3 islands

ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ἰκαρίας κ.κ. Εὐσεβίου ἐπ’ εὐκαιρίας τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου (Παρασκευή 31η Μαρτίου 2023)

2bec2233643c3a78324fbd586af70dbc-476x600.jpg

Ἀγαπητοί Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Καθώς ὁλοκληρώνεται σιγά-σιγά τό ταξίδι στό πέλαγος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου ἐπικοινωνοῦμε μαζί σας ἐπιθυμώντας νά ἐπιστήσουμε τήν προσοχή σας σέ ἕνα ἀκόμη σκόπελο, πού ἐμφανίσθηκε λίγο πρίν τήν εἴσοδό μας στό λιμάνι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος.

Τίς ἡμέρες αὐτές, σάν νά μήν ἔφταναν τά τόσα προβλήματα, πού ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε στά ἀκριτικά μας Νησιά, ἐμφανίστηκαν γιά μία ἀκόμη φορά οἱ αὐτοαποκαλούμενοι «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», προσκαλώντας σέ μιά ἐκδήλωση γιά τήν ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ.

Παρερμηνεύοντας τό χωρίο: «Τοῦτο ποεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν» ἀπό τό κεφ. 22 τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Λουκᾶ, ἀναφέρουν, ὅτι ὁ Χριστός ζήτησε ἀπό τούς Μαθητές Του νά θυμοῦνται τήν ἐπέτειο τοῦ θανάτου του. Βεβαίως δέν χρησιμοποιοῦν τό ὄνομα Χριστός, ἀλλά μόνο τό Ἰησοῦς, τό ὁποῖο ἀφορᾶ στήν ἀνθρώπινη φύση τοῦ Κυρίου διότι δέν πιστεύουν, πώς ὁ Χριστός εἶναι Θεός. Ἐπίσης ὀνομάζουν τούς Ἁγίους Μαθητές καί Ἀποστόλους ὡς ἀκολούθους, σάν νά ἐπρόκειτο γιά τή συνοδία κάποιου ἁπλοῦ προσώπου. Καί οἱ δύο αὐτές ἐπισημάνσεις φανερώνουν ὅτι οἱ αὐτοαποκαλούμενοι Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἄν καί θέτουν τήν λέξη –Χριστιανοί- στήν ὀνομασία τους, γιά νά παραπλανοῦν τούς ἀνθρώπους, δέν εἶναι Χριστιανοί, ἀφοῦ ἀρνοῦνται τήν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ, γι’ αὐτό ποτέ δέν ὀνομάζουν τόν Χριστό, Κύριο, οὔτε Τόν πιστεύον ὡς Θεό, Σωτῆρα καί Λυτρωτῆ, κάτι πού πανηγυρικῶς φανερώνεται τόσο στήν Παλαιά, ὅσο καί στήν Καινή Διαθήκη, ὅπως θά ἀναλύσουμε σύν Θεῷ στήν ὁμιλία τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων (9η Ἀπριλίου 2023).

Κατά τήν συνήθη τακτική τους, ἀπομονώνουν μιά φράση τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, ὥστε ἀποκομμένη ἀπό τά συμφραζόμενα νά τῆς δώσουν τήν ἑρμηνεία πού ἐπιθυμοῦν. Μιά ἁπλή ἀνάγνωση τοῦ συγκεκριμένου χωρίου στούς στίχους 19-20, ἀπό τό 22ο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Λουκᾶ, φανερώνει τήν δόλια μεθόδευσή τους: «καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον.» 

Ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς θέτει τήν ἐντολή τῆς ἀνάμνησης μεταξύ τῆς μεταδόσεως τοῦ Ἄρτου καί τοῦ Οἴνου, ὥστε ἡ ἐντολή νά μήν ἀφορᾶ σέ μιά ἁπλή ἀνάμνηση τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ, ὅπως διατείνονται, ἀλλά στήν ἀνάμνηση τοῦ Ἴδιου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μάλιστα, ὅπως αὐτή παραγματώνεται μέσα ἀπό τήν μετοχή στό Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, δηλαδή στήν θεία Μετάληψη τοῦ Σώματος καί τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ.

Τήν ἴδια ἀκριβῶς περιγραφή παραθέτει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν Α΄πρός Κορινθίους ἐπιστολή κεφ. 11, στίχ. 23-26, ὅπου γράφει χαρακτηριστικά:«...Κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτί ᾗ παρεδίδοτο ἔλαβεν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ εἶπε·λάβετε φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐστὶν ἐν τῷ ἐμῷ αἵματι· τοῦτο ποιεῖτε, ὁσάκις ἂν πίνητε, εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ.». Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δηλαδή ἐπισημαίνει μέ ἔμφαση τά λόγια τοῦ Χριστοῦ καί διασαφηνίζει, ὅτι ὁ σταυρικός θάνατος τοῦ Χριστοῦ δέν ὁμολογεῖται μέ μία ἐκδήλωση μιά φορά τόν χρόνο, ἀλλά κάθε φορά, ὅπου τελεῖται ἡ θεία Λειτουργία μέσα ἀπό τήν θεία μετάληψη τῶν ἀχράντων Μυστηρίων καί τοῦτο σέ διαρκῆ ἀνάμνησή Του ἕως τήν Δευτέρα Παρουσία Του.

Ἄρα λοιπόν ἡ ἐντολή τοῦ Χριστοῦ δέν ἀφορᾶ στόν θάνατό Του, ἀλλά στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ὁπότε ἡ ἀνάμνηση τοῦ Χριστοῦ δέν πραγματώνεται στήν μνήμη μας, ἀλλά στήν μετάληψη τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου τῆς θείας Εὐχαριστίας, τά ὁποῖα σαφῶς καί πραγματικῶς, μετά τήν μεταβολή ἀπό τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.

Πρός ἐπίρρωσιν τούτων ἄς ἀναφερθεῖ, πώς ὁ Μέγας Βασίλειος στή θεία Λειτουργία, πού συνέγραψε, συμπεριέλαβε κατά λέξιν αὐτά τά δύο χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, γι’ αὐτό καί ἐξαιρέτως τελοῦμε τήν θεία Λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου τήν Μεγάλη Πέμπτη, ἡμέρα κατά τήν ὁποία θυμόμαστε τόν Μυστικό Δεῖπνο καί τήν παράδοση τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.

Ἄς σημειωθεῖ δέ, ὅτι οὔτε ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς, οὔτε ὁ Παῦλος ἦταν παρόντες στήν πρώτη Θεία Λειτουργία τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, ἀλλά μέ χαρακτηριστική ὁμοιότητα περιγράφουν τήν παράδοση τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ὄχι μόνον ἐξ ὅσων ἄκουσαν ἀπό τούς 11 Μαθητές, ἀλλά καί ἐμπνεόμενοι ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἐνέργεια πού ὀνομάζουμε θεοπνευστία καί τήν ὁποία, δυστυχῶς γι’ αὐτούς, τήν ἀπορρίπτουν οἱ αὐτοαποκαλούμενοι «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ». 

Ἀλλά τό ὅτι δέν εἶναι δυνατόν ἡ ἑρμηνεία πού δίδουν, νά ἀφορᾶ στήν ἀνάμνηση τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ, ἐξάγεται καί ἀπό ἕνα ἀκόμη λόγο. Στή διάρκεια τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου οἱ Μαθητές δέν μποροῦσαν νά ἀντιληφθοῦν τήν συνέχεια τῆς πορείας τοῦ Χριστοῦ, ὅτι θά πέθαινε ὡς πρός τήν ἀνθρώπινη φύση Του πάνω στόν Σταυρό, ἀλλά ὡς Θεός θά ἀνίστατο ἀπό τούς νεκρούς καί αὐτό μποροῦμε νά τό καταλάβουμε πολύ εὔκολα ἀπό τούς διαλόγους τοῦ Χριστοῦ μέ τούς Μαθητές καί πρό τοῦ Σταυρικοῦ πάθους καί μετά τήν τριήμερη καί Ζωοποιό Ἀνάστασή Του.

Τέλος ἡ ἀνάμνηση τῆς ἐπετείου τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ, χωρίς τήν Ἀνάστασή Του δέν σημαίνει τίποτε γιά ἐμᾶς. Αὐτό τονίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς Κορινθίους: «Εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ ἡ πίστις ἡμῶν». (Α΄Κορ. ιε΄14).

Ὁ μέγας κατηχητής τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων, διδάσκει στήν ΙΓ΄Κατήχηση τῶν Φωτιζομένων: «Ὁμολογῶ τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ἐπειδή γνωρίζω τήν Ἀνάστασή Του». Ὁ σταυρικός θάνατος τοῦ Χριστοῦ λαμβάνει ἀξία καί γίνεται οὐσιαστικός γιά τή σωτηρία μας, ἐπειδή φωτίζεται ἀπό τήν Ἀνάστασή Του. Χωρίς τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἄδειο τό κήρυγμα καί ἡ πίστη μας κενή. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ βάση, εἶναι τό πᾶν. Ὅλα τά ὑπόλοιπα ἀκόμη καί αὐτός ὁ σταυρικός θάνατος τοῦ Χριστοῦ θά ἦταν ἁπλῶς ἱστορικά γεγονότα, ἀν δέν ὑπῆρχε ἡ Ἀνάσταση. Ἐκεῖνοι δέν λένε ὅμως τίποτε γιά τήν μετά τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασή Του, γιατί δέν πιστεύουν, ὅτι ὁ Χριστός ἀναστήθηκε. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ὄχι μόνο ἀνέστησε τήν κόρη τοῦ Ἰαείρου, τόν γιό τῆς χήρας τῆς Ναΐν καί τόν τετραήμερο Λάζαρο, ἀλλά καί ὁ Ἴδιος ἀνέστη εκ νεκρῶν ὡς Θεάνθρωπος.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Σήμερα σέ συνέχεια τοῦ «Χαῖρε  Κεχαριτωμένη Μαρία» τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, χαιρετίσαμε τήν Ἀειπάρθενη Μητέρα μας ψάλλοντας: «Χαῖρε τροφῆς τοῦ μάννα διάδοχε, χαῖρε τρυφῆς ἁγίας διάκονε». Ὅπως τό μάννα ἐξ οὐρανοῦ ἔτρεφε τόν περιπλανώμενο στήν ἔρημο λαό τοῦ Θεοῦ, ἔτσι καί ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας, μᾶς προσφέρει τό τεθεωμένο, μετά τήν Ἀνάστασή Του δηλαδή, ἄχραντο Σῶμα Του καί Τίμιο Αἷμα Του, γιά νά ἔχουμε ζωή καί σωτηρία κατά τήν πορεία μας στήν ἔρημο αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Τό μάννα ἐξ Οὐρανοῦ ὑπῆρξε ἁπλή προτύπωση τοῦ ἄρτου, ὁ Ὁποῖος κατέβηκε ἀπό τόν Οὐρανό. Αὐτός ὁ Ἄρτος εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Kύριος Ἰησοῦς Χριστός, σύμφωνα μέ τά ὅσα μᾶς διδάσκει στό 6ο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰωάννου καί μεταλαμβάνεται ἀπό τούς πιστούς «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν τήν αἰώνιον.» Εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος «σάρξ ἐγένετο» «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆ Παρθένου» «καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν»(βλ. Ἰω. α΄14)

 Ἡ ἁγία τρυφή τήν ὁποία διακονεῖ ἡ Παναγία μας λοιπόν εἶναι ἡ θεία Λειτουργία. Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, πιστή στήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, ἐπιτελεῖ τήν θεία Λειτουργία συνεχῶς κατά τό πρότυπο καί σέ συνέχεια τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, γιά νά ἔχει τήν θεία ἀνάμνησή Του, ἐδῶ καί εἴκοσι αἰῶνες, ἐνῶ οἱ Χιλιαστές Μάρτυρες τοῦ Ἱεχωβᾶ ἐμφανίζονται μόλις στά μέσα τοῦ 19ου αἰῶνα καί ἆρα δέν μποροῦν νά ἔχουν αὐθεντική ἄποψη!

Ὅσοι ἀρνοῦνται τήν ἕνωση μέ τόν Χριστό διά τῆς θείας Κοινωνίας, ἔστω κι ἄν εἶναι τίμιοι, ἐργατικοί καί φιλάνθρωποι, ὁ Κύριος δέν παρέχει λύτρωση. Ὁ λόγος Του εἶναι σαφής καί κατηγορηματικός, πώς δέν πρόκειται νά ζήσουμε, ἐάν δέν φᾶμε τήν σάρκα Του καί ἐάν δέν πιοῦμε τό αἷμα Του (Βλ. Ἰω. στ΄ 53). Καί γιά νά μήν νομίσει κάποιος, ὅτι εἶναι συμβολικό τό νόημα τῶν λόγων αὐτῶν ἀποσαφηνίζει παρακάτω, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός λέγοντας: «Εἶναι πράγματι τροφή ἡ σάρκα μου καί ποτό τό αἷμα μου. Αὐτός πού τρώει τήν σάρκα μου καί πίνει τό αἷμα μου μέσα σέ ἐμένα μένει και ἐγώ σ’αυτόν.» (Βλ. Ἰωάν. στ΄ 55-56).

Μέ αὐτές τίς σκέψεις σᾶς παρακαλῶ ἐκ μέσης καρδίας νά μήν παρασύρεσθε ἀπό τίς φωνές καί τίς ἐκδηλώσεις τῶν αἱρετικῶν, ὅσο καλοί καί εὐγενεῖς κι ἄν εἶναι, γιατί θέτετε ἐν ἀμφιβόλῳ τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς σας, γιά τήν ὁποία ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἀπέθανε ἐπί Σταυροῦ καί ἀνέστη ἐκ νεκρῶν.

Καί μαζί παρακαλῶ νά ἔρχεσθε στίς θεῖες Λειτουργίες μας, στίς κατά τόπους Συνάξεις μελέτης Ἁγίας Γραφῆς καί στά Κηρύγματα γιά νά ζεῖτε τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ καί νά διδάσκεσθε τόν λόγο Του μέσα ἀπό τήν αὐθεντική ἑρμηνεία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, ἐπαληθεύοντας τό δρόμο τῆς ζωῆς σας, ταυτιζόμενοι μέ τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος μᾶς εἶπε: «ἐγώ εἰμί ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή».

 

Μετά τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης και εὐχῶν

† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

 

Εκτύπωση Email

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗι ΕΟΡΤΗι ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 2023

1-16.jpg

 

Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Τό βάπτισμα τοῦ Κυρίου μας στόν Ἰορδάνη ποταμό ἀπό τόν Τίμιο Πρόδρομο καί Βαπτιστή Ἰωάννη, ἐντάσσεται στά ἱστορικά γεγονότα, τά ὁποῖα ἐπετέλεσε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἀπό τήν ἄκρα συγκατάβασή Του πρός ἐμᾶς, γιά τή σωτηρία μας.

Ὁ Θεάνθρωπος Χριστός δέν εἶχε ἀνάγκη νά βαπτιστεῖ, καθώς εἶναι ὁ μόνος Ἀναμάρτητος. Γι’ αὐτό καί στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἐπισημαίνεται ὅτι ἀμέσως βγήκε ἀπό τό νερό, ἀφοῦ δέν εἶχε ἁμαρτίες νά ἐξομολογηθεῖ, ὅπως ὅλοι ὅσοι πήγαιναν γιά νά βαπτιστοῦν καί νά συγχωρεθοῦν οἱ ἁμαρτίες, πού ἐξομολογοῦνταν, ἐνόσῳ διαρκοῦσε τό βάπτισμά τους.

Ὁ Χριστός θέσπισε τό μυστήριο τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος γιά τήν σωτηρία μας καί ὅπως ὁ Ἴδιος διδάσκει μέσα ἀπό τό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰωάννου (βλ. Ἰω. γ΄5) εἶναι ἡ θύρα διά τῆς ὁποίας εἰσερχόμαστε στή Βασιλεία Του καί γινόμαστε μέλη τοῦ σώματός Του, τῆς Ἐκκλησίας δηλαδή, ἡ ὁποία ἔχει κεφαλή τόν Χριστό καί μέλη ὅλους τούς βαπτισμένους στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί πιστεύοντας στόν Χριστό ὡς Θεό Σωτῆρα καί Λυτρωτή.

Ὁπότε ἡ σημερινή ἡμέρα πρέπει νά θυμίζει σέ ὅλους μας τό βάπτισμά μας.

Τήν στιγμή δηλαδή κατά τήν ὁποία διά τοῦ Ἁγιασμένου νεροῦ τῆς Κολυμβήθρας, ξαναγεννηθήκαμε ἀπό τήν πνευματική μήτρα τῆς Ἐκκλησίας, καθαρισθήκαμε ἀπό τό προπατορικό ἁμάρτημα καί κάθε ἄλλη ἁμαρτία καί γίναμε μέλη του σώματος τοῦ Χριστοῦ. Μαζί μέ αὐτή τήν ἀνάμνηση ὅμως, θά πρέπει νά ἀναλογιζόμαστε καί τήν εὐθύνη, πού ἔχουμε ὡς Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἡ εὐθύνη μας αὐτή συνεπάγεται τήν πνευματική μας φροντίδα, ὥστε νά συντηροῦμε αὐτήν τήν ἑνότητα μέ τόν Χριστό, μέσα ἀπό τήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας Του.

Ἡ πνευματική αὐτή ζωή συνίσταται στήν καθημερινή μας ἀναφορά στόν Χριστό μέσα ἀπό τήν προσευχή μας, τό πρωϊ καί κυρίως τό βράδυ, ὅπως ὁ Ἴδιος μᾶς τό ζητεῖ στήν ἐπί τοῦ Ὄρος ὁμιλία Του (βλ. Ματθ. στ΄6). Ἀκολούθως νά φροντίζουμε νά ἐκκλησιαζόμαστε τουλάχιστον τίς Κυριακές καί νά μεταλαμβάνουμε τακτικά ἀπό τά Ἄχραντα Μυστήρια, ὥστε νά συντηρούμαστε στήν πολυπόθητη ἑνότητα μέ τόν Χριστό. Καί κατά τήν δύναμή μας, νά τηροῦμε τίς νηστεῖες τῆς Ἐκκλησίας μας, φροντίζοντας ὄχι μόνο γιά τήν ὑλική νηστεία τῶν φαγητῶν, ἀλλά καί γιά τό πνευματικό μέρος τῆς νηστείας, πού ἀφορᾶ στίς σκέψεις, τούς λογισμούς, τίς ἐπιθυμίες, τίς πράξεις μας, σύμφωνα καί μέ ὅσα οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς συμβουλεύουν. Ἀκόμη δέ νά ἀξιοποιήσουμε τήν εὐκαιρία καθημερινά νά βρίσκουμε λίγο χρόνο νά μελετοῦμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί κυρίως μέσα ἀπό τήν Καινή Διαθήκη, ὥστε νά γνωρίζουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά ζοῦμε σύμφωνα μέ αὐτό. Κι ὅταν ἡ καρδιά μας βαρύνει ἀπό τίς ἁμαρτίες, νά προστρέχουμε στό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως, ὥστε νά μᾶς ξεκουράζει ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος μᾶς καλεῖ λέγοντας: «ἐλᾶτε πρός ἐμένα ὅλοι ὅσοι κουράζεσθε καί εἶστε φορτωμένοι και ἐγώ θά σᾶς ἀναπαύσω» (βλ. Ματθ. ια΄28) καί ἔτσι ἀνανεωμένοι νά συνεχίζουμε τήν πορεία μας.

Σέ συνέχεια δέ καί τῶν ὅσων ἀκροθιγῶς εἴπαμε στό ἐγκύκλιο Μήνυμα τῆς Πρωτοχρονιᾶς, ἄς φροντίσουμε νά ἀκολουθοῦμε τήν ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Στίς οἰκογενειακές μας γιορτές καί στίς Πανηγύρεις τῶν Ἁγίων μας, νά ἐκκλησιαζόμαστε, νά προσφέρουμε τό δικό μας σπιτικό πρόσφορο γιά νά νά τελεσθεῖ ἡ θεία Λειτουργία, τό νάμα, τό καθαρό κερί, τό θυμίαμα καί τήν ἀρτοκλασία.

Ἐξαιρέτως δέ νά τό πράττουμε αὐτό στίς ὀνομαστικές μας ἑορτές, διότι ἐξαιτίας τοῦ ὀνόματος, πού λαμβάνουμε ἑορτάζουμε τόν Ἅγιο ἤ τήν ἑορτή. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἐπιμένει νά λαμβάνουμε χριστιανικά ὀνόματα, ὥστε νά ἔχουμε τόν Ἅγιο, πρότυπο καί προστάτη στή ζωή καί τήν οἰκογένειά μας, ἀλλά καί τήν χαρά νά ἑορτάζουμε τήν ὀνομαστική ἑορτή καί ὄχι τά γεννέθλια, πού εἶναι ξενόφερτη συνήθεια.

 Νά φροντίζουμε ἐπίσης νά τιμᾶμε τούς κεκοιμημένους μας, ὅπως ἡ Ἐκκλησία μας θέλει. Κυρίως ὅμως νά προσέξουμε νά μήν ἀδιαφοροῦμε γιά τό Μυστήριο τοῦ Γάμου, τό ὁποῖο ὁ ἀπόστολος Παῦλος τό ὀνομάζει μέγα (βλ. Ἐφες. ε΄32), ἀλλά στή σύγχρονη ἐποχή περιφρονεῖται ἄσχημα καί ἀντί γιά ἕνα τίμιο γάμο, εὐλογημένο ἀπό τόν Χριστό, οἱ ἄνθρωποι ἐπιλέγουν, ὡς μή ὤφειλε, τό σύμφωνο συμβίωσης ἤ τόν πολιτικό γάμο. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά ἀπομονώνονται ἐκτός Ἐκκλησίας καί νά τιμωροῦν τόν ἑαυτό τους νά μένουν χωρίς τήν κοινωνία τοῦ Χριστοῦ, μέ ὅ,τι ἀρνητικό συνεπάγεται αὐτό.

Ὀφείλουμε δέ, ἐάν θέλουμε νά εἴμαστε σύμφωνοι μέ τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἀποφεύγουμε τήν ταυτόχρονη τέλεση τῶν Μυστηρίων τοῦ Γάμου καί τοῦ βαπτίσματος τῶν Παιδιῶν. Διότι δέν μποροῦμε νά εἴμαστε ἀνακόλουθοι καί στίς εὐχές τοῦ γάμου νά ζητοῦμε «καρπόν κοιλίας», ἔτοιμοι νά τελέσωμε στή συνεχεια τό βάπτισμα αὐτοῦ τοῦ καρποῦ!

Θερμά παρακαλοῦμε δέ καί πατρικά προτρέπουμε νά μήν προγραμματισθοῦν ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἐξῆς, ἄλλα τέτοιου εἴδους διπλά Μυστήρια, γιά νά μήν ἔλθουμε στή δύσκολη θέση νά ἀπαγορεύσουμε τήν τέλεσή τους!

 

Ἀγαπητά μου Παιδιά

Ὁ Μέγας Ἁγιασμός, ὁ ὁποῖος τελεῖται καί χθές καί σήμερα σέ ἀνάμνηση τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Χριστοῦ καί τόν ὁποῖον λαμβάνουμε γιά νά ἁγιάσουμε τή ζωή μας διατηρώντάς Τον στό προσκυνητάριο τοῦ σπιτιοῦ μας, ἀποτελεῖ ἕνα χειροπιαστό σημεῖο τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς συνοδεύει στήν προσπάθειά μας νά ὑπάρχουμε μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Κι ὅπως αὐτό τό Ἁγιασμένο νερό δέν ἀλλοιώνεται, ὅσα χρόνια κι ἄν περάσουν, διότι τό συνοδεύει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, τό ἴδιο συμβαίνει και μέ ὅλους ἐμᾶς,

Ἀπό τήν στιγμή, πού ἁγιασθήκαμε στό νερό τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καί λάβαμε τή σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ τό Ἅγιο Χρῖσμα, πορευόμαστε μέ την χάρη τοῦ Θεοῦ καί ζοῦμε ὡς μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἀκριβῶς τό τονίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὁμιλώντας στούς Ἀθηναίους:  «ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν», ἤδη ζοῦμε μέσα στήν θεϊκή παρουσία καί ἀγαθότητά Του δηλαδή καί κινούμαστε καί ὑπάρχουμε ἐν Χριστῷ!  (Πραξ. ιζ΄ 28).

 

Μετ’ εὐχῶν καί πατρικῆς ἀγάπης ἐν Χριστῷ ἐπιφανέντι

Ὁ Ἐπίσκοπός  Σας

 

† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

Εκτύπωση Email

Εγκύκλιον Μήνυμα Τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου, Ικαρίας καί Κορσεών κ.κ. Εύσεβίου επί τή ανατολή τού νέου έτους 2023

 « Τόν ύπόλοιπον χρόνον τής ζωής ήμών...»

Peritomh_tou_Ihsou_04.jpg

Αγαπητοί μου Αδελφοί καί τέκνα έν Κυρίω αγαπημένα,

Τό έτος πού ανοίγεται μπροστά μας είναι μιά ώραία εύκαιρία σκέψεων, σχεδίων, αλλά κυρίως αποφάσεων. Ζοϋμε σέ μιά κοσμογονική καί συγχρόνως συγκλονιστική έποχή. Διερχόμεθα ίσως την δυσκολώτερη ιστορική συγκυρία των τελευταίων χρόνων. Μαζί μέ τήν πολυεπίπεδη οικονομική κρίση καί τίς εμφανείς προεκτάσεις της σέ όλους τούς τομείς καί τά επίπεδα τής σύγχρονης ζωής έμφανίστηκε ή ύγίειονομική κρίση τού κορωνοϊοϋ, τό μεταναστευτικό πρόβλημα, ό φονικός σεισμός καί οί μετασεισμοί στά Νησιά μας. Είναι άλήθεια όμως πώς ή κοινωνία μας έχει άλλάξει. Δέν θυμίζει σέ τίποτε τήν παραδοσιακή ελληνορθόδοξη κοινωνία άλλων προηγούμενων εποχών. Μιά σκληρότητα τής σύγχρονης νεοελληνικής κοινωνίας άμφισβητεί άπροκάλυπτα ό,τιδήποτε παραδοσιακό, εκκλησιαστικό, χριστιανικό, ορθόδοξο καί ελληνικό.

Πολλοί συμφωνούν, ότι τό βαθύτερο αϊτό τής σημερινής άνθρώπινης τραγωδίας, τού σημερινού πνευματικού χάους είναι ή προσπάθεια οίκοδομήσεως τής άνθρώπινης ζωής χωρίς τό θεμέλιο τής πίστης στόν Κύριο ήμών Ίησούν Χριστόν, χωρίς Εύαγγέλιο, χωρίς ήθικές δεσμεύσεις καί καθαρούς πνευματικούς, προσανατολισμούς. Ή προσπάθεια αύτονομήσεως τού άνθρώπου καί χειραφετήσεώς τους άπό τόν Θεό είναι ή βαθύτερη αίτια τής σημερινής καθημερινότητας. Ό ύλιστικός τρόπος ζωής καί ή εύμάρεια σκλήρυναν τόν εσωτερικό άνθρωπο, τού άφαίρεσαν τήν πνευματική του ικμάδα, τόν άποξένωσαν άπό τίς πνευματικές άξιες. Ή υιοθέτηση δέ ξένων τρόπων συζυγίας καί συμβιώσεως, τόν άπομάκρυναν άπό τήν ιερά Παράδοση καί τήν μυστηριακή ζωή τής ’Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Οί νοθευμένες διδασκαλίες καί οί ψεύτικες παραδόσεις τόν παρέσυραν. Ό μεγάλος έγωϊσμός του, πού κρύβεται έπιμελώς κάτω άπό τήν μορφή τών δικαιωμάτων τού δημιούργησαν τό σημερινό χάος. Ό άνθρωπος έχασε τήν άξια του, γίνεται πλέον άριθμητπτό νούμερο. Τά κατώτερα ένστικτα άσύδοτα παρασύρονται άπό τίςψευτοφιλοσοφίες καί την μόδα. Οί ηθικές αξίες σε περιφρόνηση, ή δικαιοσύνη καί ή αγάπη χωρίς την πραγματική τους αξία.

Οί άνθρωποι άγρίεψαν, τά μίση θερίεψαν, οί άντικοινωνικές εκδηλώσεις πλήθυναν, τό κακό πολλαπλασιάστηκε. Όλοι σήμερα άνταλλάσουμε εύχές. Θέλουμε τόν νεό χρόνο χαρούμενο, εύτυχή, άπαλλαγμένο άπό σύννεφα καί δοκιμασίες. Πώς θά τό πετύχουμε; Μόνο οί εύχές δέν φτάνουν. Χρειάζεται ρεαλιστική καί σοβαρή άντιμετώπιση μιάς θλιβερής κοινωνικής πραγματικότητος γιά νά μπορέσουμε νά βρούμε τό φάρμακο τής θεραπείας τού κακού. Χρειάζεται νέα πορεία μέ τόν άλάνθαστο οδηγό τής ζωής τόν Χριστό. Χρειάζεται άλλαγή σκέψεως, άλλαγή νοοτροπίας, θεραπεία πνευματικών τραυμάτων, εξυγίανση τής κοινωνίας, ποιοτική βελτίωση τής ζωής. 'Επιβάλλεται ή συγκρότηση τού ’Ορθοδόξου ήθους μέ άξιοποίηση τής νηστείας, τής προσευχής, τής έξομολογήσεως καί τής φιλανθρωπίας. Θά πρέπει νά άντιληφθούμε καλά, πώς μονάχα ό Χριστός έξανθρωπίζει τόν άνθρωπο, τού έξημερώνει τήν καρδιά, τού εξευγενίζει τήν ψυχή, τόν έκπολιτίζει. Ό Χριστός είναι ό μοναδικός θεμέλιος λίθος τών άτόμων καί τών κοινωνιών. Τόν Χριστό όμως Τόν βρίσκουμε μόνο μέσα στήν ’Ορθόδοξη ’Εκκλησία μας. Χριστός χωρίς ’Εκκλησία δέν ύπάρχει. Ή ’Εκκλησία είναι τό σώμα τού Χριστού. Είναι ή παρουσία τού Χριστού μέσα στήν Κοινωνία. Είναι ό Χριστός παρατεινόμενος εις τούς αιώνας. Μέσα στήν ’Εκκλησία μας ένούμεθα μέ τόν Χριστό διά τού Μυστηρίου τής Θείας Εύχαριστίας καί καθοδηγούμεθα άπό τήν άλήθεια τών λόγων Του.

Αδελφοί μου,

Μέ τίς σκέψεις αυτές καί τόν συμπροβληματισμό πιστεύω όλων Σας κατά τό νέον έτος ας πάρουμε άποφάσεις πνευματικής άνασυγκροτήσεώς μιας, πνευματικής άναβαθμίσεως τής ζωής μας, ορθών σκέψεων γιά τόν τρόπο τής διορθώσεως τών κακώς έχόντων. Σάς εύχομαι πλούσιον τόν φωτισμόν τού Κυρίου εις τήν ζωήν καί τά έργα Σας. Μέ οδηγό τόν Χριστό καί τήν Αλήθεια τού Εύαγγελίου Του ό καινούργιος χρόνος θά είναι όντως εύτυχής, όπως τό εύχόμεθα ολόψυχα όλοι μας σήμερα.

Χρόνια πολλά καί ευλογημένο τό νέον έτος!

Ὁ Επίσκοπος σας

+ 'Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

 

Εκτύπωση Email

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ.κ ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

«Δός μοί, υιέ, σήν καρδίαν»

Xristougenna.jpg

Αγαπητά μου παιδιά,

Χριστούγεννα! Ό Θεός γίνεται άνθρωπος άπό άπειρη άγάπη γιά τόν άνθρωπο. Καί άνακλίνεται ώς βρέφος μέσα στην ταπεινή φάτνη. Κι ενώ οι κάτοικοι τής Βηθλεέμ δέν παίρνουν είδηση άπό τό κοσμογονικό γεγονός, έρχονται ταπεινά καί προσκυνούν τό θείο βρέφος βοσκοί καί μάγοι. Μάγοι άπό άνατολών, πού δέν προσφέρουν στόν τεχθέντα βασιλέα μόνο χρυσό, λίβανο καί σμύρνα άλλά κάτι πολυτιμότερο. Πρίν προσφέρουν τά ύλικά αυτά δώρα τους, «πεσόντες προσεκύνησαν αύτώ». Προσέφεραν τό άσυγκρίτως άνώτερο, τό πνευματικό τους δώρο, τήν προσκύνηση καί λατρεία τους.

Το πρώτο χαρακτηριστικό τής λατρείας τους αύτής ήταν ή σταθερή και άκλόνητη πίστη τους στό πρόσωπο τού τεχθέντος βασιλέως. Μιά πίστη πού δοκιμάστηκε στήν πορεία τους προς τήν Βηθλεέμ. Γιατί μετά άπό ένα τόσο κοπιαστικό ταξίδι τί είδαν στην Ιερουσαλήμ; Μιά παγερή άδιαφορία τών άρχιερέων καί γραμματέων. Τούς άκοϋν νά λένε ότι ό τεχθείς βασιλιάς θά γεννηθεί «έν Βηθλεέμ τής Ίουδαίας», άλλά καί τούς βλέπουν άπρόθυμους νά σπεύσουν πρός τήν κοντινή Βηθλεέμ μαζί τους. Οί μάγοι όμως προχωρούν μέ άκλόνητη σταθερότητα. Ή πίστη αύτή τών μάγων θά δοκιμάστηκε ασφαλώς περισσότερο όταν έφθασαν στόν τεχθέντα βασιλέα. Αλήθεια, τί είδαν οί μάγοι καί προσκύνησαν; «Εϊδον τό παιδίον μετά Μαρίας τής μητρός αύτοϋ» σ’ ένα άπλό καί φτωχικό περιβάλλον. Ούτε παλάτια είδαν, ούτε άξιωματούχους καί ύπηρέτες, Παρά ταϋτα όμως «πεσόντες προσεκύνησαν αύτώ». Αύτή ή προσκύνηση όμως ήταν καί έκφραση άγάπης, πού άποδείχτηκε έμπρακτα μέ πολλές θυσίες. Σέ πόσους κόπους άλήθεια δέν ύποβλήθηκαν οί μάγοι γι αύτή τήν προσκύνησή τους; Πόσες ή μέρες ταξίδευαν γιά νά φτάσουν στήν Βηθλεέμ; Τί άφησαν πίσω τους; Οικογένειες, περιουσίες, εργασίες. Δέν ύπολόγισαν τούς κινδύνους ένός τόσο μακροχρόνιου ταξιδιού. Δέν κάμφθηκαν ούτε μπροστά στό ενδεχόμενο νά μή γυρίσουν ποτέ πίσω, νά μήν ξαναδοϋν τά άγαπημένα τους πρόσωπα. Γιατί περισσότερο επιθυμούσαν νά δοϋν τό πρόσωπο τού τεχθέντος Βασιλέως. Ή πίστη τους αύτή λοιπόν καί ή προσκύνησή τους ήταν τό πολυτιμότερο δώρο τους, δώρο άγάπης καί θυσίας.Ή προσκύνηση αύτή τών μάγων θά πρέπει νά μάς διδάξει όλους καθώς προσερχόμαστε κι έμεΐς νά προσκυνήσουμε τό θείο βρέφος. Βέβαια δέν διανύουμε την μακροχρόνια καί έπικίνδυνη κοπιαστική πορεία τών μάγων. Δέν έχουμε νά προσφέρουμε στό θειο βρέφος χρυσό, Λίβανο ή σμύρνα καί ούτε ζητάει τέτοια δώρα άπό μας. Τό δώρο πού ζητάει άπό έμάς σήμερα ό τεχθείς βασιλιάς τού ούρανοϋ καί τής γής είναι κάτι βαθύτερο, άνώτερο, ιερό: «Δός μοί, υιέ, σήν καρδίαν» (Παρ. κγ'26), μας λέει. Παιδί μου, δός μου τήν καρδιά σου. Τίς ήμέρες τής προσμονής τών  Χριστουγέννων άσφαλώς τακτοποιούμε τό σπίτι μας, ετοιμάζουμε τά στολίδια καίτά δώρα, καί πόσα άλλα δέν κάνουμε... Τήν καρδιά μας άραγε τήν ετοιμάζουμε;

Γιατί αύτό ζητάει άπό έμάς ό Κύριος. Να τού προσφέρουμε τήν καρδιά μας ώς μία φάτνη καθαρή καί άγια, καί όχι ώς σπήλαιο παθών καί άμαρτιών. Καρδιά λουσμένη στό ιερό Μυστήριο τής Μετάνοιας καί τής Έξομολογήσεως. Καρδιά πούδέν έχει μέσα της πλέον καμία έχθρα ή κακία γιά κανέναν. Καρδιά εύρύχωρη γιά νά δεχτεί τήν χάρη καί τήν ειρήνη τού ούράνιου βασιλιά πού έτέχθη στή Βηθλεέμ. Έχουμε λοιπόν εμείς μιά τέτοια καρδιά; Τήν καθαρίσαμε, τήν στολίσαμε μέ τίς άρετές τής άγάπης, τής πίστεως, τής φιλανθρωπίας, τής νηστείας; Τέτοια καρδιά ζητάει άπό έμάς ό Κύριος. «Σπεύσωμεν εν Βηθλεέμ, εις αύτοϋ προσκύνησιν μετά Μάγων, καρπούς άριστων πράξεων, κομιοϋντες ώς δώρα».

Αγαπητά μου παιδιά,

Όταν τά Χριστούγεννα θά άκούσουμε τόν ιερέα νά μάς καλεί λέγοντας «μετά φόβου Θεού, πίστεως καί άγάπης προσέλθετε», θά είναι ό ίδιος ό Ιησούς Χριστός, ό γεννηθείς στήν Βηθλεέμ, πού θά μάς καλέσει στήν Ωραία Πύλη νά τού δώσουμε τήν καρδιά μας καθαρή, γιά νά τήν κάνει φάτνη Του. Άς προσέλθουμε κι έμείς μαζί μέ τούς μάγους «μετά φόβου Θεού, πίστεως καί άγάπης». Εκεί τελειώνει ή δική μας πορεία. Τί περιμένουμε; Άς ξεκινήσουμε. Ό δρόμος είναι άνοικτός, τόν άνοιξαν οί μάγοι. Ή έλπίδα τών μάγων έγινε γιά μάς πραγματικότητα. Το άστέρι, ή φάτνη, τό σπήλαιο, ή Βηθλεέμ, είναι τόσο λαμπρά, όπως τότε, είναι ή Εκκλησία μας.

Χρόνια πολλά καί εύλογη μένα!

Μετά τής έν Χριστώ τεχθέντι άγάπης καί ένθέρμων πατρικών εύχών.

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

+Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

Εκτύπωση Email

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ κ.κ.ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ

 

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ σήμερα ἀρχίζει ἡ καινούργια σχολική χρονιά. Σήμερα ἀρχίζει ἕνας νέος προσωπικός ἀγῶνας γιά τήν κατάκτηση τῆς γνώσεως.

Στό ξεκίνημα σας αὐτό ἀπαιτεῖται νά ἐπιδείξετε ζῆλο γιά μάθηση, δύναμη ἀνυπέρβλητη, ἐπιμονή διαρκῆ, ὑπομονή ἀστείρευτη. Κλείστε τά αὐτιά σας στίς ἀντίρροπες δυνάμεις, πού σᾶς βομβαρδίζουν μέ τά σαγηνευτικά μηνύματά τους καί μέ σκοπό τήν ἀποδόμηση τῆς προσωπικότητάς σας, τήν μαθησιακή σας ἀποτυχία.

Γιά τήν ἐπιτυχῆ ἔκβαση τοῦ ἀγῶνα γιά ἀπόκτηση γνώσεων καί ἤθους χρειάζεται πάνω ἀπό ὅλα ἐλπίδα. Ἡ ἐλπίδα διδάσκεται στό σχολεῖο, πού λέγεται Ἐκκλησία. Στήν φιλόστοργη μητέρα μας Ἐκκλησία, ὑπάρχει ὁ Μοναδικός Χορηγός τῆς ἀστείρευτης καί ἀκατανίκητης ἐλπίδας, πού εἶναι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Ἐκεῖνος μᾶς βεβαιώνει μέ τήν ἀγάπη Του, μᾶς στηρίζει στόν ἀγῶνα μας, μᾶς ὁδηγεῖ ἀλάθητα νά ὑπερπηδήσουμε τίς δυσκολίες καί τά ἐμπόδια, κι ἄν σκοντάψουμε στέκεται δίπλα μας καί μᾶς ἀναμένει μέ ἁπλωμένο τό χέρι νά μᾶς βοηθήσει. Ἡ παρουσία Του μέσα μας εἶναι ἀπαραίτητη καί ἀναντικατάστατη.

Ἐμπιστευθεῖτε τό Χριστό. Ἀποκτηστε ζωντανή, προσωπική σχέση μαζί Του, ἀφῆστε τό χέρι σας στήν ἀνοικτή παλάμη Του καί νά εἶσθε βέβαιοι, ὅτι η ἐμπειρία τοῦ Χριστοῦ μέσα στήν καρδιά σας, θα σᾶς δώσει τήν πραγματική ἐλευθερία. Ἡ νίκη θά εἶναι δική σας. Σᾶς τό εὔχομαι ὁλόψυχα. Ἐπίσης εὔχομαι καί παρακαλῶ τόν Κύριο νά εὐλογήσει καί τούς σεβαστούς δασκάλους καί καθηγητές σας καί τούς ἀγαπητούς γονεῖς σας καί νά τούς δωρίζει δύναμη γιά τήν εὐόδωση τοῦ δύσκολου ἔργου τους.

Καλή χρονιά λοιπόν!

Εὐλογημένη, δημιουργική, χαρούμενη, εἰρηνική.

Μέ πατρική ἀγάπη

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

†Ο ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ

Εκτύπωση Email

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ

η ημέρα, η εβδομάδα του έτους

Άυριο
γιορτάζουν:

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

Σήμερα:

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ Κυρ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30