μήτρα τῆς Θεομήτορος γιατί εἶναι μυστήριο σφραγισμένο ἀπό τόν Θεό. Αὐτό δηλαδή, τό ὁποῖο ἀργότερα ἡ Ἐκκλησία ὀνόμασε ὡς «τό ἀπ’αἰῶνος ἀπόκρυφο καί ἀγγέλοις ἄγνωστο μυστήριο» στό θεοτοκίο τοῦ Δ΄ ἤχου.

Οἱ ἀρετές ὅμως τοῦ Ἰωσήφ φαίνονται ἀκόμη στήν πλήρη καί ἀπόλυτη ὑπακοή του ὡς πρός τήν ἀποδοχή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ὅπως τοῦ ἐξήγησε ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἀποτρέποντάς τον νά διώξει τήν κυοφοροῦσα τόν Κύριο Παναγία μας καί διερμηνεύοντάς του τό ρόλο του ὡς προστάτου τους. Διότι στήν κοινωνία τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, δέν μποροῦσε νά σταθεῖ μητέρα μέ παιδί χωρίς πατέρα. Στά μάτια λοιπόν τοῦ κόσμου, ὁ Ἰωσήφ εἶχε τόν ρόλο τοῦ συζύγου τῆς Παρθένου Μαρίας καί τοῦ πατέρα τοῦ Χριστοῦ.

Ἐκεῖνος ὅμως γνώριζε πολύ καλά τήν διακονία του καί εἶχε ἀναμφίβολη καί ἀταλάντευτη τήν συνείδησή του, ὅτι τέθηκε ἀπό τόν Θεό ὡς ὁ προστάτης καί ὁ φύλακας τῆς Παρθένου Μητρός καί τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου καί μόνον καί τίποτε πλέον τούτου. Γι’ αὐτό καί ὅταν ὁ Ἄγγελος, τοῦ ὑπέδειξε νά πάρει τήν Παναγία καί τόν Χριστό καί νά φύγουν γιά τήν Αἴγυπτο, ὥστε νά γλιτώσουν τήν μανία τοῦ Ἡρώδη, πειθάρχησε ἀμέσως καί παρέμεινε στήν Αἴγυπτο μέχρι τῆς νεωτέρας ἐντολῆς νά ἐπιστρέψει.

Ὁ ἅγιος Ἰωσήφ καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ἱερᾶς του διακονίας, ἐπέδειξε ἕνα μοναδικό καί σπάνιο ἦθος. Πέραν τῶν ἁγιογραφικῶν μαρτυριῶν γιά τήν ἀειπαρθενία τῆς Θεοτόκου, τοῦτο τό θαυμαστό ἦθος του, ἡ εὐγένεια καί ἡ ἀρχοντιά τοῦ Ἰωσήφ, ἡ θυσιαστική του ἀγάπη πρός τήν Παναγία καί τόν Χριστό, φανερώνει, ὅτι ὄχι μόνο δέν εἶχε σχέσεις μέ τήν Παναγίας μας, ὅπως κάποιοι αἱρετικοί μέ βλάσφημο θράσος λένε, ἀλλά καί ὅτι ποτέ δέν σκέφτηκε κάτι τέτοιο, ὅπως καί ἡ ὅλη τοῦ βιοτή ἀποδεικνύει. Τώρα, ὅσες ἀναφορές ὑπάρχουν στά ἱερά Εὐαγγέλια, πού ἀφοροῦν στά ἀδέλφια τοῦ Χριστοῦ, αὐτά εἶναι τά παιδιά τοῦ Ἰωσήφ ἀπό τόν πρότερο γάμο του, ὅπως προαναφέραμε, καθώς στά μάτια τῶν ἀνθρώπων ὁ Χριστός ἦταν ὁ γιός τοῦ Ἰωσήφ τοῦ ξυλουργοῦ καί τῆς Μαρίας καί τά παιδιά τοῦ Ἰωσήφ λογίζονταν ὡς ἀδέλφια Του, ἄν καί ὅλοι τους γνώριζαν ὅτι ἡ συγγένεια αὐτή εἶναι ἐξ ἀγχιστείας καί ὄχι ἐξ αἵματος!

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ προσωνυμία δίκαιος, πού σημαίνει τόν ἐνάρετο, τόν εὐλαβῆ, τόν θεοσεβούμενο καί ταπεινό ἄνθρωπο, δέν δόθηκε τυχαία στόν Ἰωσήφ.  Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα τιμᾶ ἰδιαιτέρως τό σεπτό Πρόσωπό του γιά νά μᾶς πείσει νά οἰκειοποιηθοῦμε τήν ἐνάρετη βιοτή Του.

-Νά δοῦμε τήν ταπείνωσή του καί τήν εὑρυχωρία τῆς ψυχῆς του.

-Νά ζηλέψουμε τήν ἀοργησία καί τήν συγχωρητικότητά του καί νά μήν ἐκδαπανώμαστε σέ μικρότητες, πικραίνοντας τήν ψυχή μας.

-Νά ὁμοιάσουμε στόν τρόπο προστασίας καί φροντίδος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας μας.

Σαφῶς καί δέν ἔχει τήν ἀνάγκη τῆς φροντίδας μας ὁ Θεός, ἀλλά μᾶς ἀξιώνει ἔτσι νά Τόν διακονοῦμε γιά τή σωτηρία μας. Κυρίως ὅμως νά ἐγκολπωθοῦμε τήν ὑπακοή καί τήν πειθαρχία του στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά μήν ἐνδιαφερόμαστε μόνο γιά τό τί λέει ἤ τί θέλει ὁ κόσμος. Διότι δυστυχῶς στίς ἡμέρες μας πιό πολύ φροντίζουμε νά εὐχαριστήσωμε τόν κόσμο, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά ἀφήσουμε τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ νά προπορεύεται στή ζωή μας καί ἐμεῖς νά ἀκολουθοῦμε, ἐρευνώντας καθημερινά νά μάθουμε ποιό εἶναι τό  θέλημα τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, ὅπως ὁ ἅγιος καί δίκαιος Ἰωσήφ ἔπραττε.

Ἄς ἔχωμε τίς πρεσβεῖες Του πρός τόν Κύριο καί θερμῶς ἄς Τόν προσκαλέσουμε νά προστατεύει καί τή δική μας οἰκογένεια. Ἀμήν.

Εκτύπωση Email

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ (24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023 - 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024)

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

  • Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2023

Παραμονή Χριστουγέννων.

07.30-10.30π.μ. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱερά Μονή Μεγάλης Παναγίας

 

18.00μ.μ.-20.00 Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός τῶν Χριστουγέννων εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ  Ἁγίου Νικολάου Βαθέος Σάμου.

  • Δευτέρα  25 Δεκεμβρίου 2023

Χριστούγεννα.

 

05.30-9.00π.μ. Πανηγυρικός Ὄρθρος τῶν Χριστουγέννων καί θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, εἰς τόν  Ἱερόν Μητροπολιτικόν  Ναόν τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βαθέος Σάμου.

  • Τρίτη  26 Δεκεμβρίου 2023

Σύναξις τῆς  Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

 

07.30-10.30π.μ. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Καρλοβάσου (αἴθουσα Πνευματικοῦ Κέντρου ἔναντι Δημαρχείου) .

  • Τετάρτη  27 Δεκεμβρίου 2023

 

12.00 π.μ. Ἐκδήλωσις διά  τά παιδιά τῶν Ἱερέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

 

 

 

 

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

  • Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2023

Παραμονή Πρωτοχρονιᾶς.

 

07.30-10.30π.μ. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία ἐπί τῆ μνήμη τοῦ Ὁσίου Νήφωνος, εἰς τήν Ἱερά Μονή Ὑπεραγίας Θεοτόκου Μαραθοκάμπου

18.00-20.00μ.μ. Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας εἰς τόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Νικολάου Βαθέος Σάμου. Θά εὐλογηθοῦν καί οἱ ἁγιοβασιλόπιττες τῶν πιστῶν.

  • Δευτέρα  1 Ἰανουαρίου 2024

Πρωτοχρονιά.

 

08.00-10.30π.μ. Πανηγυρικός Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου εἰς τόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Νικολάου Βαθέος Σάμου.

10.30π.μ. Δοξολογία ἐπί τῶ νέω ἔτει εἰς τόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Ἅγίου Νικολάου Βαθέος Σάμου.

 

ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

 

  • Παρασκευή  5  Ἰανουαρίου 2024

Παραμονή τῶν Θεοφανείων

 

06.30-8.30π.μ. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί Ἀκολουθία  Ἁγιασμοῦ εἰς τήν Ἱερά Μονή Ζωοδόχου Πηγῆς.

  • Σάββατο  6 Ἰανουαρίου 2024

Ἅγια Θεοφάνεια.

 

07.30-10.00 Πανηγυρικός Ὄρθρος τῶν Θεοφανείων καί θεία Λειτουργία, τοῦ  ἱεροῦ Χρυσοστόμου εἰς τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀντωνίου Ἄνω Βαθέος.

10.00-11.00π.μ. Ἀκολουθία Μεγάλου Ἁγιασμοῦ εἰς τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀντωνίου Ἄνω Βαθέος.

11.00π.μ. Λιτάνευσις τιμίου Σταυροῦ πρός τόν Λιμένα Σάμου.

11.30π.μ. Τελετή Ἁγιασμοῦ τῶν Ὑδάτων στόν Λιμένα Σάμου.

18.30-20.00μ.μ. Πανηγυρικός Ἑσπερινός Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ εἰς τόν Ἱερό Ναό Γεννήσεως Χριστοῦ Παγώνδα.

  • Κυριακή  7 Ἰανουαρίου 2024

 

07.30-10.30π.μ. Ὄρθρος καί θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Ναό Γεννήσεως Χριστοῦ Παγώνδα

 

Εκτύπωση Email

«Χριστός γεννᾶται, ἡ προσδοκία τῶν Ἐθνῶν» Κυριακή πρό τῶν Χριστουγέννων - 24 Δεκεμβρίου 2023 (Mατθ. α΄ 1-25)

Γενεαλογία-Χριστού.jpg

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Κυριακή πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα σήμερα καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, τόσο μέ τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν Πρός Ἑβραίους Ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅσο καί μέ τό εὐαγγελικό, ἀπό τό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ματθαίου, καταδεικνύει πώς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ προσδοκώμενος Σωτῆρας τοῦ κόσμου σύμφωνα καί μέ τόν προφητικό λόγο τοῦ Πατριάρχη Ἰακώβ (βλ. Γεν. ΜΘ 10).

Ὁ μέν Παῦλος ὁμιλεῖ γιά τήν ζωντανή σχέση Θεοῦ μέ τούς πιστούς, πρίν τήν ἐνανθρώπησή Του, καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς μέχρι τότε ἱστορίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ὁ δέ Ματθαῖος, ὡς βαθύς γνώστης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς παραδόσεως τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ἐπιστρατεύει τίς γνώσεις του καί ἀναφέρεται στό κατά ἄνθρωπον γενεαλογικό δένδρο τοῦ Χριστοῦ, γιά νά καταλήξει στήν, ἐκ πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, σάρκωση του Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁμολογοῦμε καί στό Σύμβολο τῆς Πίστεως.

Πρός ἐπαλήθευσιν μάλιστα τῆς ἀναφορᾶς του, παραθέτει αὐτούσια τήν προφητεία τοῦ Προφήτη  Ἠσαΐα, ὁ ὁποῖος 800 χρόνια πρίν, στό 7ο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του, στούς στίχους 14 καί 15 δέν ἀναφέρει μόνο γιά τήν ἐκ Παρθένου γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἀλλά καί γιά τό ὅτι ὁ Χριστός θά εἶναι ὅμοιος κατά πάντα μέ τό ἀνθρώπινο γένος, ἀλλά θά εἶναι ὁ μόνος ἀναμάρτητος. Λέει χαρακτηριστικά: «Ἰδού, ἡ παρθένος θά συλλάβη ὑπερφυσικῶς καί θά γεννήση υἱόν καί θά τόν ὀνομάσουν Ἐμμανουήλ, πού σημαίνει ὁ Θεός εἶναι μαζί μας. Ὁ Ἐμμανουήλ θά τρώγη βούτυρον καί μέλι, ὅπως καί τά ἄλλα παιδιά, θά ἀνατραφῆ ὅπως καί ἐκεῖνα. Πρίν ὅμως ἐνηλικιωθεῖ δέν θά ἔχει ποτέ δίλημμα νά διακρίνη τό καλό ἀπό τό κακό, διότι δέν θά ἔχει ροπή στήν ἁμαρτία».

Ὁ Προφήτης Ἠσαϊας ὅμως προφητεύει καί μιά λεπτομέρεια γιά τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ, πού μᾶς ἐντυπωσιάζει καί μάλιστα στήν ἀρχή ἀκόμη τοῦ βιβλίου του. Στόν 3ο στίχο τοῦ 1ου κεφαλαίου ἀναφέρεται στό γεγονός, πώς ἡ ἄλογη κτίση κατανόησε καί περιέθαλψε μέ τόν τρόπο της τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό σέ ἀντίθεση μέ τούς ἀνθρώπους, πού δέν κατάλαβαν τόν ἐρχομό Του. «Το βόδι γνωρίζει τον ἰδιοκτήτη του και ὁ ὄνος την φάτνη του Κυρίου του, ο Ἰσραηλιτικός ὅμως λαός δεν μέ ἀναγνωρίζει, αὐτός ὁ λαός μου δεν με ἀντιλαμβάνεται». Εὔκολα τώρα καταλαβαίνουμε πώς ὁ Ἠσαΐας, ἀπεικονίζει τά δύο ζῶα τῆς φάτνης, ὅπου γεννήθηκε ὁ Χριστός, τά ὁποία σημειωτέον δέν λείπουν ἀπό καμμία εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ παρουσία τῶν δύο αὐτῶν ζώων στήν γέννηση τοῦ Κυρίου προφητεύεται ὅμως καί ἀπό τόν προφήτη Ἀββακούμ στό 3οκεφάλαιο τοῦ βιβλίου του, ὅπου ἀναφέρει σχετικά: «Κύριε, κατάλαβα τα ἔργα σου και θαύμασα. Ἀνάμεσα σε δυό ζῶα θα γίνεις γνωστός στους ανθρώπους». Ἐξ ἀφορμῆς αὐτῆς τῆς προφητείας ἄς σημειώσουμε ὅτι ἐδῶ ὁ Ἀββακούμ ἀποκαλεῖ τόν Χριστό, ὡς Κύριο δηλαδή Γιαχβέ στά ἑβραϊκά καί τοῦτο ἀποτελεῖ ἀπάντηση σέ ὅσους ἀμφισβητοῦν τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦ, ὅπως οἱ αὐτοαποκαλούμενοι Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, πού δέν πιστεύουν πώς ὁ Χριστός εἶναι Κύριος, Θεός, Σωτῆρας καί Λυτρωτής.

Ἡ φάτνη τώρα, στήν ὁποία γεννήθηκε ὁ Κύριος, βρισκόταν στήν μικρή πόλη τῆς Βηθλεέμ, ἡ ὁποία κι αὐτή προφητεύεται ἀπό τόν Προφήτη Μιχαία στό 5ο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του: «Καί σύ Βηθλεέμ, ἡ παλαιά πόλη Εὐφραθά, πού δέν ἔχεις οὔτε χίλιες οἰκογένειες ἀνάμεσα στόν Ἰουδαϊκό λαό, ἀπό σένα θά βγεῖ ἐκεῖνος, πού θά γίνει ἄρχοντας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ»·. Μέ τήν προφητεία αὐτή ἀπάντησαν οἱ Ἰουδαῖοι, ὅταν τούς ρώτησε ὁ Ἡρώδης γιά τόν νεογέννητο Βασιλιᾶ, τόν Ὁποῖον ἔψαχναν οἱ τρεῖς Μάγοι.

Μιά ἄλλη προφητεία ἀπό τό βιβλίο τῆς Σοφίας Σολομῶντος ὁμιλεῖ γιά τόν χρόνο τῆς γεννήσεως καί γιά τόν τρόπο μεταδόσεως τοῦ γεγονότος. Στό κεφάλαιο 18 λοιπόν καί στούς στίχους 14 καί 15 διαβάζουμε: «Στή βαθειά σιγή ποῦ σκέπαζε τό κάθε τί καί ὅταν ἡ νύκτα βρισκόταν στή μέση της, ὁ παντοδύναμός Σου Λόγος ἀπό τούς οὐρανούς, ἀπό τούς βασιλικούς θρόνους πήδησε ξαφνικά σάν πολεμιστής στή γῆ, ποῦ καταστρεφόταν». Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς ἐπαληθεύει πλήρως αὐτήν τήν προφητεία καθώς μαρτυρεῖ, πώς ἡ γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἔγινε στη διάρκεια τῆς νύχτας, ἐνῶ καί οἱ ποιμένες ξαφνιάσθηκαν ἀπό τήν ἀναγγελία της ἀπό τόν Ἄγγελο σ’ αὐτούς.

Στό 60ό κεφάλαιο πάλι τοῦ Ἠσαΐα, γίνεται ἀναφορά στά δῶρα τῶν Μάγων: «ὅλοι θά ἔρθουν ἀπό τήν Σαβᾶ φέροντας χρυσάφι, λιβάνι καί τίμιο λίθο καί θά ἀναγγείλουν τόν σωτήριο μηνυμα τοῦ Κυρίου. Παρόμοια ἀναφορά γιά τήν προσκύνηση καί τά δῶρα τῶν Μάγων γίνεται καί στόν 71ο ψαλμό τοῦ Δαϋίδ.

Ἡ σημερινή λοιπόν ἡμέρα, μᾶς διδάσκει πώς ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ὁποῖος ἐν χρόνῳ ἔγινε καί ἄνθρωπος γιά τή σωτηρία μας. Μάλιστα μέσα ἀπό τίς προφητεῖες, στίς ὁποῖες ἀναφερθήκαμε κι ἀπό ὅσες ἀκόμη διαβάζονται αὐτές τίς ἡμέρες στίς Ἀκολουθίες τῶν Ὡρῶν καί  τοῦ Ἑσπερινοῦ τῶν Χριστουγέννων φαίνεται ξεκάθαρα πώς ὁ Θεάνθρωπος Κύριός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός, τόν Ὁποῖον προσδοκοῦσαν τά Ἔθνη καί πώς μόνον Ἐκεῖνος μέ τήν ἐνανθρώπησή Του ἐπαλήθευσε μέχρι λεπτομερείας αὐτές τίς προφητεῖες.

Αὐτό εἶναι ἕνα πολύ σημαντικό ἐπιχείρημα, ἄν θέλουμε νά κάνουμε σύγκριση μέ τίς διάφορες θρησκεῖες τοῦ κόσμου στίς ὁποῖες κανείς, οὔτε κάποιος νομιζόμενος θεός, οὔτε κάποιος ἄλλος, οὔτε προφητεύθηκε ποτέ, οὔτε τόν περίμεναν, οὔτε κανείς τους ἐπαλήθευσε τίς προφητεῖες μέ τήν παρουσία του. Αὐτό, ἐκτός τῶν ἄλλων, ἀποδεικνύει ἀνυπερθέτως καί τήν μεγάλη σπουδαιότητα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καθώς ὅλη ἡ Παλαιά Διαθήκη μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ὡς μιά προφητεία γιά τόν ἐρχομό τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο, εἴτε μέ τά θεῖα λόγια, εἴτε μέ τίς προτυπώσεις ἤ τίς προεικονίσεις τῶν ἱστορικῶν τηςγεγονότων.

Καί τίς δύο Διαθῆκες, Παλαιά καί Καινή, τίς ἑνώνει τό Πρόσωπο τοῦ Μεσσία, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, τοῦ Ὁποίου τήν ὑπερφυσική γέννηση αὔριο θά ἑορτάσουμε μέ τήν χάρη Του.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Στίς 25 Δεκεμβρίου κάθε ἔτους ἑορτάζουμε τήν ἱστορική ἀνάμνηση τοῦ γεγονότος καί τοῦτο ἀπό τίς ἀρχές τοῦ πέμπτου αἰῶνος. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὅμως ἑορτάζει τά Χριστούγεννα κάθε ἡμέρα, ἐφόσον τελεῖται ἡ θεία Λειτουργία. Διότι κάθε φορά, πού τελεῖται ἡ προσκομιδή τῶν τιμίων Δώρων στήν Ἁγία Πρόθεση, ἐπιτελοῦμε τήν λατρευτική ἀνάμνηση τῶν Χριστουγέννων. Ὁ λειτουργός προετοιμάζοντας τά τίμια Δῶρα θέτει τόν Ἀμνό, τόν ἄρτο δηλαδή πού θά γίνει σῶμα Χριστοῦ πάνω στό ἱερό Δισκάριο, τό ὁποῖο συμβολίζει τήν φάτνη καί τόν καλύπτει μέ τόν μεταλλικό ἀστερίσκο, πού συμβολίζει τόν ἀστέρα τῶν Χριστουγέννων καί κατόπιν τοποθετεῖ τά καλύμματα, πού συμβολικῶς ἐπέχουν τή θέση τῶν σπαργάνων τοῦ νεογέννητου Χριστοῦ.

Ἔχοντας αὐτά κατά νοῦ καί ἀτενίζοντας τήν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἄς δοῦμε ποιοί καί γιατί ἀξιώθηκαν νά παρίστανται. Καί ἔχοντας προετοιμάσει τήν φάτνη τῆς καρδιᾶς μας γιά νά ὑποδεχθεῖ τόν Χριστό, ὅταν θά Τόν κοινωνήσουμε, ἄς προσευχηθοῦμε, νά μᾶς ἀξιώνει κι ἐμᾶς, νά Τόν προσκυνοῦμε καί νά Τόν γιορτάζουμε μέ τόν ὕμνο τῶν Ἀγγέλων, τήν ἁπλότητα τῶν Ποιμένων, τήν προσμονή τῶν Μάγων, τήν ταπείνωση καί τή στοργή τοῦ Ἰωσήφ καί τόν θαυμασμό τῆς Παναγίας μας.

Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Εκτύπωση Email

Περισσότερα Άρθρα...

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ

η ημέρα, η εβδομάδα του έτους

Άυριο
γιορτάζουν:

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Σήμερα:

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ Κυρ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30